شعارسال: با رصد رسانه های عبری طی روزهای اخیر متوجه می شویم که آنها در پی تحولات منطقه و فلسطین دچار دستپاچگی و سردرگمی شده اند.

پیروزی های ادامه دار محور مقاومت در سوریه از یک طرف، زمزمه های خروج آمریکا از سوریه، تظاهرات گسترده مردم غزه و ناپایداری جبهه داخلی و اختلافات درونی میان صهیونیستها همه و همه مسائلی است که آنها را دچار سردرگمی کرده است.

روزنامه هاآرتص به تازگی گزارش داد که نتانیاهو برای جلوگیری از خروج آمریکا از سوریه، مذاکراتی جدی را با وی آغاز کرده است.

صهیونیستها طی روزهای اخیر در تحولات غزه نیز دست بسته بوده و توان توقف تظاهرات فلسطینی ها را نداشته اند.

در اینجا در نظر داریم برای فهم دقیق تحولات داخل اسرائیل و پیرامونی آن به منابع عبری رجوع کنیم: چرا که رصد منابع عبری از این جهت بسیار مهم است که نگاه صهیونیست‌ها به تحولات منطقه به ویژه تحولات اخیر فلسطین را به ما نشان می دهد .

1) بن بست صهیونیستها در تحولات غزه و کرانه

تحلیلگران اسرائیلی در یادداشت‌های خود روی زاویه جدیدی از راهپیمایی های بازگشت در غزه تمرکز کرده اند که تاثیرات و پیامدهای این راهپیمایی بر کرانه باختری است.

«یورام یوفال» تحلیلگر ارشد صهیونیست با اشاره به پیامدهای راهپیمایی غزه بر کرانه باختری اذعان کرد: نکته بسیار مهم و نگران کننده این است که مردم فلسطین هم اکنون راه پایان دادن به اشغالگری اسرائیل را پیدا کرده اند.

یادداشت این تحلیلگر اسرائیلی در روزنامه یدیعوت آحرونوت منتشر شده است و در ادامه آن آمده است: من پیش بینی می کنم که راهپیمایی های غزه تاثیرات خود را بر کرانه باختری بگذارد و آنها با برداشتن سنگ‌ها، کوکتل مولوتوف‌ها و تفنگ های خودشان با پای پیاده و با آرامش به سوی مرزهای ما پیشروی کنند؛ نزدیک به 100 هزار فلسطینی که از رام الله به سوی شهرک های بیت ایل، بسگات، عوفرا و دیگر شهرک ها در مرکز کرانه باختری پیشروی کنند و در آن زمان است که اسرائیل مجبور به بازگشت به مرزهای 1949 خواهد شد.

وی افزود: این راهپیمایی ها بیانگر فهم دیرهنگام فلسطینی ها از روش برتری در برابر پروژه صهیونیستی است که پس از 100 سال مقاومت سخت و خشن به آن رسیده اند، آنها از طریق این راهپیمایی ها می خواهند پروژه صهیونیستی را به شکست بکشانند، البته این بار نه طریق مقاومت مسلحانه بلکه از طریق مقاومت مردمی!

وی افزود: به اعتقاد من گروههای فلسطینی به طور تاکتیکی روی به این راهپیمایی ها آورده اند و آنها در واقع ذاتی خشن و مسلحانه دارند، آنها امروز ترجیح داده اند که مقاومت شان مبتنی بر سنگ و کوکتل مولوتوف باشد، نه موشک و ربایش نظامیان، به همین دلایل شمار زیادی از فلسطینی ها را وارد روند مقاومت مردمی کرده اند که در ادامه هدف پایان اشغالگری را دنبال می کند.

وی افزود: با وجود نگرش مخالف راستگرایان اسرائیلی درباره گزینه عقب نشینی اسرائیل از شهرک های کرانه باختری، اما این راهپیمایی ها در نهایت باعث خروج اسرائیلی ها از شهرهای عسقلان، تل آویو، حیفا و قدس می شود و دلیل آن نیز به ترس اسرائیلی‌ها از این تظاهرات باز می گردد که همه افکار و اذهان را به یاد اقدامات ماهاتما گاندی در هند و نلسون ماندلا در آفریقای جنوبی می اندازد.

وی در پایان تاکید کرد: اسرائیلی ها از تکرار این الگوهای جهانی در فلسطین می ترسند، البته گاندی فلسطینی به دنیا آمده است و همان جوانانی هستند که اقدام به تظاهرات کرده اند تا آرزوی خود را در آینده نزدیک محقق کنند.

