شعار سال :  یکی از فرمانداران سالیان پیش شهرستان جم در جلسه شورای اداری وقتی اعضای جلسه در ابتدای صحبت، بخشی از وقت را به مقدمه چینی های همیشگی اختصاص می دادند کلافه شد و گفت: وقت مردم گرانبهاست سلام و صلوات و مقدمه و تبریک و تسلیت و تقدیر و تشکرها را من خودم اول و آخر جلسه به نیابت از همه می گویم شما فقط در موضوع بحث، صحبت کنید!

دیروز نطق ۷ دقیقه ای شیخ موسی احمدی نماینده مردم جنوب استان بوشهر را که شنیدم یاد ماجرای فرماندار و مدیران مقدمه گو افتادم.

بدون اغراق حدود نیمی از فرصت نطق ۷ دقیقه ای شیخ به مقدمه و تبریک عید و روز خبرنگار و تشکر از مردم حوزه انتخابیه و نهایتا ماجرای بیروت و تاکید بر حل مشکلات اقتصادی اختصاص یافت و وقتی شیخ وارد مسائل و مشکلات حوزه انتخابیه شد با اخطارهای چندباره هیات رئیسه مبنی بر اتمام وقت و دست آخر قطع میکروفون مواجه شد!

شیخ در بخش دوم مطالب هم جز یک پیشنهاد در خصوص یکسان سازی برخورد با کالای ملوانی در استان، حرف دندان گیری نداشت!

وقتی از راه ها سخن می گفت هم انگار تمام تلاشش در متن نطق این بود که هیچ راهی از قلم نیفتد و از راه ریز دژگاه و سرچشمه تا دیر دراهک و کنگان و... را تمام و کمال نام برد و خواهان رفع مشکلات شان شد!

این نوع نطق ها نه تازگی دارد نه جای تعجب؛ سکینه الماسی هم همین بود پیش از او خود شیخ و قبل تر جلالیان و قیصر صالحی همه و همه بر همین شیوه بی فایده گام برداشتند!

۷ دقیقه برای بیان همه مشکلات و ارائه راهکارها فرصت اندکی است چه رسد که نیمی از وقت هم به مقدمات سپری شود.

کاش شیخ موسی در همین نطق هفت دقیقه ای به یک یا دو مشکل مثل عوارض آلایندگی می پرداخت و با ادله قانونی و منطقی، تصمیم دولتی ها را رد و پیشنهادات قانونی و کاربردی اش را اعلام می کرد!

قبلا هم در یادداشتی نوشتم که قرار نیست صرفا به خاطر خوشآمد همه، مشکلات ریز و درشت را بدون اولویت بندی از روی کاغذ خواند در حالی که هم من می دانم و هم شیخ که این روش، نتیجه نخواهد داد که اگر نتیجه بخش بود برای شیخ دیگر مشکلی نمانده بود که آن ها را واگویه کند و البته در نطق های بعدی هم، همین مشکلات پای ثابت نطق ها خواهد بود.

شیخ با تجربه بهتر است مشکلات حوزه انتخابیه و مطالبات کلان را سطح بندی کرده و برای هریک، متناسب با ظرفیت های کشور طرح و برنامه ارائه کند.

اگر طی ۴ سال نمایندگی، ۴ مشکل کلان جنوب استان بوشهر حل شود شیخ می تواند ادعا کند نعمت را بر مردم تمام کرده و با ضمیری شاد و وجدانی آسوده پایان رسالتش در مجلس یازدهم جشن بگیرد.