شعار سال: بیانیه اخیر اصلاح‎طلبان به منظور ارائه راهکارهایی برای حل مشکلات کشور، که از سوی چند چهره شاخص اصلاحات به نگارش درآمده، نشان از دغدغه‎های این جریان برای حفظ منافع ملی دارد. این اقدام در حالی از سوی آنان و پس از صحبت‎های اخیر رئیس دولت اصلاحات انجام می‌شود، که محمود احمدی‎نژاد رئیس دولت‌های نهم و دهم در پیام ویدئویی با اشاره به مشکلات موجود راهکارهایی در چارچوب ساختارهای جمهوری اسلامی ارائه نداده بلکه همصدا با برخی جریان‌های برانداز موضع گرفته است. محمد کیانوش راد فعال سیاسی اصلاح‌طلب که از امضاکنندگان بیانیه اخیراصلاح‌طلبان است، ضمن ارائه توضیحاتی در خصوص چگونگی تدوین این راهکارها به برخی ادعاهای مخالفان دولت هم پاسخ گفت که خط جدایی اصلاح‌طلبان از دولت را تبلیغ می‌کنند. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با بیان اینکه خط مشی اصلاح‌طلبان از ابتدا«حمایتی- انتقادی» بوده تأکید کرد که حمایت واقع بینانه اصلاح طلبان از دولت روحانی ادامه می‌یابد. مشروح این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید:

شما و تعداد دیگری از چهره‎های اصلاح‎طلب، اخیراً بیانیه ‏ای را منتشر کرده و به ارائه راهکارهایی برای برون رفت کشور از شرایط موجود پرداختید. برای نگارش این بیانیه و ارائه راهکارهای آن کار کارشناسی خاصی صورت گرفته است؟

مطالبی که در بیانیه ما مطرح شده، طبق نظرسنجی‎هایی بوده که از سوی نهادهای رسمی انجام گرفته است. همچنین برای نگارش این بیانیه سعی شد که براساس نتایج جلسات و دیدگاه‎های گوناگونی که در محافل مختلف اصلاح‎طلبان مورد بحث قرار گرفته عمل شود. دیدگاه‌های آقای خاتمی و راهکارهایی که ایشان برای بهبود شرایط کشور مدنظر قرار داده‎اند را نیز باید به این موارد افزود.

شما در این بیانیه به موارد زیادی اشاره کرده‌اید که شاید اجرایی شدن همه آنها در آن واحد امکانپذیر نباشد. اولویت شما در اجرایی کردن کدام یک از این موارد است؟

مهم‌ترین اولویتی که از این بیانیه می‎توان استنباط کرد، توجه به امر سیاست برای حل اصلی‎ترین نیاز مردم ایران در حوزه اقتصاد است. به تعبیر روشن‎تر، ما بخوبی می‎دانیم که اولویت اصلی مردم رفع مشکلات اقتصادی است و اقدامات سیاسی می‌تواند زمینه را فراهم و راه‎حل ‏هایی برای حل مشکلات فعلی اقتصادی پیشنهاد کند.

به همین دلیل است که در این بیانیه برخلاف بسیاری از بیانیه‎ها و بیانیه‎های دیگر که به صورت معمول بحث سیاست داخلی را مورد توجه قرار می‎دهند، ما اصلاح‌طلبان دیپلماسی را برای ایجاد زمینه‎های لازم جهت فراهم شدن محیطی آرام در صحنه بین‎المللی و منطقه‎ای به منظور دستیابی به توانمندی‎های لازم برای حل مشکلات اقتصادی مورد توجه قرار داده‎ایم. به تعبیر دیگر کلیت ایران و توجه به منافع ملی در اولویت دغدغه‎های نویسندگان این بیانیه قرار گرفته است؛ تا آنجایی که ایمان داریم برای حل مشکلات اقتصادی نیاز به سرمایه‌گذاری‎های قابل توجه از سوی سرمایه‎گذاران ایرانی که در خارج به سر می‎برند یا سرمایه‌گذاران خارجی که حاضر به سرمایه‎گذاری در کشور ما هستند، داریم که تنها با ایجاد یک محیط آرام و امن می‎تواند تحقق یابد. به هر حال این اولویت تعداد قابل توجهی از نگاه نویسندگان این بیانیه بوده است. البته تردیدی نیست که حل مسائل داخلی که نیازمند همبستگی مسئولان کشور است خواهد توانست که ما را در اهداف سیاست خارجی موفق سازد؛ چرا که سیاست خارجی ما در ادامه سیاست داخلی ما شکل می‎گیرد. به همین دلیل بدون آنکه بخواهیم تفکیکی بین این دو قائل شویم، اعتقاد داریم که باید این همبستگی در داخل به اتخاذ سیاستی در خارج منجر شود که بدون گزک دادن به دست دشمنان ایران، بتوانیم هرگونه بهانه‌جویی را از دشمنان ایران بخصوص در شرایط فعلی دور کنیم.

