شعارسال: نقش مردم گیلان در شکل‌گیری هویت مذهبی ایران انکارناپذیر است. شیعه در جهان، مدیون تلاش‌ها و مجاهدت‌های گیلانیان است؛ این تنها یک شعار نیست، بلکه واقعیتی تاریخی است که باید با ابزار روایت و هنر به نسل امروز منتقل شود. مردمان گیلان نقش اساسی در دوران شکل گیری حکومت‌های متشیعی مانند آل بویه و صفویان داشته‌اند.

آل بویه (۹۳۴ – ۱۰۵۵ م / ۳۱۳–۴۳۵ خ) دودمانی ایرانی و شیعه‌مذهب با اصلیت دیلمی در دوران پس از اسلام بودند که از میانهٔ سده چهارم هجری (دهم میلادی) تا میانهٔ سده پنجم هجری (دوازدهم میلادی) به مدت ۱۲۲ سال بر نواحی جنوبی و غربی ایران و نیز بر عراق حکومت می‌کردند. آنها از روستای آل بویه واقع در ارتفاعات املش استان گیلان به پا خاسته و خود را از نوادگان ساسانیان می‌دانستند. آل بویه اولین دودمان ایرانی پس از سلطهٔ اعراب بر ایران بود که بغداد را فتح کرد.

استاد رجبی دوانی در خصوص خدماتی که گیلانی‌ها به تشیع کردند معتقد است که از پایه‌گذاری برای جشن غدیر تا جمع آوری نهج‌البلاغه به دستور و حمایت پادشاهان آل بویه صورت گرفته است. معزالدوله برای نخستین بار روز عاشورا را تعطیل رسمی اعلام کرد و درخواست نمود گیلانی‌های حاضر در شهر بغداد بیرون بریزند و عزاداری کنند. دیلمیان در ادوار تاریخ برای عزاداری، بر سینه‌های خود مشت می‌زدند. سینه زنی امام حسین نیز از همان رسم نشات گرفته است.

اگر آل بویه نبود ما نهج البلاغه را نداشتیم. سید رضی در پرتو دولت آل بویه بود که توانست نهج البلاغه را تهیه کند. شیخ صدوق به دستور حسن رکن الدوله توانست کتاب من لا یحضره الفقیه (بعنوان یکی از کتب مرجع فقه و اربعه شیعه در شش جلد) گردآوری کند.

توسعه و تقویت شیعه علاوه بر آل بویه در دوره صفویان نیز توسط گیلانی‌ها ادامه پیدا کرد.

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون