شعار سال: جناب آقای روزبهان، ریاست محترم سازمان چای کشور در مصاحبه های مختلف خود در روزنامه ها و صداسیما، بارها بر این مسئله تاکید داشته اند که چای تولید شده در شمال ایران، ارگانیک ترین چای دنیاست. ایشان معیارهای ارگانیک Organic بودن یک محصول را بیان نمودند و با مقایسه با شیوه کاشت و داشت و برداشت و تولید چای در شمال کشور، مشخص کردند که حتی چای خالص و طبیعی ایرانی بیشتر از استانداردهای معمول در این رابطه دارد.

وضعیت ارگانیک بودن چای ایرانی در مرحله کاشت و داشت:
چایی ارگانیک است که در مرحله کاشت و داشت از کود شیمیایی و سم برای تقویت ریشه خاک برای برداشت محصول بیشتر در مساحت مشخص، صورت نگیرد که در مورد باغات چای شمال کشور اینچنین است و از هیچ گونه سم و مواد شیمیایی در این زمینه صورت نمی گیرد. اصلا حال و روز کشاورز چایکار در این روزها به گونه است که حتی پول خرید این مواد شیمیایی را هم ندارد. ۱۰ هزار هکتار از باغات چای ایرانی به جهت سود ده نبودن در این سال ها به حال خود رها شده اند.
زمستان ها به جهت دمای زیر صفر در کوهپایه های استان های شمالی کشور به طور طبیعی تمام آفات گیاه چای در سرمای زیر صفر درجه از بین می روند و در کشورهای نزدیک به خط استواست که به جهت گرمای یکنواخت در طول سال به ناچار از سم شیمیایی برای از بین بردن آفات گیاه چایی استفاده می کنند.

وضعیت ارگانیک بودن چای ایرانی در مرحله برداشت:
مرحله برداشت چای ایرانی از اردیبهشت ماه تا اوایل پاییز تقریبا به مدت ۶ ماه در سال به شیوه های سنتی و طبیعی صورت می گیرد و حدود ۹۰ درصد باغات چای شمال کشور کوهپایه ایست و به دلیل دارا بودن آب و هوایی معتدل، مرحله برداشت چای ایرانی در طبیعی ترین حالت ممکن اتفاق می افتد و این درحالی است که در بیشتر جاهای دنیا در این فصل و در مرحله برداشت چای برای در امان بودن کشاورز از نیش انواع پشه ها و مگس های وحشی موجود در باغات چایی، به ناچار از سم شیمیایی برای از بین بردن این حشرات موذی استفاده می کنند تا بتوانند چایی را برداشت کنند و قطعا مقداری از این سموم شیمیایی بر روی برگ های سبز خام چایی می نشیند. در این مرحله نیز چای ایرانی بهترین شرایط را در دنیا دارد.

وضعیت ارگانیک بودن چای ایرانی در مرحله تولید:
در گیلان و مازندران ۱۵۰ کاخانه چای، محصول برداشت شده ۵۲ هزار خانوار چایکار شمالی را به چای ناب ایرانی تولید می کنند که حدود ۹۰ درصد در استان گیلان و ۱۰ درصد در استان مازندران قرار دارند و از این تعداد حدود ۹۰ کارخانه فعال اند و بقیه یا ورشکست شده اند یا به جهت ضررده بودن این صنعت دست از کار کشیده اند. در مرحله تولید چای ایرانی نیز هیچ گونه فراوری های شیمیایی جهت رنگ دهی و اضافه کردن افزودنی به چای اصیل ایرانی صورت نمی گیرد و در آخر چای خالص و کاملا طبیعی تولید می کنند. صاحبان این کارخانجات خیلی هنر کنند بتوانند خطوط قدیمی تولید خود را کمی مجهز تر کنند. به هیچ وجه نه علم و نه بودجه و پول خرید سیستم های پیشرفته فراوری چای درای افزودنی را ندارند در حالی که گاها در بازار شاهد چایی هایی هستیم که به محض مواجه شدن با آب، چنان رنگ مصنوعی می دهند که با یک قاشق چای تا ۱۰ استکان چای آماده تحویل می دهند. هر انسان خردمندی به سادگی می تواند تفاوت چای خالص و ناخالص را با یک بار دم کردن مشاهده نمایید.
حال روی سخنم با NGO هایست که می گویند فلان چای ارگانیک است و فلان چای نیست!

البته به دلیل اینکه ما خود بچه کشاورزیم و از ابتدای تولد درکنار باغات چای شمال روزگار گذرانده ایم و به صورت تجربی در این صنعت در زمینه کشت و باغداری و تولید در کارخانه های چایسازی مشغول فعالیت بوده ایم، مفهوم ارگانیک بودن محصول چای ایرانی را به زبان خودمان بیان کردیم تا مردم دانا و اهل خرد سرزمین نازنین مان ایران در جریان قرار بگیرند که صرفا نیاز نیست که چای اصیل ایرانی برای اینکه ارگانیک نامیده شود می بایست حتما از فلان موسسه تاییدیه داشته باشد. چای ناب ایرانی اینقدر ممتاز و خوش رنگ و نجیب هست که محتاج کسب اعتبار با هر عنوان گول زننده ای باشد. اگر معنای شما از ارگانیک بودن این مسائل است که ما به ساده ترین شیوه ممکن از زبان یک بچه کشاورز بیان کردیم و دیدید که چای خوشنام ایرانی، فراتر از همه این معیارهای شماست. اصلا از ابتدا نیز اینچنین بود.

این ها دردنوشته هایی بود در حوزه صنعت چای ایرانی که شکر خدا در ۲ سال اخیر با مهر بیشتری از سوی مسئولین برخوردار گردیده و با حمایت های مردم نازنین هموطن تولید چای خشک سالیانه از ۱۷ هزار تن در سال به ۲۷ هزار تن در سال ۹۵ رسیده است و می خواهد به روزهای اوجش یعنی ۸۰ هزار تن در سال برسد که نیاز سالیانه کشور ۱۱۰ هزار تن است. بنده از این موسسات ( که امیدواریم این عزیزان هموطن دیگر در پی سودجویی نباشند ) که در زمینه صدور این برچسب ها مشغول فعالیت هستند انتظار داریم که خدای نکرده ناخواسته و بدون آگاهی، این صنعت نیمه جان را ضعیف تر از گشته نکنند که:

اسب نفس بریده را، طاقت تازیانه نیست.

اینکه با فراهم کردن ۱ هکتار باغ چای و دادن پول کارشناسی به عده ای و رعایت همین مواردی که در بالا اشاره شد و در نهایت واریز مقداری وجه برای گرفتن برچسبی که مورد تایید شما باشد و همه این ها نه قشنگ است و نه کمک کننده به رشد و ارتقاء هر محصول کشاورزی ای که می خواهد باشد. بیایید نگاه مان را جامع تر و کامل تر کنیم. از رئیس سازمان چای کشور جناب آقای روزبهان که بسیار دلسوز این میراث ارزشمند نیاکان مان نیز می باشد، خواستاریم که در سطح کلان تری و با نگاه وسیع تری به این موضوع بیندیشند تا شفاف سازی بیشتر و بهتری در این زمینه صورت گیرد و اگر قرار است برچسبی با این نام به این محصول ارزشمند وطن صورت گیرد، عاری از هر گونه تنگ نظری و خدای نکرده نگاه سودجویانه باشد چرا که کشاورز چایکار ایرانی، نه پول دارد، نه رسانه دارد، نه بیلبورد دارد و نه سریال ۲۰۰ قسمتی.

به روستائیان و کشاورزان برسید که آنان زبان شکایت ندارند…

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه اطلاع رسانی صبح رانکوه، تاریخ انتشار 31 مرداد 95 ، کد مطلب: 41089:www.sobherankooh.ir