شعار سال: سخنرانی پرآب و تاب رئیس شورا و شهردار پرند پر بود از الفاظ و عباراتی که کارکرد آنها برای چنین جلساتی است و مصرف عمومی ندارد. چراکه خرج کردن وعده جهانی شدن برای شهری مانند پرند بدون در نظر گرفتن این همه مشکلات زیرساختی و آن هم برای شهری که با داشتن صدها هزار جمعیت هنوز نتوانسته بخش عمدهای از درآمدهای پیش بینی شده در بودجه شهری را محقق کند و از نظر منابع دولتی نیز همچنان چشم به راه اعتبارات قطرهچکانی است، بیشتر به یک شوخی شبیه است تا برنامهای قابل اتکا و عملیاتی.
شهر جدید پرند که سالهاست عنوان پایتخت مسکن مهر کشور را یدک
میکشد،
به اعتراف کارشناسان حوزه شهری و اجتماعی، آن چیزی نیست که قرار بود باشد. کمبود سرانهها، معضلات جدی در تأمین منابع پایدار
درآمدی، یک بام و دوهوا در مدیریت شهر با وجود همزمان شهرداری و شرکت عمران، ضعف
زیرساختها، تراکم جمعیتی بالا و نامتناسب با امکانات شهر و دهها مشکل دیگر، مسائلی
هستند که قطعاً امکان رفع همه آنها از عهده شهرداری، شرکت عمران و حتی اعتبارات
دولتی شهرستانی نیز وجود ندارد.
حرفهای بزرگ دردی را دوا نمی کند
در جلسه معارفه شهردار جدید پرند سخنانی مطرح شد که به نظر می رسد
مبنای کارشناسی آن محل بحث و اشکال دارد. سخنرانی پرآب و تاب رئیس شورا و شهردار
پرند پر بود از الفاظ و عباراتی که کارکرد آنها برای چنین جلساتی است و مصرف عمومی
ندارد. چراکه خرج کردن وعده جهانی شدن برای شهری مانند پرند بدون در نظر گرفتن این
همه مشکلات زیرساختی و آن هم برای شهری که با داشتن صدها هزار جمعیت هنوز نتوانسته
بخش عمدهای از درآمدهای پیش بینی شده در بودجه شهری را محقق کند و از نظر منابع
دولتی نیز همچنان چشم به راه اعتبارات قطرهچکانی است، بیشتر به یک شوخی شبیه است
تا برنامهای قابل اتکا و عملیاتی.
این موضوع البته تازگی ندارد و منحصر به شهرداران و شوراییان پرند
نیست، چراکه همین چند روز قبل بود شخصی از مسئولان با حضور در کوههای بایر و
برهوت اطراف پرند آرزو کرده بود که آنها را به جنگلهای سرسبز تبدیل کند که این هم
در نوع خود فقط مصرف تلگرامی دارد و بس. کیست که نداند پرند همین حالا در شرایطی
که هنوز با مشکلاتی در زمینه تأمین آب شرب روبهروست،
اصلاً امکان کافی برای توسعه فضای سبز شهری هم ندارد، چه برسد به جنگلکاری
و....
اولین انتظاری که از شهردار جدید پرند می رود این است که فارغ از
اظهارنظرهای هیجانی و احساساتی برخی از اعضای شورای شهر، خود را برای گفتن واقعیت
ها به مردم و تلاش برای گشایش کانالهای جذب اعتبارات استانی و ملی آماده کند. اگر
قرار باشد با شعارهای بی اساس و خیال بافانه به دنبال بهبود شرایط پرند باشیم، احتمالاً
باید قبل از هر چیزی از خدا عمر نوح بخواهیم و صبر ایوب.
تحویل فازهای جدید، باری تازه بر مشکلات قبلی
آن طور که از صحبتهای برخی اعضای شورا و مدیرعامل شرکت عمران پرند
برداشت میشود،
ظاهراً قرار است به زودی مقدمات تحویل گرفتن فازهای دیگری از شهر به شهرداری
فراهم شود که در این موضوع هم نکات قابل تأملی مستتر است. از یک سو نباید این
واقعیت را فراموش کرد که شرکت عمران وقتی حاضر به تحویل یک فاز از شهر می شود که
به کل، عصاره آن را کشیده باشد و از سوی دیگر درآمدی که از تحویل گرفتن یک فاز می
تواند عاید شهرداری شود، اصلاً تناسبی با هزینههای تحمیلی ندارد. این وسط تنها
چند قطعه زمین به عنوان محل تأمین سرانه ها عاید شهرداری می شود که در مفید بودن
یا نبودن آن هم بحث وجود دارد.
در چنین وضعیتی توقع می رود که شهردار جدید هوشمندانه وارد موضوع شده و
تمام جوانب کار را برای تحویل بخش های تازهای از شهر بسنجد. تجربه پیشین در تحویل
گرفتن فازهای شهر نشان داده است که باطن این تحویل گرفتنها با ظاهر آن خیلی تفاوت
دارد و مثل کمانچهای است که صدایش صبح روز بعد درمی آید.
