مازیار بیگلو در ادامه اضافه کرد:
سال ۹۰، ۲ قانون اشتباه برای قیمت گذاری داشتیم. اول آنکه با نهضت پراید کیلویی چند شروع کردیم و به شورای رقابت وارد و بحث انحصار بازگو میشود. خودروسازها حالت کلیشهای پیدا میکنند و برخی میگویند خودروسازها انحصار دارند و این قانون قیمت گذاری دستوری در سال ۹۰ گذاشته میشود و تا پایان سال ۹۰ صورتهای مالی هر ۲ خودروساز سود را نشان میدهد.
صنعت خودروسازیوی پیرامون صنعت تا قبل از سال ۹۰ صنعت خودروسازی، بیان داشت:
تا قبل از سال ۹۰ سود خودروسازان عملا سرازیر به تامین شرکتهای قطعه سازی میشد. با همین فرمان قطعه سازان سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه، تکنولوژی و سخت افزار و تنوع تولید میکردند و چه بسا قطعه هم صادر میکردند و بالاترین رقم صادرات را هم داشتند یعنی در آن زمان تیراژ صادرات بالاترین میزان را داشت.
از سال ۹۰ خودروساز زیان ده شدند و متعاقبا زیان آن ها به صنعت قطعه سازی رو آورد، بنابراین صنعت قطعه سازی را تضعیف کرد. همان سال مجلس قانونی وضع کرد. در این قانون آمده است که فروش مواد اولیه تولید داخل باید به قیمت جهانی برسد یعنی اگر فرض کنید فولاد در تمام دنیا کیلویی یک دلار است، در داخل کشور هم باید یک دلار بفروشیم، زمانی دلار هزار تومان بود و به مرور افزایش یاُفت و اکنون به بیش از ۲۰ هزار تومان رسیده است.
این یعنی پول ملی خودمان بی ارزش است و باید کالاهایمان را به قیمت دلار خرید و فروش کنیم. این موضوع از جهتی خوب است چرا که برخی میگویند اگر این کار صورت نگیرد باعث میشود قاچاق افزایش یابد و همچنین جلوی خام فروشی را میگیرد، اما از طرفی مشکلات دیگری رخ داده است.
قیمت گذاری مواد اولیه صنعت خودروبیگلو درباره مشکلات قیمت گذاری مواد اولیه، گفت:
اگر مواد اولیه را به قیمت دلار تعیین میکنیم باید قیمت خودرو را هم بر مبنای دلار حساب کنیم، در مقابل باید در آمد مردم هم به دلار محاسبه کنیم، اما هیچ کدام از این اتفاقات صورت نگرفت.
نتیجه این میشود زمانی که خودروساز شروع به زیان دهی میکنند، تولید کنندگان مواد اولیه داخلی سودآور میشوند و سودهای بالایی کسب میکنند. گزارشی به مجلس ارائه شده که نشان می دهد، هر زمانی که خودروسازها زیان بیشتری دارند سود فروشندگان مواد اولیه بالاتر بوده است یعنی عملا پول مردم وارد خودروسازی میشود، اما بیش از مقدار معقول از جیب قطعه ساز به تولید کننده فولاد پرداخت میشود.
دبیر انجمن سازندگان قطعات و مجموعههای خودرو در بخش دیگری از سخنان خود پیرامون مشکلات صنعت خودرو به واسطه نقدینگی، بیان داشت:
در سال های گذشته نقدینگی اُفت میکند و این کمبود هر سال ادامه پیدا میکند و خودروساز ضعیفتر میشود. در دهه ۹۰ دیگر خودروساز نتوانست خودرو جدید عرضه کند و صادرات را از بین می برد. همین صنعت قطعه سازی ما به رنو، پژو و حتی برزیل صادرات داشت، اما به مرور این صادرات تضعیف میشود.
تمام زنجیره تولید خودرو باعث میشود کیفیت اُفت کند در صورتی که اگر این زنجیره ثابت بود باعث میشد کیفیت هم افزایش یابد. یعنی اگر قرار است زنجیره قیمت دستوری باشد انتهای زنجیره هم باید اینگونه باشد. وقتی میگوییم دشمن داریم فقط منظورمان خارجیها نیست حتی در داخل هم دشمن وجود دارد.
