شعارسال: شقایق فکوری امروز در ارومیه، با اشاره به اینکه پایداری جامعه انسانی متکی به توانایی آن در تولید غذای کافی برای تمام جمعیت است اظهار کرد: این در حالی است که از ظرفیت های موجود برای تولید غذا در آینده نیز استفاده نکند.
وی افزود: برای تحقق این امر به شیوههای کشاورزی نیاز داشته که میزان تولید را بدون نیاز به زمینهای زراعی بیشتر افزایش دهیم و این بدان معنی است که بازدهی محصولات کشاورزی تا آنجا افزایش یابد که نیاز به تبدیل مراتع و جنگلها به زمین کشاورزی مرتفع شده یا به حداقل ممکن کاهش یابد.
گسترش زمین های زراعی سبب تاثیر منفی در تنوع زیستی دارد
کارشناس ارشد بیوتکنولوژی تصریح کرد: گسترش زمین های زراعی اگرچه باعث افزایش تولید می شود، اما تاثیر منفی بر تنوع زیستی داشته و سبب انتشار کربن در جو، فرسایش خاک و از دست رفتن مواد مغذی آن می شود.
وی بیان کرد: به دست آوردن مقدار غذای بیشتر از همان مقدار زمین نیاز به افزایش کارآیی گیاهان زراعی دارد یعنی محصولاتی که از کود و آب به صورت کارآمدتری استفاده کنند، مقاومت بیشتری نسبت به آفات و بیماریها داشته و مواد مغذی بیشتری در اجزای محصول به عنوان مثال در دانه ها و میوه ها ذخیره کنند.
فکوری با بیان اینکه فناوری مهندسی ژنتیک، ابزاری جهت رسیدن به این اهدف است افزود: این فناوری به دانشمندان امکان تولید گیاهان تراریخته با قابلیت بهرهوری افزایش یافته از مواد مغذی، مقاومت بیشتر در برابر خشکسالی و سیل و مقاومت در برابر حشرات و بیماری ها را می دهد و این محصولات عملکرد بالاتر و ارزش تغذیه ای بیشتری دارند.
وی بیان کرد: می توان گفت پیدایش فناوری مهندسی ژنتیک به سال 1994 بر میگردد، زمانی که دانشمندان کشف کردند که مواد ژنتیکی را میتوان بین گونه های مختلف انتقال داد.
کارشناس ارشد بیوتکنولوژی گفت: نخستین گیاه مهندسی شده ژنتیکی، تنباکوی مقاوم به آنتی بیوتیکی بود که توسط سه گروه پژوهشی مستقل در سال 1983 تولید شد.
دانشمندان چینی تنباکوی تراریخته را تجاری سازی کردند
وی بیان کرد: در اوایل دهه 1990 دانشمندان چینی برای اولین بار تنباکوی تراریخته را تجاری سازی کرده و در سال 1994، نخستین گونه های گوجه فرنگی تراریخته توسط آژانس غذا و داروی آمریکا (FDA) تصویب شد و به بازار آمریکا راه پیدا کرد.
فکوری اظهار کرد: پس از آن محصولات تراریخته متعدد از جمله پنبه، سویا، ذرت، کلزا، چغندر قند، سیبزمینی، سیب، کدو و ماهی آزاد تأییدیه آژانس غذا و داروی آمریکا و دهها کشور دیگر جهان را دریافت کرده اند.
وی تصریح کرد: در حال حاضر تلاشهای زیادی برای توسعه این محصولات در جهان صورت می گیرد و در این رابطه هم اکنون بشر با سه چالش عمده روبرو است و می توان گفت این سه چالش انگیزه اصلی دانشمندان را برای پرداختن به این فناوری نوین شکل می دهد.
کارشناس ارشد بیوتکنولوژی، یکی از چالش های پیش رو را افزایش روز افزون جمعیت جهان عنوان کرد و گفت: جمعیت فعلی جهان تقریبا 7.4 میلیارد است و انتظار می رود که سالانه 83 میلیون نفر به جمعیت جهان اضافه شود.
وی افزود: تخمین زده شده است که در سال 2050 جمعیت جهان به 11 میلیارد نفر خواهد رسید و گسترش جمعیت یکی از دلایل مهم فقر و سوء تغذیه در سراسر جهان است.
فکوری گفت: در سال 2016 سازمان خوار و بار جهانی گزارش کرد که 795 میلیون نفر در جهان دچار سوء تغذیه هستند که 780 میلیون نفر در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند.
کارشناس ارشد بیوتکنولوژی اظهار کرد: بنابراین ریشه کن کردن گرسنگی باید یکی از اولویت های سیاستگذاری باشد و واقع بینانه ترین راه حل برای تطبیق با افزایش تقاضای جهانی محصولات کشاورزی، افزایش تولید محصول در زمین هایی است که در حال حاضر کشت می شوند.
وی افزود: هم اکنون میزان افزایش عملکرد محصول کمتر از 1.7٪ است در حالی که افزایش سالیانه عملکرد محصولات کشاورزی باید 2.4٪ باشد تا بتواند نیازهای جمعیت در حال رشد را با رعایت استانداردهای تغذیه ای تامین کند.
فکوری تصریح کرد: این امر بسیار دشوار است و منطقی نیست که تصور کنیم تحقق آن با تکیه بر شیوه های سنتی موجود و بدون استفاده از فناوری اصلاح نباتات و فناوریهای نو از جمله فناوری مهندسی ژنتیک ممکن خواهد بود.
