شعار سال: برای اولین بار راهی مشهد بود. گفته بودند در اولین دیدار هر دعایی کنی، برآورده می‌شود. لیست آروزها و آدم‌ها را نوشته بود تا دعا کند.

داشتن «رییس جمهور خوب» یکی از خواسته‌هایی بود که میان اسم‌ها و آرزوها جا خوش کرده بود. درست چند روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری 92.

کاش آقای روحانی این لیست آرزوها را می‌دید. مردم رییس جمهور خوب می‌خواستند. کاش حسن روحانی از خود می‌پرسید من برای مردم رییس جمهور خوبی بودم؟

چقدر به شعارهایی که دادم عمل کردم؟ مردمی که در سال‌های 92 و 96 با تمام وجود به میدان آمدند و من را راهی پاستور کردند از من راضی هستند؟

نمی‌دانم آقای رییس جمهور پاسخ این سوال‌ها را می‌داند یا نه اما ما خوب می‌دانیم. شما رییس جمهور خوبی نبودید! مشکلات اقتصادی و تحریم جای خود. اینکه ترامپ پایش را روی گلوی ملت ایران گذاشته است جای خود، این کار آمریکایی‌هاست اما شما آنچه می‌نمودید نبودید.

شما فرسنگ‌ها با آنچه می‌گفتید فاصله دارید. ما رییس جمهور منفعل نمی‌خواستیم. ما به دنبال فردی بودیم که در برابر مشکلات، کارشکنی‌ها و سختی‌ها ایستادگی کند و تاجایی که می‌تواند پای شعارهایی که داده بایستد.

مردم در سال 92 رییس جمهور خوب می‌خواستند و این یعنی از احمدی نژاد و سیاست‌هایش خسته شده بودند و را شایسته ریاست جمهوری نمی‌دانستند و امروز برخی از همان مردم آرزوی احمدی نژاد را می‌کنند! چرا؟ دلیل آن در عملکرد شما و دولت‌تان جستجو کرد.

شما امروز در سال 99 فرسنگ‌ها با دولت اول خود فاصله دارید. در دولتی که با شوق آن را آغاز کردید، با هدفی مشخص که مذاکره و توافق هسته‌ای بود. بعد از خروج آمریکا از برجام به عاشقی می‌ماندید که معشوقش را از دست داده و دل از دنیا بریده است.

به جای اینکه به دنبال راه چاره باشید و مسیر تازه‌ای را آغاز کنید، سر جنازه برجام نشستید و به امید زنده شدن آن مویه کردید.

آن مردمی که در دو دوره مختلف امید را تکرار کردند کجا هستند؟ بعد از انتخابات مجلس یازدهم از خود نپرسیدید که چرا به اینجا رسیدیم؟ چه شد که مشارکت مردم به چهل درصدی شد؟ چرا دوباره آنهایی که با رای مردم از قدرت کنار گذاشته شده بودند به صحنه برگشتند؟ همان‌هایی که امروز شما را تهدید به استیضاح و محاکمه می‌کنند!

واقعا مردم رییس جمهوری می‌خواستند که بی‌تفاوت نباشد. شما حتی در برابر کارشکنی‌هایی که در کار دولت‌تان هم انجام می‌شود بی تفاوت هستید. به ظریف در مجلس با کلماتی زشت حمله شد و تنها در جلسه هیات دولت چند جمله خنثی گفتید و تمام.

واقعا می‌شود انتظار داشت نسبت به گرانی دلار، سکه، مسکن و ... واکنش نشان دهید؟ کاری کنید؟

رییس جمهور خوب بودن پیشکش، حداقل رییس جمهور بد باشید. حداقل کاری کنید که به چشم مردم بیاید که این کشور رییس جمهور دارد که به وضعیت مردم اهمیت می‌دهد. دلار 23 هزار تومان شده است. این را که می‌دانید یعنی چه؟ یعنی سفره مردم به اندازه یک کف دست شده است. دلار هر روز بالا می‌رود و شما و تیم‌تان مثل دروازه‌بان‌ها گل شدن توپ را نگاه می‌کنید بدون هیچ واکنشی.

کاش وقتی که دیدی نمی‌توانی می‌رفتی تا باغ امیدی که مردم به واسطه شما در دل‌شان ساخته بودند را به آتش نمی‌کشیدند. گاهی بودن و ماندن نشان شجاعت نیست.

شاید همه ما در این روزهای کرونا باید فاصله‌گذاری اجتماعی را از شما یاد بگیریم آقای روحانی. فاصله‌گذاری که با حامیان خود ایجاد کردید. فاصله‌گذاری که کرونا را نه اما امید را خوب نابود کرد.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت تحلیلی خبری عصرایران، تاریخ انتشار: 24 تیر 1399، کد خبر:  ۷۳۷۵۴۲،  www.asriran.com