شعارسال: کیانوش جهانپور، سخنگوی وزارت بهداشت به «صبحنو» میگوید: «اینکه رشتههای مختلف به نوعی به دنبال انحصار در رشته تحصیلی خود باشند، اختلافات بینرشتهای را دامن میزند و برای حلوفصل آن هم قاعدتا باید مرجعی وجود داشته باشد. مرجع حل چنین مسائلی هم وزارت بهداشت است. ضمن اینکه فارغالتحصیلان رشتههای پرستاری و مامایی نیز چنین مطالبی را آموزش دیدهاند.»
حوزه سلامت بهعنوان یکی از اولویتهای مهم دولت یازدهم و دوازدهم مطرح شد که در اینباره میتوان اجرای طرح تحول سلامت را از بزرگترین طرحهای اجتماعی دولت برشمرد؛ طرحی که اکنون در بلوغ خود به سمت پیشگیری و بهداشت هدایت شده است. توسعه و ساخت بسیاری از خانههای بهداشت و تعمیرات فیزیکی ساختمانهای مراکز درمانی و بیمارستانها از جمله اقداماتی بود که وزارت بهداشت در سالهای اخیر در حوزه پیشگیری انجام داد. با این حال تامین نیروی انسانی مورد نیاز از جمله مهمترین اقداماتی است که این وزارتخانه باید با دقت و جدیت هر چه تمامتر انجام دهد؛ اما اخیرا جمعی از دانشجویان رشته بهداشت دانشگاههای علوم پزشکی اراک، لرستان، قزوین و خراسان، البرز، تبریز و قزوین طی نامهای به وزیر بهداشت و درمان و آموزش پزشکی، خواستار رسیدگی به وضعیت دانشجویان و شاغلان حوزه بهداشت کشور شدند؛ حوزهای که به ضن آنها به گونهای بازیچه سیاستگذاریهای دولتی شده و دیگر رمقی برای دانشجویان خود باقی نگذاشته است.
ماجرا از طرح تحول سلامت شروع شد؛ طرحی که بهانهای شد تا کارشناسان بهداشت کشور در قالب مراقبان سلامت و کارشناس سلامت محیط و کار، به صورت مشارکت خصوصی به کار گرفته شوند، اما طولی نکشید که این طرح که بزرگترین دستاورد دولت فعلی نیز عنوان میشود با مشکل مواجه شد و نبود نظارت کافی بر اجرای آن سر و صدای کارکنان بخشهای مختلف را بلند کرد.
ظاهرا این روزها کارشناسان بهداشت کشور، حتی متولیان بهداشت و پیشگیری نیستند و افراد زیادی در سایه نبود نظارت درست، خود را در قامت کارشناس بهداشت معرفی کرده و به نوعی کار را از متخصصان اصلی ربودهاند. در چند روز گذشته تماسهای زیادی با روزنامه «صبحنو» مبنی بر این موضوع گرفته شد و دانشجویان رشته بهداشت عمومی در دانشگاههای مختلف کشور مشکلات و دغدغههای خود را عنوان کرده و آنها را در نامهای رونوشت به وزیر بهداشت کشور در اختیار رسانه ما قرار دادند.
آقای کامبیز کامیار پیرهبابی، دانشجوی
بهداشت عمومی دانشگاه علوم پزشکی تبریز به خبرنگار «صبحنو» میگوید: «بارها گفتیم که پیشگیری بهتر از درمان است؛ اما متاسفانه همیشه شاهد بودیم که بهداشت و نیروهای بهداشتی روزبهروز محدودتر شدند و حوزه سلامت ما به جای سلامتمحوری رویکرد درمانمحوری در پیش گرفته است.» وی درباره مشکلات مهم رشته خود میگوید: «این روزها شاهدیم رشتههای پرستاری و مامایی در جایگاه مراقبان سلامت که تخصص و ویژه رشته بهداشت عمومی است، قرار گرفتهاند و حالا هم شنیده شده که در دستورالعمل جدید وزارت بهداشت صراحتا عنوان شد که پرستار و ماما خواهند توانست در جایگاه مراقب سلامت قرار بگیرند و این موضوع تعرض به جایگاه شغلی رشتههای بهداشت عمومی است.»
پیرهبابی ادامه میدهد: «ما دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز در نامهای که مطالبه صریح بهداشتیان است از وزیر بهداشت خواستار رسیدگی به این موضوع شدهایم.»
