این تمدن بشرانگار بااستفاده ار عقلانیت ابزاری و ابزارهای مدرن خود به بسط و گسترش می پردازند که تحمل هیچ گونه تفکر و تمدن مخالف آرمان و افکار و اهداف خود را ندارد و با روش های مختلف به مقابله و مبارزه با آنها می پردازد.با کشورهایی مثل چین، کوبا و شوروی سابق را با استراتژی های مختلفی به مبارزه پرداخت و موفقیت هایی کسب نمود، در تمامی مراحل مبارزه مقوله نفوذ یکی از راهبردهای مهم و کارآمد نظام سلطه بوده است.

امروز غرب هم در حال بازسازی و ترمیم مدل های نفوذ خود در کشورهایی مثل چین و اتحاد جماهیر شوروی برای مقابله با انقلاب اسلامی است و نفوذ در عرصه اقتصادی، فرهنگی و سیاسی را در دستور کار جدی خود نهاده است.

آنچه در روش های نفوذ در کشورهای چین و اتحاد جماهیر شوروی مشاهده می شود می توان به آن اشاره کرد.

* در هر دو مدل آغاز نفوذ از مذاکره شروع می شود.

وقتی شوروی احساس کرد که آمریکا از دشمنی و مخاصمه خود با شوروی کاسته است و با هدف تلطیف روابط به دنبال برقراری ارتباط فرهنگی، ورزشی و اجتماعی میان دو کشور رفت دیپلماسی رسمی ابزار مکمل دیپلماسی نرم و راهبرد نفوذ آمریکا علیه اتحادیه جماهیر شوروی بود و دولت ریگان تلاش زیادی برای انجام مذاکره و برقراری تماس های رسمی و مستقیم با شوروی صورت داد. زیرا آمریکایی ها معقتد بودند که با نزدیک شدن به شوروی نه تنها می توانند از تنش های مستقیم خود بکاهند. بلکه بدین طریق نفوذ فرهنگی و سیاسی آمریکا در اتحاد شوروی نیز ساده تر و گسترده تر خواهد شد. جورج شالتز به عنوان وزیر امورخارجه که شباهت های زیادی با جان کری دارد در تیم دیپلماسی ریگان نقش مهمی در باب مذاکره با شوروی داشت.

معتقد بود ایالات متحده نیاز دارد تا نه فقط با سران شوروی بلکه با جامعه شوروی نیز تماس و ارتباط داشته باشد. شالتز حتی در خصوص بازگشایی کنسولگری در کشور که مخالفان تندرو آن را نشانه ضعف آمریکا می دیدند حمایت کرد» -(مجله عصر اندیشه شماره ۹صفحه۴۸)

در چین هم آمریکا ابتدا بین حوزه نفوذ چین و شوروی افتراق ایجاد کرد و بعد با نزدیک شدن و نفوذ چوئن لای نخست وزیر عصر مائو زمینه را با مذاکره در مورد ورشو آغاز کرد و زمینه های لازم برای دیپلماسی رسمی و دیدار سران دو کشور فراهم شد به طوریکه مائو که اندیشه های رادیکالی مارکسیسم داشت با ریچاد نیکسون در سال ۱۹۷۲ دیدار کرد(برای مطالعه بیشتر مراجه شود به مقاله مدل نفوذ چین در سایت استراتژیست های جوان) یکی از ابزارهای مهم در این زمینه استفاده از دیپلماسی پینگ پنگ و احداث و ایجاد فروشگاه های کوکاکولا در چین بود. یکی از سیاست مداران کهنه کار آمریکا که نقش مهمی در این روند داشت هنری کیسنجر بود. این ارتباط ادامه داشت تا زمان دنگ شیائوپینگ در سال ۱۹۷۸ سیاست درهای باز و سیاست توسعه تعامل گرا را برای کشور چین که حاصل نفوذ در دستگاه های محاسباتی درلتمردان چین بود اجرایی شد و این سیاست به لیبرالیزاسیون اقتصاد و فرهنگ چین انجامید و در واقع یک پوسته کمونیستی با ماهیتی لیبرال برای کشور چین قابل تعریف است. به عبارتی نفوذ در دستگاه محاسباتی دولتمردان چین این کشور را تا کی در می کرد.

امروز مسئله پسابرجام و نفوذ یکی از مسائل بسیار مهم و حساس در جمهوری اسلامی ایران می باشد که در اهمیت و اولویت آن هیچ شکی وجود ندارد و برجام زمینه نفوذ اقتصادی، فرهنگی و سیاسی را در کشور به وجود می آورد که باید برای اذهان و افکار عمومی خوب تبیین شود. مسئله در سطح نخبگان روشن است گر چه برخی آنها خود را به خواب غفلت می زنند و علاقه ای به طرح مسئله و رویاروی با نفوذ ندارند اما افکار عمومی می تواند این مسئله را به خوبی درک کند.

