شعار سال: بهرام دلیر در چهارمین شب از نشست‌های ماه مبارک رمضان موسسه مفتاح کرامت که به صورت مجازی برگزار می‌شود، اظهار داشت: ما اخلاق را با دنیای واپسین گره زده ایم درحالیکه پیامبر اکرم (ص) اخلاق را آورد تا دنیای ما را آباد کند و لذا اخلاقی که دنیای ما را آباد نکند، در دنیای واپسین، کاری از عهده اش بر نمی‌آید.

او با بیان اینکه پیامبر اسلام، فلسفه بعثت خود را مکارم اخلاقی معرفی کرد، عنوان کرد: همانگونه که شب گذشته هم بیان شد، قدرت سیاسی نباید شهروندان را طبقه بندی کند و در اخلاق سیاسی علوی، ظلم‌ها و تبعیض‌ها را برنمی تابد.

استاد حوزه علمیه قم در ادامه به دعای معروف ماه مبارک رمضان اشاره کرده و بیان داشت: در دعای ماه مبارک رمضان می‌خوانیم: «اَللّهُمَّ اَغْنِ کُلَّ فَقیرٍ»، مقصود از فقیر، مطلق است و صرف نظر از مذهب و مسلک اوست؛ بنابراین در دعا نباید خط کشی کنیم چرا خدا را منحصر در خود کرده ایم؟

او ادامه داد: در فراز دیگری از این دعا می‌خوانیم «اَللّهُمَّ اَشْبِعْ کُلَّ جایِعٍ»؛ هر گرسنه‌ای را باید دعا کنیم. «اَللّهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیانٍ»؛ در حکومت علوی، برنمی تابد کسی برهنه باشد. همچنین در بخش دیگری از دعای ماه رمضان می‌خوانیم «اَللّهُمَّ اقْضِ دَیْنَ کُلِّ مَدینٍ»؛ لذا از بدهکاری کسی خوشحال نشویم، چون از ما نیست. این خط کشی‌ها از کجا آمده است؟ این‌ها قطعا شرعی، دینی و انسانی نیست بلکه شهوت قدرت، شهوت شهرت و شهوت ثروت است.

دلیر به فراز دیگری از دعای ماه مبارک رمضان اشاره کرد و گفت: در دعای این ماه می‌خوانیم «اَللّهُمَّ رُدَّ کُلَّ غَریبٍ»؛ در مکتب علی (ع)، غریب مستحق دعاست. مکتب امیرالمومنین (ع)، مروان را هم از متن جامعه نمی‌راند. طلحه و زبیر را هم نمی‌راند لذا امام علی (ع) با نقد‌ها و سئوال کنندگان به هم نمی‌ریزد.

او ادامه داد: در بخش دیگری از دعا می‌خوانیم: «اَللّهُمَّ فُکَّ کُلَّ اَسیرٍ» اسیر مستحق دعاست و اسلام اسارت را برنمی تابد. پیامبر اسلام آمد که غل و زنجیر را از دست و پای بشر باز کند و لذا تشویق به آزادکردن برده می‌کند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی به فراز دیگری از دعا اشاره کرد و گفت: «اَللّهُمَّ اَصْلِحْ کُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ المسلمین» کاری کنیم زمانه له ما شهادت دهد نه علیه ما. زمانه به خوبی و نیکی و خوش گفتاری و خوشرفتاری ما شهادت دهد. امیرالمومنین مخزن فضائل اخلاقی است و هیچ رذائل اخلاقی را برنمی تابد. استبداد از رذائل اخلاقی است، مبادا بخاطر گرایشات سیاسی خود، رفتار‌های هم حزبی خود را توجیه کنیم.

او با اشاره به روایتی از امیرالمومنین (ع) درباره برخورد با فردی که فحاشی می‌کرد، عنوان کرد: عربده کشی‌ها ناشی از مرض هاست. نعره‌های غیرخردمندانه ناشی از کسالت‌های روحی و روانی است لذا هیچ یک از ائمه اطهار (ع)، هیچگونه بداخلاقی را برنمی تابند.

دلیر با اشاره به این فراز دعای ماه رمضان «اَللّهُمَّ سُدَّ فَقْرَنا بِغِناکَ» گفت: دعا‌های ما جهانی است بنابراین اگر سلایق شخصی ما بگذارد، فقه ما زیباست.

او در بخش دیگری از سخنان خود بیان داشت: قدرت و مقام و شهوت ریاست آش دهان سوزی در قاموس علی بن ابیطالب (ع) نیست. علامه جعفری می‌گوید: «کسانی که در بالا هستند بیشتر در معرض خطر سقوط به برهوت خودکامگی و درنده خویی است. در این دنیا ناتوان‌ترین حیوان، انسان نمایی است که معنای قدرت را نشناسد و قدرت را وسیله تورم و خودکامگی و استبداد خود تلقی نماید و همه اصول و حقایق و در راس همه آنها، شخصیت خود را پایمال سازد».

استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه حکومت امام علی (ع) نسبتی با استبداد و خودکامگی ندارد، بیان داشت: تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، محور سخنان مبارزان، نهج البلاغه بود، اما امروز نهج البلاغه در حال فراموشی است و به جای کلمات معصوم، کلمات غیرمعصوم بر سر خطابه‌ها می‌نشیند.

او با اشاره به بخشی از فراز‌های نامه امام علی (ع) به مالک اشتر گفت: امام علی (ع) در این نامه می‌فرماید: «گزیده‌ترین افراد تو کسانی هستند که تلخ‌ترین حقیقت را به تو بگویند»؛ لذا در سیره سیاسی علوی، منتقدان تشویق می‌شوند و اندیشمندان و فرهیختگان و خردمندان به کار گرفته می‌شوند.

دلیر با بیان اینکه شمشیر شمر، امام حسین (ع) را نکشت، گفت: شمشیر شمر، امام حسین را زنده کرد، کسانی امام حسین را کشتند که خرافه‌ها و خواب‌ها و پنداره‌ها را مقتل امام حسین معرفی می‌کنند و این خطری است که در بلندمدت تیشه به ریشه مذهب و محرم می‌زند.

او اصل چهارم ذیل اصل کرامت سیاسی را نفی خشونت معرفی کرده و بیان داشت: ما از فرعون بدتر نداریم، اما خداوند به موسی می‌گوید با زبان نرم به سراغ فرعون برو. خشونت در اسلام، منتفی است. ما حتی قصاص را مایه حیات می‌شماریم، چون کسانی که به عرض، جان و مال مردم دستبرد می‌زنند، خطرآفرین هستند و باید بروند، چون حیات جامعه در گروی نبود اینهاست.

استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه در قاموس اسلام، اصالت با عفو و گذشت است نه انتقام گفت: کسانی که عربده می‌کشند و بداخلاقی می‌کنند انقلابی نیستند بلکه ضد انقلابی هستند. شاهدمثال بارز در این زمینه، سیره امام علی (ع) در جنگ صفین است زمانی که یاران علی، به معاویه دشنام می‌دادند و ایشان موضع گرفتند.

او با بیان اینکه امام علی موافق آشتی عمومی است، بیان داشت: ما بعضا اشداء خودمان شدیم و رحمای دیگران، به کجا می‌رویم؟ خشونت عبارت از هرنوع هتک حرمت و کرامت انسان، زیرپاگذاشتن حقوق انسان، تندی، تیزی، تعدی، بدرفتاری به رشکل و نسبت به هرکس؛ و سیاست عرصه‌ای پرخطر برای فرورفتن در خشونت است، چون سیاست با ملازماتی، چون قدرت همراه است که زمینه را برای کارگرفتن خشونت فراهم می‌کند.

دلیر با بیان اینکه امام علی (ع) خشونت و درشتی را بدترین اخلاق می‌شمارد، گفت: سخن امام علی (ع) بیانگر آن است که خشونت سیاسی، انسان را به انواع انحراف‌ها و سرکشی‌ها می‌کشاند و انان را به ریاکاری و نفاق سوق می‌دهد که خطرناکترین بیماری برای فرد و جامعه است.

او تصریح کرد: خشونت سبب می‌شود، ملت یک کشور دست به مهاجرت بزند و نیز فرهیختگان آن کشور را از جامعه می‌گریزاند و ستم و بیدادگری، شمشیر را به میان می‌آورد.

استاد حوزه علمیه قم در ادامه، به اصل همزیستی مسالمت آمیز به عنوان اصل کرامت سیاسی اشاره کرد و گفت: امام علی (ع) وجود ناشناخته‌ای است و در همه بحث‌های فردی و اجتماعی خود به سیره امام علی (ع) نیازمندیم. آن حضرت در پی آن بود که با همه اشخاص و گروه‌های سیاسی، زیست مسالمت آمیز داشته باشد و همه در چارچوب‌های قانونی زیست کنند و زیاده خواهی و تجاوزگری ننمایند.

او افزود: امام علی (ع) طرفدار گسست اجتماعی نبود و کسی که در فکر گسست اجتماعی بود را برحذر می‌داشت لذا هیچگاه سخن از جنگ نمی‌گفت و همواره طرفدار وحدت بود.

شعار سال،  با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته  از سایت خبری شفقنا ، تاریخ انتشار 19 اردیبهشت    99، کد خبر:    937688، www.shafaqna.com