شعار سال: طرح فاصله‌گذاری اجتماعی و هوشمند؛ دو طرحی است که روی هم نزدیک به یک ماه است در کشور به اجرا درآمده است. تعطیل بودن کسب‌و‌کار‌ها و مشکلات اقتصادی خرد و‌کلان در کشور دولت را بر آن داشت تا هر‌چه زودتر نسبت به بازگشایی کسب‌و‌کار‌ها اقدام کند. موضوعی که در روز‌های اخیر سبب رشد دوباره آمار تعداد مبتلایان به ویروس کرونا شد. چراکه این روز‌ها اقتصاد ایران با مشکلات زیادی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند و با چالش‌های مختلفی مانند تحریم‌های ناعادلانه نیز روبه‌روست و به همین دلایل نمی‌توان قرنطینه و تعطیلی مشاغل را بیش از این تمدید کرد. اما ستاد مبازره با کرونا هم پروتکل‌هایی را طراحی و ابلاغ کرده و طی یک ماه اخیر ضمن تاکید بر نظارت شدید و محدودیت‌ها، بر تقویت و توانمندسازی شهروندان و آموزش‌های بهداشتی هم پرداخته است. تأثیر توانمندسازی را می‌توان در ایام بحران کرونا به خوبی مشاهده کرد؛ در روز‌های اول کرونا مردم در واقع هنوز این شوک را نپذیرفته بودند و رفتار‌های بهداشتی را جدی نمی‌گرفتند، اما حالا به رفتار و عادت اغلب مردم تبدیل شده، اما این به تنهایی کافی نیست. چراکه برای کاهش میزان مبتلایان جامعه باید به صورت یک دست اقدام به رفتار‌های اجتماعی کند تا تبعات اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی آن نیز در جامعه کاهش پیدا کند. با وجود اینکه طرح فاصله‌گذاری اجتماعی برای اقشار مختلف جامعه قابل فهم است، اما فاصله‌گذاری هوشمند هنوز در بین مردم
جا نیفتاده و شاید این حلقه مفقوده رشد آمار مبتلایان باشد. آیا فاصله‌گذاری هوشمند صرفاً به معنای بازگشایی پلکانی کسب‌و‌کارهاست؟
خیلی ساده از تماس نزدیک با دیگران خودداری کنید. به مکان‌های تجمع افراد نروید، هیچ ملاقاتی را انجام ندهید؛ این یعنی فاصله‌گذاری اجتماعی (فیزیکی)؛ فاصله‌گذاری هوشمند نیز به این معناست که اماکن مختلف و خود مردم خود به صورت هوشمندانه مواردی را رعایت کنند تا از انتقال ویروس در امان بمانند. در واقع قرنطینه داوطلبانه یا ایزوله فردی انواعی خاص از حفظ فاصله‌گذاری اجتماعی هستند، اما زمانی که شما از قرنطینه بیرون می‌آیید فاصله‌گذاری به هوشمند تغییر وضعیت می‌دهد.
دکتر محمدرضا محبوب فر، عضو انجمن علمی اپیدمیولوژی ایران کشور پیرامون طرح فاصله‌گذاری هوشمند اظهار کرد: «فاصله‌گذاری هوشمند درباره بیماری مثل کرونا یک واژه بدون معنی و مفهوم و به نوعی بازی با کلمات است. عنوانی به نام فاصله‌گذاری هوشمند نداریم و در خصوص بیماری‌های تنفسی از جمله بیماری خطرناک کرونا آن پروتکل‌ها صرفاً فاصله‌گذاری اجتماعی (فیزیکی) است.» وی ادامه داد: «به این صورت که باید قرنطینه، محدودیت و ممنوعیت در جامعه اتفاق بیافتد و همزمان غربالگری‌ها صورت گیرد و بیماران مبتلا به کرونا هم به مراکز پزشکی اعزام شوند.» این اپیدمیولوژیست افزود: «فاصله‌گذاری اجتماعی هوشمند ناشی از تصورات اشتباه مسوولان وزارت بهداشت و درمان و دولت و ستاد ملی کروناست. چراکه فاصله‌گذاری هوشمند هم در جامعه باقی نمی‌ماند. در مکان‌های عمومی خیابان‌ها و وسایل حمل‌و‌نقل عمومی چیزی به نام فاصله‌گذاری هوشمند مطرح نیست. جداسازی بیماران و ناقلان از افراد غیربیمار صورت نمی‌گیرد و این جامعه و مردم را سردرگم می‌کند.»