نداو هعتسنی تحلیلگر راستگرای اسرائیلی نیز در یادداشتی نوشت: مهمترین درس راهپیمایی های اخیر برای اسرائیل این است که عقب نشینی از غزه اشتباه بود و اگر ما این اشتباه را درباره کرانه باختری تکرار کنیم، روزی شاهد صدها هزار فلسطینی در نزدیکی دروازه های قدس و فرودگاه بن گوریون خواهیم بود، آن گونه که امروز در مرزهای غزه شاهد آن هستیم.

وی در این یادداشت که در معاریو منتشر شده تاکید کرد: در شرایط کنونی سوالات بزرگی درباره پاسخ اسرائیل به این راهپیمایی ها مطرح شده که باید درباره آن بحث و تیادل نظر شود. البته این راهپیمایی ها به طور جدی وعده های آریل شارون که گفته بود «پس از عقب نشینی از غزه، 40 سال آرامش را وعده می دهم و عسقلان به خط درگیری تبدیل نمی شود»، این در حالی است که راهپیمایی های امروز نشان داد که مردم غزه همه شعارهای اسرائیلی را نقش بر آب کرده اند.

2) ارتش اسرائیل در گرداب فرسایش

تحلیلگران صهیونیست اذعان کرده‌اند که یکی از دستاوردهای راهپیمایی بازگشت بزرگ در غزه این است که، سبب قرار گرفتن موانع بیشتر در برابر طرح «معامله قرن» شده است که دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا تلاش می‌کند این توطئه را با کمک و حمایت اعراب به پیش ببرد و اجرا کند.

«یونی بن مناحم» کارشناس صهیونیست مسائل جهان عرب در تحلیلی در یک نشریه صهیونیستی ابراز عقیده کرده است که راهپیمایی‌های بازگشت بزرگ فلسطینی‌ها در نوارغزه توانسته است چندین دستاورد مهم برای آنها به دنبال داشته باشد.

به اعتراف این کارشناس صهیونیست، مهمترین دستاورد این راهپیمایی‌ها، موفقیت در ایجاد نقطه‌ای همواره داغ و ملتهب در مرزها با غزه به عنوان استراتژی فلسطینی ترسیم شده برای ایجاد الگوی جدید از انتفاضه در برابر طرح‌های ترامپ و تمایلات اعراب برای عادی سازی روابط با اسرائیل است.

به گفته وی، این راهپیمایی‌ها حالت آرامشی را که بر مرزها از زمان پایان تجاوز نظامی اسرائیل به غزه در سال 2014 حاکم بوده، برهم زده است که این مسئله اسرائیل را وادار کرده است نیروهایش را برای مقابله با این راهپیمایی‌ها به حالت آماده باش درآورد، زیرا اسرائیلی‌ها معتقدند که این راهپیمایی‌ها، استراتژیک جدید مقاومت فلسطین پس از انتفاضه‌های سنگ، چاقو و سلاح گرم است و اکنون زمان انتفاضه مردمی برای خیزش به سمت مرزها با هدف بازپس‌گیری حقوقی که اسرائیل غصب کرده، فرا رسیده است.

این نویسنده صهیونیست آورده است که از نگاه فلسطینی‌ها راهپیمایی بازگشت چند دستاورد دیگر به همراه داشته است که مهمترین آنها به این شرح است : بازگشت مسئله فلسطین و حق بازگشت فلسطین به صدر اهتمامات بین المللی، قرار گرفتن مجدد موضوع محاصره نوارغزه و بحران انسانی آن در صدر توجه جهانی، در تنگنا قرار دادن اسرائیل درمحافل بین المللی.

این راهپیمایی‌ها همچنین به اذعان این نویسنده صهیونیست، سبب قرار گرفتن موانع بیشتر در برابر طرح «معامله قرن» شده است که دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا تلاش می‌کند این طرح(توطئه) را با کمک و حمایت اعراب به پیش ببرد و اجرا کند.

راهپیمایی بازگشت همچنین توانست ماهیت مردمی را به نزاع و نبردی بازگرداند که فلسطینی‌ها با اشغالگران اسرائیلی دارند و همچنین مانع آن شد که تشکیلات خودگردان تحریم‌های بیشتری علیه نوارغزه غزه تحمیل کند.

از سوی دیگر، یوآف لیمور کارشناس نظامی صهیونیست در روزنامه اسرائیل هایوم اذعان کرده است راهپیمایی بازگشت که فلسطینی‌ها در مرزهای نوار غزه(و مناطق اشغالی 1948) برگزار می‌کنند، توانسته است ارتش اسرائیل را به نقطه‌ای بازگرداند که از آن انزجار دارد وآن باقی نگه داشتن نیمی از نیروهای اسرائیلی در حالت آماده باش بالا در مرزهای غزه و تبدیل کردن زندگی نیمی از اسرائیلی‌های مقیم در اطراف غزه به زندگی که از امنیت بی بهره است.

لیمور افزود فلسطینی‌ها موفق شدند نگاه همه جهانیان را به مسئله خود جلب کنند که قبل از آن مورد بی توجهی قرار گرفته بود، آنها با این راهپیمایی‌ها سبب شدند تا توجه واهتمام جهانی به آنچه در غزه می‌گذرد، بیشتر شود.

این کارشناس صهیونیست تصریح کرد موفقیت فلسطینی‌ها در وادار کردن ارتش اسرائیل به آماده باش و جمع آوری نیروها برای دومین هفته پیاپی با وجود شکست در عبور از دیوار حائل از جمله دستاوردهای این تحرکات بوده است، این موفقیت سبب تحکیم و تعمیق بازگشت و افزایش سطح آگاهی و تفکر فلسطینی‌ها شده است و حتی سبب شد تا مردم غزه بتوانند تنها در عرض یک هفته چیزی را محقق کنند که تشکیلات خودگردان نتوانست طی سه دهه گذشته محقق و کسب کند.

لیمور تاکید کرد آنچه محافل امنیتی و سیاسی اسرائیل می‌ترسند و نظامیان بیشتری برای ممانعت از آن به خدمت خواهند گرفت، این است که مردم غزه بتوانند نظامیان داخل را به عمق تظاهرات بکشانند و از ایده قدرت و برتری نظامی که در فکر و ذهن نظامیان اسرائیلی وجود دارد، بهره برداری کرده تا آنها(صهیونیست‌ها) خود را در محاصره امواج غیرنظامیانی که قیام کرده‌اند، ببینند کسانی که از روحیه بسیار بالایی برخوردارند بر عکس نظامیان اسرائیلی که می‌ترسند.

وی در اشاره به آشفتگی و سردرگمی سران سیاسی ونظامی رژیم صهیونیستی تصریح کرد هیچ کس در اسرائیل نمی‌داند که این تحرکات(راهپیمایی‌ها) که ماشین نظامی اسرائیل درمهار آن عاجز مانده، چه زمانی پایان می‌یابد، ارتش اسرائیل هرگز قبول نخواهد کرد که در حالت آماده باش دائم برای مقابله با این تظاهرات باقی بماند، و سبب شود در حالت فرسایشی بیشتری قرار گیرد و امنیت اسرائیل هم به خطر افتد.

3) ایرانی‎ها در کل منطقه حضور دارند؛ سران ما در حال تحلیل و تفسیرند!

یک تحلیلگر صهیونیست از نبود استراتژی مشخص در اسرائیل به ویژه در مواجهه با ایران انتقاد کرد و نوشت: پس از گذشت 70 سال اسرائیل هنوز استارت آپی نوپاست، اسرائیل هنوز برای جایگاه خود مبارزه می کند اما هیچ مرز مورد توافقی به دست نیاورده و در محیطی ضداسرائیلی بسر می برد، ما همچنان واقعیتی گذرا هستیم که ازاختلافات داخلی عمیقی نیز رنج می بریم.

آلون بن دیوید تحلیلگر شبکه 14 اسرائیل می گوید: هنگامی که از نتانیاهو در مورد جنگ آینده در نوار غزه سوال می کنی هرگز به پاسخی دست نخواهی یافت، وی قصد اشغال غزه را نداشته و تلاشی برای نابودی حماس نمی کند، پس نتانیاهو به دنبال چیست؟

نتانیاهو در تصمیمات مهم بسیار ضعیف است و ترجیح می دهد آنها را انجام ندهد، در پایان این هفته وی 9 سال است که در منصب نخست وزیری حضور دارد و به سختی می توان به اتخاذ تصمیمی مهم از سوی وی اشاره کرد. نتانیاهو در طول این سال ها تلاش کرد تا افقی برای آینده به خصوص در مورد کرانه باختری و تضمین اکثریت یهودیان در اسرائیل ارائه کند اما هیچ استراتژی در مورد غزه نداشته و سیاست فعالی علیه ایران اجرا نکرده است.

نتانیاهو از عملکرد مناسب اسرائیل در خصوص بهار عربی، انتخاب ترامپ در آمریکا به عنوان دوستی بی بدیل و امنیت موجود در مرزهای شمالی می گوید، اما هزینه عدم کارآیی دولت این است که ما تصمیمات مناسبی در خصوص ایران نداشته ایم، آنها در همه منطقه حضور دارند و امروز در بسیاری از مرزها ما مستقر شده اند. در حالی که رهبران ما در حال تحلیل و تفسیر هستند، رهبران ایران و روسیه و ترکیه در آنکارا نشست برگزار کرده و سوریه را میان خود تقسیم می کنند.

