شعار سال: از قدیم با موضوعی بنام ثناگویی و مداحی و مرثیه سرایی و آسیبی بنام تملق و چاپلوسی (پاچه خواری امروزین در فارسی غیر رسمی) و در سطح پائین تر انها، تعارف و تظاهر سروکار داشتیم. از آنجا که تعریف از یک فرد ، می تواند اثرات خوشایندی بر او و دیگر افراد همگرا با او بگذارد، ثناگویی، مداحی و مرثیه سرایی ، از قدیم مورد توجه بوده است. اما در کنار اثرات مثبت و خوب این کار ، ملاحظات ، تحفظات و آسیب هایی چند نیز باید مورد توجه قرار گیرد. به گونه ای که اگر این حوزه وارد تملق . چاپلوسی و یا حتی تعارف و تظاهر شود، واقعا مصیبت های سنگینی را به بار می آورد.
تعریف زیاد از حد، می تواند فرد را دچار انحرافات نفسانی کند و یا بعنوان عاملی برای سواستفاده و نفوذ بواسطه سست کردن اراده های مدیران و حاکمان، باشد. لذا فرد مورد تعریف باید چارچوب هایی را برای خود و فردثناگوی بشکل مستقیم و غیرمستقیم تعیین نموده و هوشیاری خود را به رخ بکشد.
ایضا در خصوص مداحی و مرثیه نیز باید به این مهم توجه داشت. مدح(ستایش، ثناى به صفات نیک، توصیف به نیکخویى، مدحت) و مرثیه (مرده ستایى، عزادارى، شرح محامد و اوصاف مرده، چکامهاى که در عزاى از دست رفتهاى سرایند، در عزاى کسى شعر سرودن، گریستن بر مرده و برشمردن و ذکر محاسن وى، سوگوارى، روضه، مراسم عزایى که به یاد شهیدان راه دین و بخصوص در ایام محرم و به یاد واقعه کربلا برپا کنند، اشعارى که در ذکر مصائب و شرح شهادت پیشوایان دین و بخصوص شهیدان کربلا سرایند و خوانند) چنانچه در چارچوب دینی و با هدف روشنگری انجام نشود، ارزش چندانی ندارد.کما اینکه می تواند در قالب آسیب هایی نظیر مناسک گرایی ، غلو و ایجاد انحراف دینی ، ایجاد حالت زدگی در مردم و دین گریزی و ....، ، نمود یابد. مداح، چنانچه خودش صاحب نفس سلیم نبوده و صرفا بواسطه شعر و صدای خود مشهور شده باشد، در حد یک آوازه خوان تنزل جایگاه داده و مورد نکوهش است.
واکنش امام خمینی و رهبرانقلاب نسبت به استفاده از الفاظ مخصوص ائمه اطهار(ع) درباره آنها بعنوان نوعی الگوی عملی برای ما ، قابل تاکید می باشد. در ادامه متن، نمونه ای از برخورد امام خمینی و رهبر معظم انقلاب در برابر تعاریف بعضا نابجا و غلوآمیز را مشاهده می کنید.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال،برگرفته از منابع گوناگون