انحصار در صنعت خودروبیگلو پیرامون انحصار در صنعت خودروسازی، اظهار داشت:
انحصار نه تنها در خودروسازی بلکه در تولید مواد اولیه وجود دارد.
گفته میشود انحصار در صنعت خودروسازی وجود دارد، اما چه کسی این ادعا را دارد؟ مگر ما گفته ایم که خودرو وارد شود یا نشود؟ صنعت خودروسازی هیچ دخل و تصرفی در واردات یا عدم واردات نداشته و ندارد.
وی در ادامه درباره تاثیر تحریم بر صنعت خودرو، گفت:
صنعت خودرو سازی را تحریم کردند چرا که باعث ایجاد اشتغال زیادی شد و همین اشتغال ثبات کاری ایجاد کرد که در تلاش بودند این صنعت کوچک شود. هم اکنون واردات خودرو آزاد است بدین معنا که cpu را میتوان وارد کرد، اما چرا نیامدند واردات خودرو را تحریم کنند و واردات قطعات را تحریم کردند این کار بدین معناست که قصد به زمین کوباند تولید را داشتند!
بحث دولتی بودن خودروسازها مطرح شده که باید این نکته را گفت مگر شرکتهای تولید کننده سود ده نیستند در صورتی که دولتی هستند؟ سیاستی اتخاذ شده که خام فروشی صورت گرفته است.
در حال حاضر اگر ورق وارد کنیم، از داخلیها ارزانتر میشود. کشورهای مختلفی دارای برخی منابع هستند به طور مثال برخی قهوه و کافه، برخی توریسم و … دارند، اما ما در کشورمان منابع خدادای زیادی داریم که خودمان آن را حذف کرده ایم.
قیمتگذاری دستوریبیگلو در ادامه پیرامون قیمتگذاری دستوری، بیان داشت:
مشکل اصلی که در کشور وجود دارد محاسبه مواد اولیه با نرخ دلار است. تصمیم مجلس بود که وقتی دلار افزایش یابد، ۲۰ درصد در قیمت مواد اولیه تاثیر بگذارد، که در اصل به صورت غیرمستقیم تاثیر میگذارد؛ در نگاه دیگر میتوان گفت زمانی هم که دلار ارزان شود، قیمت مواد اولیه هم اُفت میکند، ما فکر میکنیم که صد در صد خودکفا شدیم، اما چه فایده!
مشکل اینجاست صنعت خودروسازی دشمنان داخلی دارد که هم سو با آمریکاییها پیش میروند. بارها و بارها انتقاد کردند که اگر واردات خودرو آزاد شود چه میشود این درحالی است که برای واردات خودرو نیاز به ۲۳ میلیارد دلار پول است در حالی که برای تولید هزار و ۲۰۰ دستگاه خودرو در سال نیاز به ۲ میلیارد دلار است.
کیفیت خودرودبیر انجمن سازندگان قطعات و مجموعههای خودرو در پایان درباره انتقادها پیرامون کیفیت خودروهای داخلی، گفت:
به خودرویی مانند پراید انتقاد میکنیم که خودرو بی کیفیتی است.
خودروها کلاس بندی شدهاند و پراید نیز جزو کلاس B است و در کارت آن نیز قید شده که این خودرو برای ۴ سرنشین است و مناسب برای سفرهای درون شهری است، این خودرو ساخته نشده ۶ نفر در آن سوار شوند و شبانه تا مشهد بروند.
چرا از دنا تعریف نمیکنیم؟ دنا پلاس جزو یکی از معدود خودروهایی است که امکان صادرات آن نیز وجود دارد. چرا از کوئیک سایپا تعریف نمیکنیم؟، کوئیک سایپا جزو یکی از پرآپشنترین خودروهایی است که تاکنون تولید شده است.
تمام آنها نظامی دارند که کارشان تضعیف صنعت خودروسازی و قطعه سازی است که قسمتی از آن به منافع اقتصادی و قسمتی به قرایض بر سیاسی میگردد. این کارها با برنامه ریزی انجام میشود.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری صنایع، تاریخ انتشار: 28 مرداد 1399، کد خبر: 207218، www.sanayepress.com