وی با اشاره به کاهش زمینهای زراعی گفت: سازمان خواروبار جهانی پیش بینی کرده است که سرانه زمینهای قابل کشت در دسترس برای تولید مواد غذایی به ازای هر فرد از 0.242 هکتار در سال جاری به 0.18 هکتار در سال 2050 کاهش می یابد.
کارشناس ارشد بیوتکنولوژی افزود: این مسئله، مسائل مربوط به رشد جمعیت و سوء تغذیه را بغرنج تر کرده و توانایی ما برای اینکه زمینهای بیشتری را زیر کشت ببریم محدود است.
وی تصریح کرد: بنابراین روش جایگزین این است که بازدهی محصول در هر هکتار افزایش پیدا کند و این به نوبه خود مصرف کود شیمیایی و سوم آفتکش و علفکش را افزایش می دهد و علاوه بر این، آب بیشتری نیز باید مصرف شود.
تقاضای روزافزون برای سوختهای زیستی
فکوری با بیان اینکه چندین عامل این مسئله را پیچیده تر می کند گفت: تقاضای روزافزون برای سوختهای زیستی و تولید مواد اولیه، رشد روز افزون سرعت شهرنشینی،بیابان زایی، شوری خاک و تخریب زمین، لزوم تغییر کاربری زمین از زراعی به مراتع، بر اساس ملاحظات اجتماعی و اقتصادی، تغییرات اقلیمی و محدودیت منابع آب از جمله آنان است.
وی با اشاره به محدودیت شیوه های کشاورزی سنتی اظهار کرد: تا چند دهه گذشته، کشاورزان سراسر دنیا، به دلیل ناآگاهی از نقش دانش ژنتیک و نیز اصلاح نباتات در تولید گیاهان با صفات بهبود یافته، با پیروی از رسوم اجدادی، از بذوری که خودشان کاشت و برداشت میکردند مقداری را نیز برای کشت سال آینده نگهداری می کردند.
کارشناس ارشد بیوتکنولوژی بیان کرد: این دسته از بذور دارای ویژگیهای طبیعی بوده و کماکان همان صفات را از خود نشان میدادند اما در چند دهه اخیر و بنا بر پیشرفت های به دست آمده در دانش اصلاح نباتات، پژوهشگران کوشش کرده اند که برخی از صفات مثبت را در گیاهان تقویت کرده و محصولات بهبود یافتهای بر اساس شرایط اقلیمی و نیاز مصرف جوامع تولید کنند.
وی تصریح کرد: در این راهکار ارزشمند محدودیت هایی وجود دارد که با به خدمت گرفتن مهندسی ژنتیک میتوان از سد آنها عبور کرد و پیش شرط لازم در اصلاح نباتات وجود تنوع ژنتیک است که به تدریج در حال کاهش یافتن بوده و در واقع محدودیت توان ژنتیکی گونه های گیاهی زراعی مهمترین چالش اصلاح این گیاهان است.
فکوری با اشاره به اینکه مهندسی ژنتیک با ایجاد امکان عبور از مرز گونه این امکان را به دانشمندان می دهد که برای اصلاح یک گیاه زراعی بتوانند از توان ژنتیکی سایر گونه ها نیز استفاده کنند افزود: از این نظر است که فناوری مهندسی ژنتیک به عنوان یک ابزار در خدمت اصلاح نباتات می تواند کمک بسیار زیادی به رفع چالش های پیش روی کشاورزی کند.
کارشناس ارشد بیوتکنولوژی گفت: با وجود تمام مزایای محصولات تراریخته در کشاورزی، اقتصاد، حفظ سلامت انسان و حفاظت از محیط زیست، متاسفانه شاهد هستیم که بعضی مطالب خلاف واقع و غیر علمی در ارتباط با این محصولات منتشر می شود.
منفعت ملی استفاده از تمام شیوه های سنتی و مدرن را در کشاورزی طلب می کند
وی بیان کرد: منفعت ملی استفاده از تمام شیوه های سنتی و مدرن را در کشاورزی طلب می کند و انتشار مطالب غیر علمی علیه محصولات تراریخته، یکپارچگی شیوههای تولید در کشاورزی شامل کشاورزی سنتی صحیح، روش کشت ارگانیک و فناوری پیشرفته مهندسی ژنتیک و تولید گیاهان تراریخته را از بین میبرد.
فکوری با اشاره به اینکه این مسئله لطمات جبران ناپذیری به جامعه وارد خواهد ساخت تصریح کرد: نبود امنیت غذایی و به دنبال آن امنیت روانی موجب از هم گسیختی جامعه خواهد شد.
کارشناس ارشد بیوتکنولوژی افزود: این مسئولیت سیاستگذران و دانشمندان است تا از علم برای بهبود رفاه مردم و حفظ انسجام جامعه استفاده کنند و چرا ما نباید به منظور تغذیه جمعیت رو به رشد کشورمان از فناوری نوین مهندسی ژنتیک استفاده کنیم؟
وی با اشاره به اینکه شیوه های فعلی کشاورزی برای رویارویی با چالش های آینده مناسب نیستند گفت: بسنده کردن به شیوه های گذشته که قادر نیستند حتی نیمی از جمعیت انسانی فعلی را تغذیه کنند غیر عقلانی و فاجعه آفرین است و فنآوری های بسیاری وجود دارند که زمانی که برای نخستین بار معرفی شدند از سوی اقلیت هایی مورد مناقشه و انتقاد قرار گرفتند.
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری فارس ، تاریخ انتشار: 13 مرداد 1397 ، کد خبر: 13970513000628 ، www.azarbaijan-gharbi.farsnews.com