بقیع پیش و پس از تخریب

حرمت و جایگاه رفیع بقیع در بین مسلمانان دارای سابقه‌ای تاریخی است. بقیع به خاطر قدوم مبارک رسول خدا و ائمه معصومین علیهم السلام و دفن چهار تن از امامان علیهم السلام و سایر مؤمنان، شهیدان ونیکان، دارای شرافت زیادی است.

شعار سال: بقیع در زمان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نیز زیارتگاه بود و آن حضرت برخی شب‌ها خانه را ترک می‌کرد، تنها به بقیع می‌رفت و در آنجا به راز و نیاز با خدا می‌پرداخت. اما این مکان پر عظمت از سوی دشمنان اسلام مورد حمله و تخریب قرار گرفت.

در هشتم شوال سال ۱۳۴۴ هجری قمری پس از اشغال مکه، وهابیان به سرکردگی عبدالعزیزبن سعود روی به مدینه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر، سرانجام آن را اشغال نمودند، به تخریب قبور ائمه بقیع و دیگر قبور پرداختند و ضریح فولادی ائمه بقیع را که روی قبور امام مجتبی، امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهم السلام قرار داشت از جا در آوردند.

عبدالوهاب ادعا می‌کرد گنبد‌های ساخته شده بر قبور ائمه بدعت است و بعضی از اعمال انجام شده شرک می‌باشد و، چون سلاطین عثمانی اعتراضی بر این وضعیت ندارند و در سایه پرچم حکومت آن‌ها این کار‌ها انجام می‌گیرد، بنابراین مؤید شرک هستند.

از جمله قبوری که در حمله ددمنشانه وهابیت به مقدسات مسلمین ویران گردید، بارگاه و مقبره‌ی امام حسن مجتبی (ع)، امام سجاد (ع)، امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) بود.

علاوه بر ویرانی قبور ائمه‌ی شیعه، قبر حضرت عبداللّه و حضرت آمنه پدر و مادر حضرت رسول صلی الله علیه و آله، مالک، پیشوای مالکی، عباس عموی پیامبر، اسماعیل از فرزندان امام جعفر صادق (ع) و… نیز به طور کامل ویران گردید.

این حرکت وحشیانه‌ی وهابیون، جهان اسلام، به ویژه ایرانیان را شدیدا متأثر نمود و در امر سفر حجاج ایرانی هم اختلال ایجاد کرد. مسلمانان ایران، عراق، قفقاز، آذربایجان، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان، تاتارستان، یاشقیرستان، ترکیه، افغانستان، چین، مغولستان و هندوستان، در برابر این مسئله، موضع گیری کردند و فقیهان و بزرگانی، چون سید ابوالحسن اصفهانی، شیخ محمد خالصی و شهید سید حسن مدرس، این اقدام را محکوم کردند.