احتمال تجمع 24ساعته

موج اعتراض پیشكسوت‌ها به عدم وصول مطالبات معوقه‌شان، با مصاحبه مرتضی فنونی‌زاده استارت خورد. مدافع اسبق باشگاه پرسپولیس كه مدتی در تیم‌های پایه كار كرده و از این جهت طلبكار است با ادبیاتی تند به انتقاد از مدیران فعلی باشگاه پرداخته و در بخشی از سخنانش گفته است: «ما در سرما و گرما کار کردیم تا بچه‌های این مملکت فوتبالیست شوند و الان فقط حق‌مان را می‌خواهیم و پول دیگری نمی‌خواهیم. حتی برای رسیدن به پول خودمان وکیل هم گرفته‌ایم، اما متاسفانه طاهری به وکیل ما گفته که کارهای واجب‌تر از پیشکسوتان دارد. متاسفانه طاهری و دارودسته‌اش فکر می‌کنند فقط خودشان در پرسپولیس بوده‌اند. این درحالی است که ما بازیکنان دهه 60 سال‌ها جان کندیم تا پرسپولیس جام و قهرمانی بیاورد. زمانی که محمد پنجعلی در باشگاه بود از پیشکسوتان دهه 60 به‌خوبی استفاده می‌کرد، اما الان کسانی در تیم‌های پایه پرسپولیس کار می‌کنند که برخی از آنها حتی یک روز هم لباس این تیم را نپوشیده‌اند.»

بهروز سلطانی هم دیگر پیشكسوت باشگاه پرسپولیس است كه به منظور احیای مطالباتش اقدام به انجام مصاحبه كرده. گلر پیشین سرخ‌ها در گفت‌وگو با ورزش‌سه حتی از احتمال تجمع خبر می‌دهد: «این همه پول در این باشگاه ردوبدل می‌شود، اما طلب من و دوستانم که 2-3 سال از آن گذشته و با جان و دل برای تیم‌های پایه کار کرده‌ایم را نمی‌دهند. اگر پول نبود چرا در آخرین سفر پرسپولیس 100 نفر را همراه خود بردند؟ ضمن اینکه آقایان پشت بردهایی که برانکو برای پرسپولیس می‌آورد خود را قایم می‌کنند. طلب ژوزه را ندادند تا امروز به جز اصل طلب 5 برابرش جریمه بدهند، اما ما‌انگار نه انگار این جا وجود داشته‌ایم. اگر من و دوستانم نبودیم، پرسپولیسی نبود که آقایان به روی مبل شهرتش تکیه بزنند. از آقای جعفر کاشانی هم سوال کردیم و ایشان گفتند طلبتان داده می‌شود. به فدراسیون شکایت کردیم، اما برای ما راهی جز تجمع وجود ندارد. اگر شده یک شبانه‌روز مقابل وزارتخانه اجتماع می‌کنیم تا شب عیدی حق‌مان را از باشگاه بگیریم.»

معمایی به نام پیشكسوت

با حرفه‌ای شدن فوتبال ایران و افزایش چشمگیر پول هزینه شده در آن، مساله بازیكنانی كه سال‌ها قبل برای باشگاه‌های پرهوادار بازی می‌كردند به یك بحران بزرگ و دنباله‌دار تبدیل شد. گروه زیادی از بازیكنان پیشین پرسپولیس یا استقلال در همه این سال‌ها مدعی بوده‌اند در حق‌شان اجحاف شده، چراكه با توانایی بالا و عشق و علاقه برای تیم‌شان توپ زده‌اند و البته پولی هم در بساط نبوده كه از نظر مالی زحمات و استعداد آنها را جبران كند. برای خیلی از این بازیكنان نامدار قابل هضم نیست كه بازیكنان امروز با توانایی به مراتب كمتر در باشگاه آنها توپ می‌زنند و درآمدهای بالایی دارند. این شكاف اقتصادی و البته عاطفی، از پیشكسوتان فوتبال ایران انبار باروت ساخته كه ممكن است هر روز به یك بهانه منفجر شود. شاید در بسیاری از این موارد حق با بازیكنان قدیمی باشد، اما واقعیت آن است كه با جبر زمانه نمی‌توان جنگید. امروز حفظ حرمت پیشكسوت‌ها ضروری است، اما باشگاه‌هایی كه تا خرخره درگیر مشكلات مالی هستند و راه و بیراه با محرومیت‌های داخلی و خارجی دست به گریبان می‌شوند، امكانات كافی برای تجلیل از پیشكسوتان در اختیار ندارند. شاید توقع حداقلی این گروه این باشد كه در تیم‌های پایه مشغول به كار شوند و در دوران بازنشستگی هم مشغله‌ای داشته باشند.

فارغ از اینكه آیا دوستان در این زمینه «مهارت» كافی دارند یا نه، هر زمان هم كه چنین پست‌هایی بین آنها تقسیم می‌شود دو اتفاق ناگوار رخ می‌دهد؛ یكی اعتراض بقیه پیشكسوت‌ها است كه سرشان بی‌كلاه مانده و دیگری اعتراض همین آقایان است وقتی كه دوران فعالیت‌شان به پایان می‌رسد و پول‌شان را به‌طور كامل دریافت نمی‌كنند. در شرایط فعلی اتفاق دوم برای كسانی مثل فنونی‌زاده و سلطانی رخ داده است، البته كه آنها هم حق دارند مطالبات‌شان را به‌طور كامل دریافت كنند، اما وقتی می‌بینند وضع باشگاه پرسپولیس اینقدر وخیم است و شمشیر طلبكار خارجی بیخ گردن آنها و هواداران قرار گرفته، شاید بهتر باشد كمی بیشتر مدارا كنند. فراموش نكنیم بسیاری از مواقع بازیكنان قدیمی غیرت و تعصب خودشان را به رخ بازیكنان امروزی می‌كشیده‌اند. ستاره‌های فعلی پرسپولیس به هر حال رضایت دادند یك درصد از رقم قراردادشان به نفع پرداخت بدهی‌های خارجی كسر شود. كاش پیشكسوت‌های گرامی در بزنگاه تعصب از نسل فعلی عقب نمانند و حداقل از تجمع و اینجور چیزها حرف نزنند!