امکان تحقق اولویت‎های در نظر گرفته شده در این بیانیه وجود دارد؟ فکر نمی‎کنید که همچون تمام راه‎حل‎های دیگری که از سوی اصلاح‎طلبان مطرح می‎شود این مورد هم با موانع و مخالفت‎هایی روبه‎رو شود که امکان تحقق آن را به کمترین میزان برساند؟ موانع کار را پیش‎بینی کرده‎اید؟

امکان تحقق این پیشنهادها تنها در صورتی است که بخش عاقل و دلسوز اصولگرایان از یک سو و بخش‎هایی از حاکمیت که ما را در مقابل خود می‎دانند از سوی دیگر، به سخنان دلسوزانه‌ای که منطبق بر منافع و مصالح ملت ایران است توجه کنند. در ترسیم وضع موجود و در مقدمه چنین بیانیه‎ای به اندازه کافی نگرانی‎ها و مشکلات کشور ذکر شده است. به گونه‏ ای که همه کسانی که دل در گروی اسلام و ایران دارند اگر با دقت موارد گفته شده را مرور کرده و حقیقتاً برای ایران دل می‎سوزانند و با تصحیح سیاست‌ها و افزایش همگرایی‌ها در داخل کشور نسبت به وظیفه اصلی حکومت که ایجاد رفاه و امنیت و آزادی است، مبادرت کنند.

این بیانیه همانگونه که می‌تواند مسئولان نظام را مورد اشاره قرار بدهد به همان میزان هم گروه‎های مختلف سیاسی را مخاطب قرار داده است؛ زیرا ایجاد همگرایی حول اصول کلی و اولیه و منافع ملی ایران می‌تواند زمینه یکدستی برای ارائه بربیانیه‌ها به حاکمیت را نیز به‌دنبال داشته باشد. حاکمیت در صورت مشاهده اجماع گروه‎های سیاسی حول مسائل کلی و اولیه به منظور حفظ مصالح ملی ایران می‎تواند با انعطاف از بحران‎هایی که در شرایط فعلی بیش و کم، نظام و ایران را تهدید می‎کند، اجتناب کند.

شما اصلاح‎طلبان در حالی این بیانیه را برای حل مشکلات فعلی کشور نوشته‎اید، که خیلی از اصولگرایان بر این امر تأکید دارند که جریان اصلاحات راه خود را از دولت جدا کرده است. بهانه این نتیجه‌گیری هم وضعیت بد اقتصادی است که معتقدند اصلاح‌طلبان به‌عنوان حامی اصلی آقای روحانی شرایط پیش‎آمده را ناشی از سوء مدیریت دولت می‎دانند. نظر شما چیست؟

اصلاح‎طلبان از سال 92 سیاست خود را سیاست «حمایت و انتقاد» از دولت قرار دادند. همچنان هم سیاست ما نسبت به دولت آقای روحانی، سیاست حمایت و انتقاد است و این به معنی آن است که ضمن حمایت کلی از دولت در شرایط فعلی، نسبت به بیان اشکالات نیز توجه خواهیم کرد.

در عین حال می‎دانیم که اگر به جای آقای روحانی، فرد دیگری به مقام اجرایی کشور می‌رسید، امروز با بحران‎های گسترده‎تری روبه‎رو بودیم. به همین دلیل، در این حمایت پایبند هستیم و تصور می‎کنیم که موضع اتخاذ شده در حمایت از دولت در سال‎های 92، 94، 96 درست بوده و حمایتی هم که ‎اکنون از دولت می‎شود، واقع‎بینانه است.

در جریان پیام ویدئویی آقای احمدی‎نژاد قرار دارید. ایشان در این پیام خواستار کناره‌گیری آقای روحانی شده‌اند. این کار در حالی صورت گرفت که اصلاح‌طلبان و بزرگان این جریان با وجود محدودیت‎هایی که در سال‎های اخیر با آن روبه‎رو شده‎اند، همچنان پیام‌های وحدت‎بخش برای مردم دارند اما صحبت‎های ایشان فرقی با براندازان ندارد. احمدی‎نژاد با این صحبت‎ها آن هم در شرایط سخت فعلی به‌دنبال چیست؟

آقای احمدی‎نژاد به جای پاسخگویی به خرابکاری‎ها و نابسامانی‎هایی که در طول 8 سال کشورداری خود ایجاد کرده و اقتصاد کشور را به ورطه فلاکت و نابودی کشانده، سعی می‎کند با فرار به جلو و بزرگ نشان‏ دادن مشکلات فعلی، اعتراضات مردم را مستقیماً به سوی دولت هدایت کند.

احمدی‎نژاد و همفکران او تصور می‎کنند که بزودی انقلابی در راه است و به خیال خام خود آنها نیز رهبران چنین انقلاب فوری و فوتی در ماه‎های آینده خواهند بود. این تصور باطل و این اشتباه محاسباتی باعث می‎شود که مواضع سوپر انقلابی و کاملاً رادیکالی را برگزینند. به شیوه‎ای که گویی در چند ماه آینده دادگاه‎های سراسری برگزار خواهد شد و به فرمان احمدی‎نژاد سران قوا به دادگاه‎ها سپرده خواهند شد. این تصور باطل احمدی‌نژاد وی را به اتخاذ چنین مواضعی می‌کشاند.

از سوی دیگر نمی‎توان این نکته را نادیده گرفت که برخی از اصولگرایان افراطی تصور می‏ کنند که در احمدی‎نژاد ظرفیتی وجود دارد که می‎تواند در بزنگاهی به کمک آنها بشتابد. آنان به تصور واهی به ظرفیت‎های آقای احمدی‎نژاد برای یک وضعیت خاص دلخوش کرده‎اند. البته آنان بدون اینکه احمدی‎نژاد را قبول داشته باشند صرفاً به‌دنبال استفاده ابزاری و موقتی از او در شرایط احتمالی هستند.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه ایران ، تاریخ انتشار ------، کدمطلب: 478286، www.iran-newspaper.com