شعار سال: کشاورزي ايران امروز نياز به مهندسي ژنتيک دارد تا شاهد توليد و عرضه محصولاتي باشيم که به آب کمتري نياز داشته باشند، از سموم کمتري براي آنها استفاده شود و راندمان توليد را بالا ببرند. در حوزه مهندسي ژنتيک ايران از متخصصان طراز اولی برخوردار است و ما در اين عرصه ژن گياهاني را که مقاوم به شوري و کمبود آب و تنش‌هاي محيطي هستند، به گياهان خاص که مقاومت لازم را ندارند، منتقل مي‌کنيم و به آن مقاومتي داده مي‌شود تا بتواند تنش‌هاي محيطي را کنترل کند. در اين حالت هم از آب کمتري استفاده مي‌شود، هم به شوري آب مقاوم هستند. علاوه بر اين مقاومت به آفات را هم از طريق انتقال ژن‌ها کنترل مي‌کنيم. اين يکي از کارکرد‌هايي است که ما مي‌توانيم در حوزه مهندسي ژنتيک داشته باشيم و در حوزه کشاورزي از آن بهره ببريم. يکي از ابعاد کمک علم مهندسي ژنتيک، فناوري تراريخته است. فناوري‌اي که متأسفانه در ايران در معرض نقد‌ها و اظهارات غيرعلمي واقع شده است. نقدي که ما به مخالفان داشتيم، اين بود که چرا واردات محصولات تراريخته را آزاد گذاشته‌‌اند و توليد را متوقف کرده‌اند؟ ظاهرا اين دوستان مي‌خواهند کشور را وابسته نگه‌‌ دارند و در شرايطي مثل شرايط کنوني، کشور بيشتر دچار مشکل شود. بنابراين از نظر ما که ناچار به واردات هستيم، اگر امکان توليد اين محصولات در ايران فراهم شود، به پيشرفت‌هاي زيادي مي‌رسيم. هم‌اکنون کشور با خشک‌سالي، فرسايش فزاينده خاک، شورشدن آب‌هاي زيرزميني، هجوم آفت‌هاي وارداتي و... مواجه است. در شرايط حاضر کشور غذاي حدود 34 ميليون نفر را توليد مي‌کند و بقيه از خارج وارد مي‌شود. اگر کشور بخواهد فقط از طريق کشت ارگانيک (که در جاي خود بسيار هم موردقبول و حمايت است) غذاي مردم را توليد کند، آن‌گاه فقط قادر خواهيم بود تا 11 تا 12 ميليون نفر را سير کنيم و بقيه نياز غذايي خود را بايد از خارج وارد کنيم. آيا اين دوستداران دروغين کشور اين را مي‌دانند؟ اين را هم مي‌دانند که يا بايد مردم را در قحطي و گرسنگي نگه ‌داریم يا واردات داشته باشيم؟ اگر واردات کنيم که بايد بکنیم، آن‌وقت بايد محصولات تراريخته (مانند ذرت و سويا و کلزا) را وارد کنيم. پس واردات آري ولي توليد داخل ممنوع! فکر بکري کرده‌اند اين دوستان ياصحنه‌گردانندگان اصلي. ما بايد به مردم واقعيت‌ها را بگوييم؛ وقتي 189.8 ميليون هکتار در سطح دنيا محصولات تراريخته توليد مي‌شود، چرا بايد با آن مخالفت کرد؟ علاوه بر اين وقتي مي‌شود گياهي توليد کرد که به سموم کشاورزی مقاوم باشد، مي‌شود جلوي واردات سموم کشاورزي را گرفت. در واقع بايد با مبناي علمي حرف زد و اين‌طور نيست که يک نفر از موقعيت سياسي‌اش استفاده کند و بگويد محصولات تراريخته بد است. همچنين بحث‌هايي که درباره تراريخته در کشور ما در تربيون‌هاي غیرعلمی مطرح مي‌شود، سال‌هاست که در محافل علمي دنيا حل شده است. مطالعات زيادي اين محصولات را از نظر سلامت بررسي کرده‌اند که يکي از جالب‌‌ترين آنها گزارش اتحاديه اروپاست. اين گزارش محصول مشارکت 500 گروه تحقيقاتي مستقل در 130 پژوهش در 25 سال با هزينه 300 ميليون يورو است.اين مطالعه در نهايت نتيجه گرفته است که محصولات تراريخته مانند فراورده‌هاي کشاورزي سنتي سالم هستند. نکته شایان‌توجه اينکه گزارش کميسيون اروپا درباره غذاهاي حاصل از مهندسي ژنتيک بر پايه پژوهش‌هاي مستقل از شرکت‌هاي فناوري زيستي انجام شده است. در اروپا براي جامعه علمي کاملا روشن است که غذاهاي حاصل از محصولات تراريخته بي‌خطر هستند. مشاور علمي کميسيون اروپا گفته است: «مصرف غذاهاي تراريخته بيشتر از مصرف غذاهايي که به ‌شيوه مرسوم توليد مي‌شوند، خطر ندارد» يا به‌عبارت‌دیگر از آنها سالم‌ترند. در گذشته ما هويج زرد داشتيم و الان نارنجي است؛ هيچ‌کس هم صدايش درنيامد. خيار چنبر تا مدت‌ها جايگزين خيار موجود بود و خيلي چيزهاي ديگر. در واقع وقتي کشاورز مي‌بيند محصول جايگزين بهتر است، قبلي را حذف مي‌کند. در اين شرايط کشت اين محصولات از بين مي‌رود و محصول جديد جايگزين مي‌شود.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه شرق، تاریخ انتشار 1 آبان 97، شماره: 3275