شعارسال: از دیرباز تاکنون توسعه راهها به عنوان نمادی مهم برای توسعهیافتگی جوامع بشری محسوب شده است و اگر نگاهی به تاریخ ایران زمین بیاندازیم به سند افتخاری به نام راههای شاهی برمیخوریم که در زمان باستان این مسیر چندهزار کیلومتری به عنوان اولین و گستردهترین بزرگراه ملی یک کشور قلمداد میشده است و ایران را به عنوان توسعهیافتهترین کشور باستان به جهانیان معرفی میکرد.
هماکنون نیز کشورهایی که از لحاظ صنعتی، تجاری و توسعه تولیدات داخلی خویش به قلههای رفیع رسیدهاند ابتدا بر روی جریان حیاتی خویش یعنی راهها و توسعه حمل و نقل سرمایهگذاری کردهاند و با بسیج عمومی نیروها و امکانات موجود خویش و بهرهمندی تجربیات سایر کشورها به توسعهیافتگی دست یافتهاند.
پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی نیز در نقاط مختلف ایران حرکتهای بزرگی برای توسعه راهها و ایجاد بزرگراه و آزاد راه آغاز شد که متأسفانه به دلیل جنگ تحمیلی و ناامنیهای موجود در استان شاهد عقبماندن کردستان و مسیرهای شهری و روستایی این استان از کاروان توسعه راهها بودیم.
پس از دوران جنگ تحمیلی و طی دو دهه اخیر حرکتهایی برای جبران عقبماندگیهای کردستان در حوزه راه و حمل و نقل انجام شده است که متأسفانه این حرکتها به دلیل نبود استراتژی مدون و عدم پیگیری نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و مسئولان ارشد اجرایی استان همواره بدون سرانجام بوده است و در مقطعی به پیش رفته و در مقطعی دیگر کند و حتی متوقف شده است.
نمونه بارز این امر را میتوان به آسفالت و بهسازی احساسی برخی روستاهای استان اشاره کرد که ورودی یک روستا آسفالت شده است و دو سر مواصلاتی آن هنوز راه شوسه است.
نیمهکاره رهاشدن راهآهن سنندج، روند بسیار کند بزرگراه شمال ـ جنوب و فراموشکردن بسیاری از راههای مواصلاتی بین روستایی همگی نمونههایی از پروندههای بهسازی حوزه حمل و نقل کردستان است که روند توسعه این استان را تحت تأثیر خود قرار داده است و از کشاورزی تا صنعت را در این خطه به مخاطره انداخته است و بهرهوری این حوزهها را تا سطح قابل توجهی کاهش داده است.
طی چند روز اخیر نیز شهرام ملکی مدیرکل راه و شهرسازی استان کردستان از فعالشدن پروژههای راهسازی در تمامی محورهای مواصلاتی استان خبرداده است اما در ادامه سخنان خود نیز به نیاز 12 هزار میلیارد ریالی این عرصه تا رسیدن به میانگین شاخصهای بهرهمندی کشوری اشاره کردهاست.
وی در سخنان خود افزوده است که استان کردستان نیازمند احداث یکهزار و 300 کیلومتر راه روستایی و 210 کیلومتر بزرگراه است تا به میانگین کشوری برسد.
حال این سؤال باز هم برای کردستانیها مطرح میشود که این امر تا چه سالی محقق خواهد شد؟
آیا با تحقق این میزان اعتبار هنگفت در سنوات آتی و رسیدن به شاخص میانگین فعلی کشور دیگر استانها در سالهای آینده به جایگاههای رفیعتری دست پیدا نخواهند کرد و دوباره کردستان از شاخصهای کشوری در آن موقع عقب نخواهد بود؟
این میزان اعتبار مورد نیاز در طول چند دولت آینده به راههای کردستان اختصاص خواهد یافت تا به میانگین فعلی در دوران دولت یازدهم برسد؟