استقلال شهرداری رشت، پگاه یا همان داماش با ورزشگاه مملو از جمعیت شهید عضدی اش، چوکا با قلعه این روزهای بی عقاب اش، انزلی با ملوان و قوی سفیدش که این روزها پر و بال شکسته در قعر جدول دسته اول قرار گرفته و سپیدرودی که زیر بارش باران شدید هم انگار هر چه می گذرد به خشک شدن نزدیک تر می شود همه و همه تیم هایی هستند که قربانی وعده های توخالی مسئولان شده اند.

به راستی چرا استان گیلان نمی تواند همانند اصفهان، تبریز، مشهد و… یک تیم و باشگاه مقتدر در سطح اول فوتبال کشور داشته باشد؟ آیا استعداد لازم در این استان وجود ندارد؟ یا منابع لازم و اسپانسرهای مورد نیاز و در یک کلام پول کافی برای حمایت از این باشگاه ها در استان موجود نیست؟

اگر صفحات پر از افتخار فوتبال ایران را ورق بزنیم مگر می شود به راحتی نقش مرحوم سیروس قایقران، غفور جهانی، نصرت ایراندوست، محمد مایلی کهن و جدیدتر ها هم پژمان نوری، مازیار زارع، رضا نیک نظر، سید جلال حسینی و گل سر سبد این روزهای ورزش ایران و آقای گل لیگ فوتبال هلند "علیرضاجهانبخش” را انکار کنیم؟!

پس در گیلان استعداد لازم موجود است چرا که هرکدام از این ها از کوچه پس کوچه ها و زمین های نم خورده از رحمت الهی برخواسته اند پس اگر استقرا منطقی را پذیرا باشیم به این نتیجه خواهیم رسید که گیلان استانی با پتانسیل بالا و استعداد فراوان است، استعدادهایی که اگر میدان ببینند و فرصت پیدا کنند نه تنها برای ورزش استان بلکه تأثیرگذاری به گستره آقای گلی در یکی از معتبرترین لیگ های فوتبال قاره ای مثل اروپا داشته باشند.

شاید به نظر بیاید که از لحاظ مالی مشکلی در گیلان وجود دارد اما به جرأت قابل اثبات است که نه بی پول هستیم و نه ثروت گیلان کم است و باید قبول کنیم استان گیلان آنقدر اعتبار دارد که اگر چند باشگاه با کیفیت خوب در سطح ملی داشته باشد دور از انتظار نباشد، پس مشکل این همه جفا کجاست؟ چرا مردمان گیلان شاهد از بین رفتن و تحقیر تیم های محبوبشان هستند؟

چه شده است که در استان گیلان یا تیمی توانایی حضور در سطح اول فوتبال ایران را ندارد یا باید آسناسوری از لیگ دو، یک و برتر در رفت و آمد باشد و اگر شانس هم آورده باشد فانوس به دست در قعر جدول دست و پا بزند!؟

آری "سپیدرود” ۵ گل از استقلال در ورزشگاهی مزین به نام نامی "سردار جنگل” و جلوی هزاران نفر گیلانی و میلیون ها نفر در ایران و سراسر دنیا دریافت کرد، باید فوتبالی باشی تا بفهمی این فاجعه یعنی چی؟

خبری از یار دوازدهم هم نیست!

ورزش استان به طورعام و تیم فوتبال سپیدرود بطور خاص این روزها دیگر برای آنانی که یک روز به واسطه محبت مردم به این تیم پله های ترقی را پیمودند، کارآیی ندارد بلکه هزینه بر هم شده است زیرا گذشت آن روزهایی که آقایان در آستانه انتخابات ریاست جمهوری عکس یادگاری می گرفتند و قرار بود یار دوازدهم این تیم باشند.

اهدا پیراهن شماره ۱۲ سپیدرود به نوبخت و نجفی استاندار وقت که قرار بود یار دوازدهم این تیم باشند!

آقایان مسئول به قول فوتبالی ها یک «کام بک» به گذشته و در دوران انتخابات و ریاست جمهوری و انتخاب دولت محترم آقای دکتر روحانی بزنید می بینید که مردم به واسطه قول و فعل های که چهره های سیاسی برای کمک مالی و… به این تیم با ریشه داده بودند به کاندیدای محبوب تان رأی دادند.

آقایان نماینده مسئولان و مدیران استانی علی الخصوص شهرستان رشت، حواستان هست؟! می بینید که در مقابل تیم حوزه انتخابی شما عدد صفر در مقابل بسیار تیم های کشور ثبت می شود.

واقعا نارحت نمی شوید از این باخت ها؟! از این اوضاع بد سپیدرود؟ این روزها حال و روز مردم الخصوص جوانانی که از بیکاری و محرومیت از هر نوع تفریحی به این تیم ریشه دار دل بسته اند خوب نیست آیا نمی بینید؟

آقایان مسئول! هرکدام از تیم های ملوان، چوکا، داماش، سپیدرود و… بخش جدا نشدنی زندگی مردم این دیار است که این روزها دلخوشی برای شان نمانده!

سپیدرود مال مردم گیلان است و موفقیتش آروزی نسل هایی است که بسیاری چهره در نقاب خاک کشیده اند.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از پایگاه خبری 8تحلیلی دی خبر ، تاریخ انتشار: 17آذر 1397 ، کدخبر: 348154،www.8deynews.com