صنعت هوانوردی ایران را نباید صنعت نامید بهتر است محیطی سرشار از تعارض منافع بدانید. ضعف نظارت بدانید. اهمال مسلم بدانید. نقش سازمان هواپیمایی در این میان چیست؟ یکه تازی یک انجمن صنفی و خدایی کردن در صنعت و محفل گل و بلبل دوستانه، چه معنایی دارد؟ اکثر وزرای ما هم کمترین اطلاعی از این صنعت ندارند و نادان این صنعت هستند و مجبور به اعتماد به دیگران. شرکت‌های رانتی، نیمه رانتی و خصولتی هم در این صنعت بی داد می‌کنند. آقای اژه‌ای، سازمان بازرسی را روانه این ناکجا آباد کنید. آقای رئیس جمهور، بازرسی ریاست جمهوری را روی این صنعت خراب کنید. مجلس محترم، آقای قالیباف، لطفا تحقیق و تفحص از این صنعت با تاکید بر سه حوزه سازمان هواپیمایی، شرکت فرودگاه‌ها و ایرلاین‌ها را در دستور کار قرار دهید. تامین منابع دسته‌ای حدودا ۵۰۰ نفره صدای ۵۰ میلیون شهروند را درآورده و مثل جعبه سیاه شده است. قیمت بلیت هواپیما، کمترین فساد‌های این حوزه است. از سوانح گرفته تا کیفیت خدمات، از تامین قطعات یدکی گرفته تا تعمییر و نگهداری، از برون سپاری‌ها گرفته تا شرکت در شرکت درست کردن و تو دلی ساختن. حال آدم از این وضعیت، به هم می‌خورد. اگر اطلاعات تخصصی درباره این صنعت نیاز داشتید، در خدمت هستیم. معرفی گلوگاه‌ها و گرفتن ماست خور افراد فاسد را از ما بخواهید. کسی صدای ضرورت مبارزه با فساد در صنعت هوانوردی غیر نظامی ایران را نمی‌شنود؟