محبوب‌فر تصریح کرد: امروز شاهدیم که همین سیاست فاصله‌گذاری هوشمند بود که باعث شد بعد از قرنطینه، بسیاری از کانون‌های آلوده قبلی و حتی کانون‌هایی که اصلاً آلوده نبودند در موج دوم کرونا گرفتار شده‌اند و این وضعیتی است که در اهواز و تهران مشاهده می‌کنید. به‌دلیل اینکه ویروس از نقطه‌ای به نقطه دیگر انتقال پیدا می‌کند با این وضعیت فکر می‌کنم با این سیاست‌گذاری که در کشور حاکم است طی روز‌ها و هفته‌های آینده آمار اوج می‌گیرد و مشکلات اقتصادی و اجتماعی تشدید می‌شود. وی ادامه داد: سیاست مسوولان دولت ایجاد نوعی ایمنی جمعی یا ایمنی گله‌ای است. آن‌ها معتقدند که اگر کشور محدود باشد و در ممنوعیت و قرنطینه باشیم مشکلات اقتصادی در پی خواهیم داشت و در واقع اولویت‌شان معیشت و اقتصاد مردم است نه سلامت آن‌ها.
این کارشناس اپیدمیولوژی بیماری‌های واگیردار در آخر گفت: سیاست‌گذاری دولت ایمنی جمعی است و معتقدند حدود ۸۰‌درصد جامعه باید به بیماری مبتلا شوند و بهبود یابند تا این بیماری طی ماه‌های آینده ناپدید شود و ایمنی جمعی هم در بین مردم ایجاد شود، اما این سناریو خطرناک است. این موضوع با توجه به اینکه تعداد مبتلایان افزایش می‌یابد؛ طبعات اجتماعی و اقتصادی که به همراه دارد به نفع مردم و اقتصاد آن‌ها نیست.
کشور‌های موفق در مبارزه با کرونا چه کردند؟
آلمان، چین، تایوان و کره‌جنوبی از جمله کشور‌هایی هستند که تاکنون توانسته‌اند در مقابله با شیوع این ویروس موفق عمل کنند. کشور کره‌جنوبی از لحاظ تأمین امکانات پزشکی و سرعت در مقابله با بیماری‌های واگیردار در موقعیتی ممتاز در جهان قرار گرفته؛ آمادگی این کشور برای مقابله با بیماری‌های مسری به برنامه این کشور در ارتباط با بیماری مرس (بیماری تنفسی خاورمیانه) برمی‌گردد. کره‌جنوبی در سال‌۲۰۱۲ برای مقابله با شیوع احتمالی این بیماری، آمادگی خود را در برابر بیماری‌های واگیردار چندین برابر کرد. یکی از شیوه‌هایی که کره‌جنوبی برای مقابله با بیماری کرونا به کار گرفته، استفاده از راهکار تست‌های خیابانی است. بر‌اساس این شیوه افراد بدون نیاز به پیاده شدن از خودروی خود، توسط کادر پزشکی تست کرونا می‌دهند. در سطح شهر‌هایی که کانون شیوع کرونا هستند امکان تست به صورت لحظه‌ای وجود دارد.
در کشور آلمان، اما اوضاع برای کنترل کرونا الگوی دیگری داشت. نظام درمانی محکم آلمان که از محل بودجه عمومی تأمین مالی می‌شود به‌خاطر میزان مرگ‌ومیر پایین آلمان در جهان معروف است. بیش از ۲۸۰۰۰‌تخت مراقبت‌های ویژه مجهز به دستگاه تنفس مصنوعی، در بیمارستان‌های آلمان وجود دارد که این رقم بیشتر از هر جای دیگری در دنیاست. با همه این اوصاف دولت آلمان تلاش کرد این ارقام را افزایش دهد تا آمادگی لازم را در برابر ویروس کرونا داشته باشد. همچنین رهبران آلمانی برای متقاعدکردن مردم به رعایت مقررات فاصله اجتماعی، خود جداسازی در خانه و ترک خانه‌های‌شان تلاش زیادی کردند.
رستوران‌ها، فروشگاه‌ها، به‌استثنای سوپرمارکت‌ها و داروخانه‌ها، بسته شده‌اند و برخی از مناطق و شهر‌هایی که بیشتر گرفتار شده‌اند تقریباً منع کامل عبور و مرور برقرار کرده‌اند. به نظر می‌رسد اجرای طرح فاصله‌گذاری اجتماعی؛ آن هم به معنای واقعی‌اش توانسته آلمانی‌ها را از ابتلای بیشتر به این ویروس در امان نگه دارد.

شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه صبح نو، کد خبر:37823، تاریخ انتشار: 21 اردیبهشت 1399، www.sobhe-no.com