پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۱۷۲۷۸۷
تاریخ انتشار : ۱۰ آذر ۱۳۹۷ - ۱۲:۵۳
بسیار پیش آمده است که شركت ها و سازمان های ایرانی درگیر روش های مدیریت استراتژیک، تدوین استراتژی، طرح های تحول آنی و... هستند و در کلام مدیران حرف ها و ادعاهای قلمبه سلمبه ای در مورد این روش ها وجود دارد. مدیرانی که اصلاً فرصت فکر کردن ندارند و همیشه در حال انتقال از جلسه ای به جلسه دیگر می باشند، ذهنی بشدت مشوش دارند و به تبع آن در سازماندهی و ارتباط برقرار کردن با اطراف خود دچار مشکلند.
شعار سال : بسیار پیش آمده است که شركت ها و سازمان های ایرانی درگیر روش های مدیریت استراتژیک، تدوین استراتژی، طرح های تحول آنی و... هستند و در کلام مدیران حرف ها و ادعاهای قلمبه سلمبه ای در مورد این روش ها وجود دارد. مدیرانی که اصلاً فرصت فکر کردن ندارند و همیشه در حال انتقال از جلسه ای به جلسه دیگر می باشند، ذهنی بشدت مشوش دارند و به تبع آن در سازماندهی و ارتباط برقرار کردن با اطراف خود دچار مشکلند و این می شود که همیشه بدنبال راهکارهای سخت برای مشکلات ساده هستند و در نهایت به تقلید از راهکارهای به ظاهر علمی ارائه شده توسط مشاوران خود و صحبت در مورد آنها می رسند!ما فکر می کنیم آنچه در ژاپن و آمریکا جواب داده، قطعاً در ایران هم جواب می دهد! تقلید سندرمی است در میان مدیران و حتی دانشگاهیان در بسیاری از رشته ها از جمله مدیریت!

** پائولو کوئیلو داستانی را نقل می کند که نشان می دهد بسیار پیش می آید تقلید می کنیم، بدون اینکه لحظه ای فکر کنیم به مساله: "امروز در ایستگاه قطار بودم، و پی بردم که فاصله ریل های قطار ١٤٣.٥ سانتیمتر است، چرا فاصله شان اینقدر عجیب است؟ در آغاز وقتی اولین واگن های قطار را می ساختند، از همان معیارهایی استفاده کردند که در ساخت کالسکه به کار می رفت. چرا فاصله چرخ های کالسکه اینقدر بود؟ چون خیابان های قدیم مطابق این فاصله ساخته شده بود و کالسکه ها فقط با رعایب این فاصله می توانستند رفت و آمد کنند. کی تعیین کرده بود عرض خیابان ها اینقدر باشد؟ و ناگهان برمی گردیم به گذشته های دور، رومی ها بزرگترین مهندسین بزرگ راهساز، اینطور تصمیم گرفته بودند،دلیلش چه بود؟ارابه های جنگی را دو اسب می راندند و وقتی دو اسب را از نژادی که آن زمان به کار می رفت کنار هم می گذاشتیم، فضایی معادل ١٤٣.٥ سانتیمتر اشغال می کنند. بدین ترتیب رومیهای باستان فاصله ریلهای قطار را تعیین می کرده اند، ریل هایی که برای مدرنترین قطارهای سریع السیر هم بکار می رود. وقتی مهاجران به ایالات متحده رفتند و شروع کردند به خط آهن کشیدن، فکر نکردند شاید بهتر باشد این فاصله را تغییر دهند، و با حفظ همان نسبت کار را ادامه دادند. این موضوع در ساخت اتوبوس های فضایی هم تاثیرگذاشت: نظر مهندسین آمریکایی این بود که باید مخازن سوخت را بزرگتر بسازند اما این مخازن در ایالت اوتاه ساخته می شد و باید با قطار به مرکز فضایی فلوریدا می رسید و تونلها گنجایش شی با اندازه بزرگتر را نداشت: در نتیجه مجبور شدند تسلیم نظر رومیان درباره فاصله مناسب بین دو ریل شوند"

** ما هم در بسیاری از راهکارهایمان برای مسائل مدیریت در سازمان ها اینگونه عمل کرده ایم، ١٤٣.٥! و این است که وا داده ایم، تقلید می کنیم، بسیاری از مشکلات جدی را پیش فرض می گیریم که قابل حل نیستند و اینها باعث درجا زدنهای ماست. والله اعلم


سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از فضای مجازی
اخبار مرتبط
خواندنیها-دانستنیها
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین