چرا در کشور ما از ابتدای انقلاب، صف‌کشی براساس سیاست‌گذاری اقتصادی بین مسئولان کمرنگ شد و جای خود را به جناح‌بندی‌های فرهنگی یا سیاسی داد؟ چرا دولت مردان فقط با دو گزینه دخالت کردن کامل یا عدم مداخله در اقتصاد روی میز دولت آشنایت دارند؟ حد یقف دخالت دولت‌ها در اقتصاد کجاست؟ چگونه می‌توان برای کیفیت، کمیت و تناسب مداخله دولت‌ها طرح و برنامه داشت؟دولت‌های کشورها در چه نوع صنایع با چه شرایطی در اقتصاد دخالت می‌کنند؟ علی سرزعیم اقتصاددان و پژوهشگر اقتصادی در این جلسه که از سلسله جلسات اکومبیل در دانشگاه تهران برگزار شد، در این باره توضیح می‌دهد. او معتقد به وجود نوعی خودشیفتگی(نارسیسیسم) در مدیران بالادستی دولت ها بوده که منجر به آشفته سازی فضای برنامه ریزی و توسعه کشور بشکل سنواتی شده است.