همچنانکه ((پیتر هارل)) از پژوهشگران اندیشکده «مرکز امنیت آمریکای جدید» به مقامات کاخ سفید چنین تجویز می کند (( آمریکا باید یک استراتژی تهاجمی ترویج اصلاحات سیاسی و اجتماعی در ایران را دنبال کند تا تعامل بیشتر موسسات غیر دولتی آمریکایی و بین المللی و نهادهای جامعه مدنی در ایران تسهیل شود، واشنگتن باید به باقی ماندن در کنار فعالان در ایران که به دنبال اصلاحات سیاسی در کشور هستند ادامه دهد.))

در واقع برجام و افزایش تعامل با ایران از دید آنها، بیش از آنکه به معنای راه یافتن ایران به جامعه بین الملل باشد به معنای راه یافتن آمریکا به درون ایران است.

* همچنانکه این نگاه در جنگ سرد با شوروی هم پیاده شد.

تام برادن، روزنامه نگار سابق و عامل تاسیس «واحد سازمان بین المللی» سازمان سیا در دهه ۱۹۵۰ می نویسد : سازمان جاسوسی آمریکا بعد از شروع جنگ سرد با هدف مقابله با گسترش کمونیسم با ایجاد یک واحد جدید، کوشید تا با بهره گیری از سازمان ها و نهادهای خصوصی و به ظاهر مردمی ضمن نفوذ در جوامع کمونیستی به تخریب افکار و ساختارهای کمونیستی از درون آن جوامع بپردازد. «انجمن بین المللی وکلای دمکرات»، «شورای جهانی صلح»، فدراسیون دموکراتیک بین المللی زنان» «اتحادیه بین المللی دانشجویان» «فدراسیون جهانی جوانان دموکرات» «سازمان بین المللی روزنامه نگاران» و «فدراسیون جهانی اتحادیه های بازرگانی» هفت سازمانی بودند که هسته ی « سلاح سازمانی» مورد نظر براون را تشکیل می دادند تا با حمایت واحد سازمان های بین المللی سیا به اجرای برنامه های اجتماعی و فرهنگی این سازمان علیه کمونیسم بپردازند» (توماس براون خوشحالم که سیا غیراخلاقی است – سته ی ایوننیک پست – مه ۱۹۶۷ به نقل از مجله عصر اندیشه ش۹ ص ۴۷)

مقام معظم رهبری این دیده بان همیشه بیدار انقلاب اسلامی می فرمایند «مسئله بعد از برجام از مسئله برجام مهمتر است» (مورخه ۱۲/۶/۹۴)

الیوت ابرامز نظریه پرداز و تحلیلگر مشهور شورای روابط خارجی آمریکا و مشاور ارشد سیاست خاورمیانه در دوران جرج بوش می گوید : «براساس آنچه از سوی یک نهاد امنیتی آمریکا عنوان شده دولت اوباما به دنبال تعمیم مدل جنگ سرد به ایران است در جنگ سرد علیه شوروی این کشور قدرتمند با تحولاتی که توسط رسانه های گروهی در عقاید و باورهای مردم به وجود آوردند به این مهم نائل آمدند.

جرمی فریدمن در این رابطه تصریح می کند : «حرکت جدی به سمت مذاکره دو جانبه آمریکا و ایران، اساسا به صورت بالقوه راهی برای پل زدن بر شکاف میان دوطرف بود در اصل توافق هسته ای تلاشی برای تغییر نظام ایران است»

رابرت لیتواک، تحلیلگر موسسه ویلسون نیز به صراحت می گوید: اوباما این توافق را می خواست تا نیرو های عملگرا در ایران را هدف تقویت قرار دهد»

به عقیده مایکل بارون تحلیلگر اندیشکده «امریکن انیترپرایز» آمریکا در این توافق به دنبال تغییر رژیم ایران است» هفته نامه صبح صادق شماره ۷۲۶ ص ۳ 2/9/1394

با نگاهی به تحلیل های اندیشکده ها و رسانه های مختلف غرب نیز می توان دریافت که آنان انتظارات بزرگتری ازبرجام و دولت روحانی دارند که طیفی از بهبود تدریجی روابط ایران و آمریکا، متعادل کردن رفتار، تغییر در روابط همسایگان و جامعه بین المللس و حتی به قول علی رضا نادر تحلیلگر اندیشکده رند «زوال انقلاب» را در بر می گیرد. ری تکیه تحلیلگر ارشد روابط خارجی آمریکا نیز از امیدواری آمریکایی ها به این می گوید که حکومت ایران پس از برجام به مرور لباس انقلابی را از تن خود برکند و به یک عضو مسئول و قابل اعتماد آمریکا در جامعه جهانی تبدیل شود.

