شعارسال: حسین راغفر، تحلیلگر اقتصادی با اشاره به شرایط پیچیده اقتصادی کشور اظهار داشت: متاسفانه مردم ایران در سالهای اخیر بابت بحران اقتصادی و گرانی ها، سختیهای زیادی متحمل شدهاند؛ بنابراین همه دستگاههای حاکمیتی از جمله دولت، مجلس، قوه قضائیه و سایر ارگانها باید به طور جدی «بهبود وضعیت اقتصادی» را اولویت اصلی بدانند و با همکاری و هم اندیشی با یکدیگر بتوانند با بهره گیری از ظرفیتهای داخلی، مقدمات کاهش مشکلات اقتصادی را فراهم کنند.
عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا در ادامه گفت: در شرایطی که بحران اقتصادی در کنار اینکه آرامش جامعه را به هم ریخته، لاینحل به نظر میرسد، مکانیسم ماشه مزید بر علت میشود تا بحران به معنای واقعی بروز و ظهور کند. اگر تا حالا برخی از کشورها بنا به دلائلی با نادیده گرفتن تحریم، با ایران مراوده اقتصادی_تجاری داشتند، حالا تعداد زیادی از آنها هم برای جلوگیری از ضرر ملی خود، قطع همکاری با ایران را مدنظر قرار خواهند داد تا اقتصادِ نابسامان ما حسرت روزهای پیش از مکانیسم ماشه را بخورد و به طور مشخص، مردم بیش از گذشته برای تامین مایحتاج خود سختی را به جان بخرند.
راغفر افزود: برای رهایی از تبعات تحریمهای جدید، چارهای جز توجه خاص و جدی به «تولید» نداریم. به این معنی که ظرفیتهای داخلی را به کار بگیریم و همچنین در بخش واردات، کالاهایی را از شرکای خارجی بخریم که بتوانیم آنها را در چرخه تولید به کار بگیریم. متاسفانه نزدیک به ۴۰ سال است که عادت و اصرار به واردات کالاهایی داشتیم که نه تنها منفعتی نداشتند، بلکه در مواردی مثل واردات خودرو هم باعث خروج ارز از کشور میشد و هم امنیت مردم را به طور جدی تهدید میکرد. وی تاکید کرد: تجدیدنظر در سیاستهای تجاری یکی از موضوعهایی است که حتما باید مدنظر تصمیم گیران قرار بگیرد. متاسفانه در شرایطی که مشکل مالی را به طور جدی تجربه میکنیم در سال ۱۴۰۳ قریب به ۸ میلیارد دلار به واردات خودرو و قطعات خودرو و بیش از ۷ میلیارد دلار به خرید طلا اختصاص دادیم تا مشخص شود، سیاست گذاران اقتصادی به دلیل ناآگاهی از شرایط، تصمیمهایی میگیرند که با نیازهای موجود همخوان نیستند.
وی توضیح داد: واقعیت تلخ و آزاردهنده این است که سیاستهای کشور ما در حوزه نظام بین الملل با آنچه مدنظر غرب و به ویژه آمریکا است، زمین تا آسمان تفاوت میکند؛ بنابراین از آنجایی که «چالش ایران با نظام بین الملل» موضوعی همیشگی و غیرقابل رفع است، باید آمادگی زیست در شرایط تحریم را برای خود بالا ببریم. به این معنی که در قدم اول ظرفیتهای داخلی را طوری مدیریت کنیم تا از داراییهای مان بهره وری ۱۰۰ درصدی داشته باشیم و قدم مهم دیگر هم این است، با کشورهایی که به هر دلیل خود را ملزم به رعایت تصمیمهای آمریکا و غرب نمیبینند، مراوده اقتصادیَ_تجاری دو سر برد داشته باشیم، بلکه بتوانیم بخشی از کاستیها و مشکلات را از پیش رو برداریم.
راغفر در عین حال یادآور شد: اینکه برای توسعه اقتصادی منتظر توافق با دنیا باشیم، نوعی خوش خیالی و البته محال است.
با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از اطلاعات آنلاین، 24مهر1404، 118022، www.ettelaat.com