شعار سال: شورای شهر تهران هفته گذشته به تغییر نام بخشی از خیابان بیستون در محله یوسف آباد به نام شهید یحیی سنوار رای داده بود. این تغییر نام پس از اعلام با انتقاداتی روبهرو شد تا در نهایت شورای شهر تهران این نامگذاری را منتفی کنند. مهدی چمران رئیس بالغ بر هشتاد ساله شورای اسلامی شهر تهران در حاشیه دویست و نود و یکمین جلسه شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه نامگذاری بخشی از خیابان بیستون به نام شهید سنوار ایرادی داشت و ابلاغ نشد و جنجال بیجا صورت گرفت. باید بررسیهای دقیق انجام شود. این در حالی است که پیش از این قرار بود خیابان بیستون حدفاصل میدان جهاد تا خیابان فتحی شقاقی به نام شهید یحیی سنوار نامگذاری شود.

نکته جالب داستان ، عبرت نگرفتن از تصمیمات غلط گذشته و اصرار به تداوم اشتباهات توسط اعضای شورای شهر است. بر اسا کدام منطق، یک بزرگراه باید چندین اسم داشته باشد؟ بر اساس کدام منطق در برابر شماره دار شدن اسامی کوچه های یک خیابان ( تبدیل اسم فعلی به اسم دوم کوچه یا معبر) ، مخالفت می کنید؟ بر اساس کدام منطق بجای تغییر اسامی خیابان ها به فکر المان سازی های فاخر نیستید؟ بر اساس کدام منطق به خودتان اجازه می دهید که بجای رعایت چارچوب حکمرانی در تصمیم گیری شهری، پایه تصمیمات بر سلیقه گرایی های فردی قرار دهید؟
توضیحات تکمیلی برای بهره برداری بیشتر از خبر:
نرگس سلیمانی عضو شورای شهر تهران در برابر پیشنهاد تغییر نام خیابان بیستون مخالفت نموده و بیان داشته بود که :
بیستون تنها نامی بر یک خیابان یا کتیبهای سنگی و چند زبانه بر سنگ در کوهی در دور دست نیست. بیستون در زبان فارسی یکنام خاص و ارجمند است که فقط به یک مکان تاریخی اشاره ندارد بلکه واژهای است در ورای حروف خود اتصالی معنا دار با فرهنگ و ادب ایران و ایران زمین دارد، بازخوردهای منفی نسبت به تغییر نام این خیابان ولو بخشی از این خیابان کاملا قابل پیش بینی بود و به همین جهت در جلسه قبل شورا که از نتیجه جلسه کمیسیون نام گذاری در دستور جلسه جاری مطلع شدم بلافاصله نسبت به تبعات این تغییر به اعضا کمیسیون هشدار دادم، اما به نظر بنده این مسائل خود یک مراجعه به دماسنج حرارت اجتماعی است. ایرانیان از هر گروه و دسته با همه انواع سلایق در یک بخش اتحاد کامل دارند و آنهم حفظ تاریخ و فرهنگ است واژگان یکی از اساسیترین بسترهای انتقال مفاهیم در گذر زمان اند، بنده اطمینان دارم مکان مناسبی متناسب با شان و جایگاه این واژه در شهر تهران معرفی خواهد گردید و در عین حال از هیات رئیسه شورای شهر خواهشمندم در مورد نامگذاری به جای اکتفا به رای گیری کلی بصورت تک به تک رای گیری شود تا به نحو دقیق تری از احساسات عمومی جامعه حراست و پاسداری گردد، البته کمیسیون نام گذاری نیز حتما در هنگام جمع بندی مسائل متعددی از جنس دیگر را حتما ملحوظ نظر داشته اند که تبعا خودشان بهتر امکان توضیحدارند و شاید حتی بعضی جزئیات در مشکلات مربوط به نامگذاری به سادگی قابل توضیح نباشد، البته کمیسیون خود صالحتر به پاسخ گویی هستند.
همانگونه که ملاحظه می شود، مخالفت با چنین اقداماتی حتی در درون اعضای شورای شهر نیز وجود داشته ، اما گویا اراده هایی در پشت پرده، قصد جهت دهی های خاص را دارند.
درخصوص محله یوسف آباد باید بیان داشت که، «یوسف آباد» نام غربی ترین دروازه تهران قدیم است . این دروازه در باروی شمالی واقع شده بود. مکان دقیق آن کمی پایینتر از چهار راه کالج در تقاطع خیابان حافظ و غزالی فعلی دقیقا در محل تالار وحدت (تالار رودکی سابق) است. این دورازه سال ۱۳۱۲شمسی در دوران حکومت رضا شاه - پهلوی اول- تخریب شد. اما آن چیزی که امروز از واژه یوسف آباد در ذهن نقش می بندد، محله ای است با یک خیابان اصلی –شمالی جنوبی- به نام رسمی سیدجمال الدین اسدآبادی و ۷۰ کوچه! یوسف آباد از خیابان ولیعصر شروع و هفتادمین کوچه آن در حوالی میدان ونک تمام می شود.
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال،برگرفته از منابع گوناگون