اسرائیل خوب عمل نکرده است، عدم توانایی برای اتخاذ تصمیم مناسب ما را به جنگی 50 روزه با حماس سوق داد و این عدم توانایی می تواند ما را درگیر جنگ دیگری نماید. باید حوادث پایان هفته گذشته در غزه را کاهش دهیم. حماس از این گونه اتفاقات سود برده و فعال تر می شود و توجهات جهانی را به خود جلب می کند و در این شرایط با قدرتی بیشتر برنامه های خود را ادامه می دهد. ما در شرایطی واقع شدیم که در سایه احتمال شعله ور شدن آتشی مهیب خواهیم بود. اما نتانیاهو امید دارد که ارتش اسرائیل بار دیگر وی را از اتخاذ تصمیم نجات دهد، تک تیراندازان اسرائیلی تمام تلاش خود را برای حفاظت از مرزها انجام می دهند اما این دقیقاً همان چیزی است که حماس می خواهد. جنگجویان ما جایگزینی برای تصمیم سازی سیاسی نیستند.

نتانیاهو می خواهد به همین نحو ادامه دهد. بسیار زشت است که نخست وزیر تنها برای تحت فشار گذاشتن حماس وارد مصالحه ای وهمی با ابومازن شد، نتانیاهو هرگونه پیشنهاد و فکری را برای کاهش تنش در غزه و عقب افتادن جنگ رد کرد. هم اکنون اگر از او درباره تصمیمش درباره تحقق جنگ در غزه سوال کنی هرگز جوابی دریافت نخواهی کرد چرا که وی برنامه ای در این مورد ندارد و نمی خواهد به غزه حمله کرده و تلاشی برای نابودی حماس نمی کند، پس نتانیاهو چه می خواهد؟

اسرائیل باید بپذیرد که شریکی در منطقه ندارد. در اینجا بازیگر قدرتمند دیگری وجود دارد، روحانی و اردوغان با یکدیگر دیدار کرده و روابط خوبی دارند اما نتانیاهو در میان آنها نیست. در صورت درگیری و جنگ آمریکا کمک هایی ارائه کرده و سعودی ها پیام های همدردی محرمانه ارسال می کنند اما واقعیت این است که ما تنها هستیم.

پس از گذشت 70 سال اسرائیل هنوز استارت آپی نوپا است، اسرائیل هنوز برای جایگاه خود مبارزه می کند اما هیچ مرز مورد توافقی به دست نیاورده و در محیطی ضداسرائیلی بسر می برد، ما همچنان واقعیتی گذرا هستیم که ازاختلافات داخلی عمیقی نیز رنج می بریم.

نتیجه گیری:

با بررسی اخبار فوق در منابع عبری متوجه خواهیم شد، صهیونیستها در شرایط بغرنجی از لحاظ مسائل داخلی و پیرامونی قرار دارند و از رهبران سیاسی و نظامی خود به علت گرفتاری در این شرایط به ستوه آمده اند.

در این وضعیت همواره باید از سران و تصمیم سازان صهیونیست انتظار اقدامی ناگهانی را داشت، آنها در طول تاریخ 70 ساله خود نشان داده اند در صورتی که تحمل ادامه وضعیت و مخاطرات را نداشته باشند، دست به اقدامات شدید و حتی در حد انتحار می زنند.

از این جهت باید مراقب تحرکات احتمالی صهیونیستها در آینده نزدیک بود؛ احتمالات در این اینجا شامل چند مورد می شود؛

1. آغاز جنگی جدید با غزه

2. درگیری با سوریه (با مشارکت آمریکا)

3. درگیری نیابتی با ایران (عربستان گزینه جدی است)

بر همین اساس، طی روزهای آینده در صورت عدم تغییر در مولفه ها و شاخصه های شرایط امنیتی، سیاسی داخلی و پیرامونی صهیونیستها باید انتظار یک اقدام جدی را داشت.

اقدام امروز صبح ارتش رژیم صهیونیستی در حمله به غزه و حمص سوریه نیز در همین راستا ارزیابی می شود و این مساله البته قابل پیش بینی بود که صهیونیستها در پی شکست‌های متعدد در عرصه داخلی و پیرامونی خود دست به اقدام جدید متهورانه بزنند.

سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از خبرگزاری قدس، تاریخ انتشار: 20فروردین1397، کدخبر: 310192: www.qodsna.com