به اعتقاد تکیه : اوباما گمان دارد که اگر خزانه ایران با پول های آزاد شده پر شود تا حد زیادی موجب می شود ایران به سمت عمل گرایی (دوری از آرمان های انقلاب) سوق داده شود.

آمریکا و غرب تلاش رسانه ای زیادی در انتخابات مجلس و هم خبرگان رهبری در اسفندماه ۹۴ انجام دادند تا بتوانند رضایتمندی از اقدامات و مذاکرات دولت روحانی در بین مردم ایجاد کنند تا بتوانند با رای اوری اصلاح طلبان و اعتدالیون، استراتژی های خود را برای نفوذ ادامه دهند.

جالب است نیکسون در کتاب پیروزی بدون جنگ ۱۹۹۹ به سیاستی این گونه در چین اشاره می کند و می نویسد « اگر ما بخواهیم چین گرایش به غرب را حفظ کند باید یک سهم مداوم اقتصادی در روابط با غرب به چین بدهیم. هواداران اصلاحات در پکن باید بتوانند به همکاران بدبین خود نشان دهند که چین از سیاست های تازه دنگ بیشتر سود می برد تا از بازگشت به الگو و مردم شوروی….) پیروزی بدون جنگ ۱۶۹ زیچارد نیکسون ص ۲۹۵

اما آن چیزی که نگرانی مضاعف نفوذ دشمن در عرصه های اقتصادی و فرهنگی سیاسی و … ایجاد می کند تبعیت از سیاست دنگ شیائوپینگ و تفکر هضم شدن در نظام بین المللی در بدنه دولت یازدهم می باشد.

مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام که از مدت ها قبل میزبان محمود سریع القلم عنصر مشکوک اجلاس بیلدر برگ و داووس بود. رسما سردبیری مهمترین نشریه حوزه تصمیم سازی نظام یعنی فصلنامه راهبرد را به وی واگذار کردند. الگو مدل توسعه چین عصر شیائویینگ در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع محور پژوهش ها قرار گرفت و پروژه ای سفارش داده شد که در سال ۱۳۸۳ توئسط بهزاد شاهنده و جواد طاهایی به اتمام رسید. این پروژه به صورت کتابی تحت نام «چین نو، دنگ شیائوپینگ و اصلاحات» چاپ و منتشر شد. حسن روحانی در پیش گفتار این کتاب می نویسد «آیا استراتژی دنگ شیائو پینگ می تواند الگویی برای دیگر کشورهای در حال توسعه باشد؟» وی در ادامه می نویسد: «…. آنچه کشورهای در حال توسعه می توانند از تجربه چینی توسعه بیاموزند تعیین وزن رشد اقتصادی، ورود به صحنه جهانی شدن، گسترش آزادی های مدنی و انتخابات آزاد در زمانبندی های متوالی استراتژی ملی است» مراجعه شود به YOONG STRA EI STS CLOB

البته چین ابتدا تعدیل انقلاب از سطح آرمان های انقلابی به سطح استراتژی اقتصادی انجام داد پس از آن دنگ شیائویینگ سیاست انقلابی را کنار زد و ختم انقلاب را اعلام کردو سیاست درهای باز و توسعه تعامل گرا را اجرا نمود. آقای حسن روحانی نیز در سال ۱۳۸۴ عنوان کرد: «می خواهیم انقلاب اسلامی باشیم یا جمهوری اسلامی؟ اگر انقلاب اسلامی باشیم باید انقلاب را صادر کنیم. اما اگر جمهوری اسلامی هستیم در داخل به تولید ثروت می پردازیم … ما انقلاب کردیم که به جمهوری اسلامی برسیم. پس نباید به گذشته رجعت کنیم»

اصل مطلب ایشان در مجله راهبرد شماره ۳۹ بهار ۱۳۸۵ صفحه ۱۳ به شرح ذیل می باشد :