اولویت بندی در امور، نیمی از گرهگشایی است
معمولاً رسم بر این است که مدیران به ویژه شهرداران در خلال انتخاب و
انتصاب خود حرفها و وعدههایی را پیرامون برنامههای آتی خود مطرح می کنند که
سنخیتی با مأموریت ها و وظایف دستگاه مربوط ندارد. شهردار جدید پرند نیز از این
قاعده مستثنی نبود و به سمت چنین وعدههایی حرکت کرد. او در حالی از «طرح اشتغال
زایی بانوان خانه دار» به عنوان یکی از برنامههای اصلی خود یاد کرد که مهمترین
مأموریتهای شهرداری در حوزههای دیگر است. طبیعی است که وارد شدن مدیریت شهری به
همه شئون شهر از مسائل اجتماعی گرفته تا امور فرهنگی و عمرانی در صورتی که امکانات
و پتانسیلهای لازم وجود داشته باشد، نه تنها پذیرفتنی، بلکه واجب و ضروری است؛
اما در شرایطی که شهرداری پرند هنوز در پرداخت حقوق کارکنان خود و یا تمام کردن
همین چند پروژه محدود با مشکلات جدی روبهروست، آیا تلاش
در حوزه اشتغالزایی زنان سرپرست خانوار جزو اولویت های اجرایی شهرداری است؟ وقتی
شهرداری در حساس ترین واحد خود یعنی امور فرهنگی هیچ برنامه مدونی در دست ندارد، نشان
میدهد که
این دستگاه نه تنها از نظر مالی آمادگی دخالت در امور اجتماعی و فرهنگی را ندارد،
بلکه از نظر نیروی انسانی و کارشناسی هم از ظرفیتهای کافی در این زمینه برخوردار
نیست. ناگفته پیداست که اگر شهردار به دنبال بر جای گذاشتن سابقهای درخشان
از دوران مدیریتی خود است (که هست) انتظار می رود با اولویت بندی صحیح در برنامهها
و امور شهر، گام مهمی را به سمت تحقق این برنامه ها بردارد که به گفته عقلا، اولویت
بندی صحیح و مدیریت منابع، نیمی از گرهگشایی در امور است.
توقع معجزه از شهردار جدید نداشته باشیم
شهردار جدید پرند در حالی پا به ساختمان شهرداری می گذارد که حکم او
تنها چند ماه اعتبار دارد. با وجود اکثریت شکنندهای که به او رأی داده است و
سابقه تغییر موضعهای ناگهانی اعضای شورا در همین سه سال و همچنین تجربههای
ناموفق همین شورا در بحث انتخاب و استیضاح شهردار، تکیه کردن به این شورای شهر به
عنوان تکیه گاه مدیریت شهری چندان هم امکانپذیر نیست. مسئله کمبود درآمدهای شهری
و نیمه کاره ماندن همین معدود پروژه های در حال اجرا که قطعاً اتمام آنها با
بلعیدن همین درآمدهای محدود مصادف خواهد شد هم برای خودش داستان مفصلی است.
گذشته از همه اینها، قرار گرفتن در آستانه انتخابات
شورای شهر و به پیشواز رفتن اعضای فعلی شورا و منتقدان و کاندیداهای بالقوه
انتخابات در آینده ای نزدیک هم جزو مسائلی است که می تواند برای مدیریت شهری توان
فرسا باشد.
علاوه بر همه این مسائل، مطالبات انباشته شهروندان و توقعات روزافزون
آنها از مدیریت شهری و پاسکاری پینگ پنگی مردم میان شرکت عمران و شهرداری در
پاسخگویی به همین مطالبات نیز یک بحث ریشه ای است که مدیریت کردن آن دشوار است.
در مجموع، آن چه از شرایط فعلی پرند به نظر می رسد این است که رفع همه
مشکلات پرند و پاسخ دادن به همه نیازها و مطالبات و جمع کردن آوار خرابکاری ها و
سوءمدیریتهای گذشته در این زمان محدود نیازمند معجزه است، اما تجربه و منطق حکم
می کند که از شهردار جدید انتظار معجزه نداشته باشیم. تنها راه رسیدن شهر پرند به
ساحلی امن، تشریک مساعی و همکاری همه افراد، نهادها، دستگاه ها و به ویژه اعضای
شورای شهر با شهردار جدید است. یادمان باشد که شهر پرند یک قایق موتوری کوچک نیست؛
حالا با وجود سکونت صدها هزار شهروند در این شهر نوپا، دیگر باید پذیرفت که پرند
یک کشتی بزرگ در اقیانوس متلاطم مسائل و نیازهاست. باید اجازه بدهیم ناخدای این کشتی
بدون حاشیههای زائد کار خودش را پیش ببرد.
با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری دو هفته نامه پیام گلستان، تاریخ انتشار 2 آذر 95، کد مطلب: 1654: www.payamgolestan.ir