خانم نگین نجفی، نماینده دانشجویان
بهداشت عمومی البرز نیز در اینباره به «صبحنو» میگوید: «ما با آییننامه وزارت بهداشت در رابطه با ورود بهورزها، ماماها و پرستاران به حیطه فعالیت کارشناسان بهداشت و جذب غیرمربوطه آنها به جای کارشناسان بهداشت عمومی، نسبت به آینده شغلی خود نگران و ناامید شدهایم و نسبت به این مساله اعتراض داریم.» این کارشناس بهداشت درباره نگرانیهای خود و همدانشکدهایهای خود میافزاید: «مشخصشدن متولی جایگاه شغلی رشته بهداشت عمومی در وزارت بهداشت، توقف تربیت مازاد دانشجو در این رشته، استخدام و جذب نیرو باید همانند بخش درمان بشود، چون مراکز خالی از نیروست. دیدار وزیر با نمایندگان دانشجویی و صنفی بهداشت از جمله خواستهها و دغدغههای ماست. همچنین باید جایگاه شغلی مختص این رشته، اصلاح بشود و به بهداشتیان برگردد؛ همانطور که پرستارها، ماماها و پزشکان برای خودشان مرزبندی شغلی مشخصی دارند.» همچنین مهسا بیضاوی، نماینده دانشجویان بهداشت عمومی شیراز میگوید: «من الان دوران کارآموزی رشتهام را میگذرانم و متاسفانه دیدهام که از هر پنج واکسیناتور چهار نفر از آنها ماما هستند، یعنی دانشجویان و فارغالتحصیلان رشته مامایی بهطور کلی جایگاه شغلی رشته ما را اشغال کردهاند و این در حالی است که خود بازار شغلی مناسبی دارند.» وی ادامه میدهد: «اخیرا هم ورود پرستارها به مشاغل این رشته مجاز شده که برای ما دانشجویان رشته بهداشت عمومی خبری ناراحتکننده است. هیچ امیدی برای ما دانشجوهای بهداشت عمومی باقی نمانده است. از ما بهعنوان خط اول سلامت مردم یاد میشود و همواره درآمدمان هم از کادر درمان پایینتر بوده است، حتی بعد از چندین سال یک نظام صنفی نداریم که از ما در برابر این تصمیمها دفاع کند. ما بچهیتیمهای وزارت بهداشت و درمانیم. امیدواریم وزارت بهداشت جایگاه شغلی رشته ما را به رسمیت بشناسند و تکلیف چندین هزار دانشجوی رشته بهداشت عمومی را مشخص کند.»
وزارت بهداشت چه میگوید؟
اما دکتر کیانوش جهانپور، سخنگوی وزارت بهداشت و درمان در گفتگو با «صبحنو» در این خصوص میگوید: «آموزش افراد بهطور انحصاری صرفا برای یک کار مشخص صورت نمیگیرد. بهطور مثال در همه جای دنیا پرستاری جامعه و پرستاری اجتماعی شامل امور مراقبتهای سلامت است. هنگامی که از مراقبان سلامت نام میبریم صرفا منظورمان بهداشتکاران عمومی نیست و بهداشت محیط کار، پرستاران و حتی ماما هم در این حوزه آموزش دیدهاند و در کوریکولوم (دوره دستیاری آموزشی) چنین درسهایی لحاظ شده است.» وی ادامه میدهد: «اینکه رشتههای مختلف به نوعی به دنبال انحصار در رشته تحصیلی خود باشند، اختلافات بینرشتهای را دامن میزند و برای حلوفصل آن هم قاعدتا باید مرجعی وجود داشته باشد. مرجع حل چنین مسائلی هم وزارت بهداشت است و این وزارتخانه است که تشخیص میدهد باوجود رشتههای مختلف با کارویژه و ماموریتهای مختلف که در نظام ارائه خدمت برایشان تعریف شده، چه رشتهای متناسب با آن است و شرایط احراز را دارد و این ممکن است خوشایند همه گروهها نباشد.» سخنگوی وزارت بهداشت درباره متولی بهداشتکاران در وزارت بهداشت در آخر میافزاید: «وزارت بهداشت بخشی از دولت است و نقشی حاکمیتی دارد، اما قطعا معاونت بهداشت این وزارتخانه متناسب با امور این حوزه هستند و حتی میتوان گفت یکی از پررنگترین بخشهای وزارت بهداشت است.»
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از روزنامه صبح نو ، تاریخ انتشار: 24 آذر 1398 ، شماره: ۸۴۲ ، www.sobhe-no.ir