(یکی از مباحث مهم و زیربنایی در این زمینه همان بحثی است که کم و بیش هنوز در گوشه و کنار فضای ذهن نخبگان ما خلجان می کند و اینکه آیا ما می خواهیم "جمهوری اسلامی ایران" باشیم یا می خواهیم" انقلاب اسلامی" باشیم اگر بناست انقلاب اسلامی باشیم رسالت بسیار بزرگی بر دوش داریم یعنی ما انقلاب اسلامی هستیم و می خواهیم این فرهنگ را در سطح منطقه و جهان اسلام نشر بدهیم و قاعدتا قدرت و ثروت خودمان را هم در سایه آن می بینیم و بر این مبنا هر مقدار انقلاب اسلامی بسط و گسترش پیدا کند بطور طبیعی بر قدرت و حتی ثروت ما افزوده خواهد شد اما اگر می خواهیم جمهوری اسلامی ایران باشیم رسالت اولیه و اولویت ما جمهوری اسلامی ایران است پس باید مسیر دیگری را بپیماییم و با اقتدار نظام جمهوری اسلامی ایران و تامین قدرت و ثروت است که به استحکام آن خواهیم رسید و هدف محوری ما هم حفظ این نظام خواهد بود از این دیدگاه بسط انقلاب اسلامی نیز منوط به پیشرفت کشور و قدرت نظام و الگوسازی آن خواهد بود در واقع انقلاب کردیم که به جمهوری اسلامی برسیم و دیگر نباید به گذشته رجعت کنیم پس ما هنوز روی برخی مسائل اساسی اختلاف نظر داریم.)

آقای دکتر روحانی در سال ۹۴ اذعان داشتند: ((در نظام پرافتخاری مثل نظام جمهوری اسلامی ایران که پایه آن بر مبنای یک نهضت اسلامی و خون شهیدان پایه گذاری شده نمی توان بین انقلاب اسلامی و ثمره آن که نظام جمهوری اسلامی ایران است فاصله ای قائل شد و چنانکه امام راحل فرمودند :" حفظ نظام از اوجب واجبات است " بالاترین وظیفه ما حفظ نظام جمهوری اسلامی است که از انقلاب اسلامی جدا نیست.)) (پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری ۲۴/۶/۹۴ )

ما در این نوشتار با حسن نیت نگاه دوم رییس جمهور را برای ایشان لحاظ می کنیم اما این نکته لازم به توضیح است که مبانی فکری که قائل به تفکیک بین جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی در ایران می باشد کماکان در عرصه های مختلف رسانه ای و آکادمیک خود را نشان می دهد و رهبر معظم انقلاب بارها آن را بعنوان یک فکر غلط و یک تهدید به جامعه فکری و عموم مردم گوشزد کرده اند. ایشان می فرمایند : بر خلاف تصورات و القائات اتاق فکر های بیگانه که در داخل عده ای هم عده ای آنها را تکرار می کنند انقلاب تمام شدنی نیست و تبدیل آن به جمهوری اسلامی به معنایی که فکر می کنند امکان پذیر نخواهد بود (امام خامنه ای مد ظله ۲۵/۶/۹۴)

ایشان در جای دیگر می فرمایند : «انقلاب ما زنده است و ما در نیمه راه انقلاب هستیم و …. هدف عدالت اجتماعی هدف تحقیق زندگی اسلامی به معنای واقعی هدف تشکیل یک جامعه اسلامی… هدف این ها ما به این هدف ها هنوز نرسیده ایم و در نیمه راه این هدف ها هستیم»

* دهه فجر ۱۳۹۴ در جمع فرماندهان نیروی هوایی ارتش

« بعضی های دیگر هم هستند، این قدر بی عقل نیستند، به این صراحت نمی گویند. در پوشش این حرف ها را می زنند جوری حرف می زنند که معنایش این است که انقلاب تمام شد. تبدیل انقلاب به جمهوری اسلامی»

* دیدار با فرماندهان و کارکنان نیروی دریایی سپاه ۱۵/۷/۱۳۹۴

لذا ما باید بیش از این هوشیار بوده وگوش به فرمان امام خامنه ای باشیم انتخاب شعار سال ۱۳۹۵ به عنوان اقتصاد مقاومتی اقدام و عمل، مهمترین استراتژی برای جلوگیری از نفوذ دشمن در عرصه اقتصاد و فرهنگ و سیاست است چرا که دولت قائل به اقتصاد لبیرالیسم نئوکینزی معتقد است. این مطلب در کتاب «نظام اقتصادی» دکتر حسن روحانی در صفحه ۷۸۲ ذکر شده است و پیاده کردن این سیاست ها اقتصاد کشور را به دامن لیبرالیسم خواهد برد و زمینه نفوذ دشمن را افزایش خواهد داد. هم در مدل شوروی و در هم در مدل چین نفوذ فرهنگی و سیاسی از دریچه اقتصاد انجام گرفته. در چین با واردات کوکاکولا زمینه نفوذ فرهنگی را ایجاد کردند و در شوروی با مکدونالد.

آمریکا با مدل خاصی از نفوذ در چین باعث تاکسی در می کردن حکومت کمونیستی آن شد. اما در ایران به دلایل فراوان از جمه دیده بان همیشه بیدار و مردم بصیر و ولایت مدار ایران این طرح با شکست مواجه خواهد شد.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت خبری سفیران انقلاب، تاریخ انتشار: 14 مهر 1395، کدخبر: 4223، www.safirane57.ir