پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
جمعه ۱۶ خرداد ۱۴۰۴ - 2025 June 06
کد خبر: ۳۳۲۵۷۸
تعداد نظرات: ۲ نظر
تاریخ انتشار : ۲۲ اسفند ۱۳۹۹ - ۱۲:۰۲
افزایش تقاضا‌های استخدام در دولت از سوی گروه‌های مختلف اجتماعی، هم زمان شده است با تعطیلی کارگاه‌های کوچک و کسب و کار‌های شخصی و خانوادگی متعددی که سال‌ها منبع درآمد و تامین کننده معیشت خانوار‌های زیادی بوده‌اند.
شعار سال: نجات بهرامی- یکی از همکاران از دوست ایام دبیرستان خود می‌گفت و اینکه با هدف کسب نان حلال و کمک به تولید و رونق کشاورزی، سرمایه خود را به روستا برده و با خرید چندین قطعه زمین ناهموار و بلااستفاده و مسطح کردن آن‌ها و سپس ایجاد شبکه آبیاری قطره‌ای و بارانی و ... نمونه کاملی از کشاورزی مدرن با رعایت صرفه جویی در آب و با هدف بهروه وری حداکثری تاسیس کرده و الگوی بسیاری از دوستان و همشهری‌های خود هم شده است.

کشاورز مورد نظر ما، اما در نهایت در معرض ورشکستگی قریب الوقوع قرار گرفته و دخل و خرجهایش با هم نمی‌خواند. به عنوان مثال وی توضیح داده است که در بخشی از زمین کشاورزی خود سیب زمینی کاشته و محصول خیلی خوبی هم به بار آمده است، اما موقع برداشت محصول برای هر کیلو سیب زمینی فقط ۹۰۰ تومان پول می‌دهند و این در حالی است که صرفا هر عدد گونیِ خالی برای برداشت سیب زمینی ۴ هزار تومان برای وی آب می‌خورد. مخارج و هزینه‌های اصلی کار اعم از کود و آبیاری و وسایل کشاورزی و نیز زحمات و دغدغه‌های فراوان در طول سال هم بماند!

خلاصه اینکه بر اساس گفته‌های مستند این کشاورز موفق و زحمتکش، در پایان سال حتی ۱۰۰ میلیون تومان سود از این همه زحمت و تلاش و تولید عاید وی نمی‌شود و احساس می‌کند با انتخاب این مسیر خود را در شرایط دشواری قرار داده است. به موارد فوق باید خوابِ سرمایه را هم اضافه کرد. تصور کنید ۱۵ هکتار زمین مرغوب با تجهیزات آبیاری و چاه اختصاصی را اگر سال‌ها پیش می‌فروخت و با پول حاصل از آن ملک مسکونی در یک شهر بزرگ می‌خرید و یا حتی در بازار ارز و طلا آن را به کار می‌گرفت، تا چه میزان برای وی سود و منفعت به ارمغان می‌آورد!

کارمندان دولت پادشاهی می‌کنند!

این جمله برای کارمندانی که با مشکلات مالی دست به گریبانگر هستند، آزار دهنده و حتی توهین آمیز است، اما شاغلان سابق بخش خصوصی اینک به آن باور دارند. نگاهی به میزان حقوق و دستمزد و مزایای کارکنان دولتی و حکومتی با وجود تفاوت‌های فراوان در بین آنها، ثابت می‌کند که در سال‌های اخیر و در اقتصاد بیمار و پر از ریسک کشور، چنگ زدن به حبل متین دریافت‌های ثابت و تضمین شده، اما متوسط یا حتی اندکِ دولتی، بر ورود به عرصه‌های پر از زحمت و استرس ارحجیت دارد و جمعیت فراوانی از افراد شاغل در کسب و کار‌ها و تولیدی‌های مختلف هم مدتهاست به چنین نتیجه‌ای رسیده‌اند.

افزایش تقاضا‌های استخدام در دولت از سوی گروه‌های مختلف اجتماعی هم موید چنین شرایطی است که هم زمان شده است با تعطیلی کارگاه‌های کوچک و کسب و کار‌های شخصی و خانوادگی متعددی که سال‌ها منبع درآمد و تامین کننده معیشت خانوار‌های زیادی بوده اند.

به همین خاطر است که سیل داوطلبان ورود به دستگاه‌های دولتی رو به آزمون‌های استخدامی آورده‌اند و مقابل مجلس و وزارتخانه‌ها دست به تجمع می‌زنند تا با فشار بر قانونگذاران و مدیران دولتی، روزنه‌ای به دنیای کارمندی بگشایند و از این آب باریکه بی نصیب نمانند. به عنوان مثال در آزمون استخدامی دستگا‌های دولتی در سال جاری، آن گونه که مدیرکل روابط عمومی سازمان سنجش اعلام کرد؛ در مهلت اولیه «۲۰ تا ۲۹ شهریور» ۵۰۳ هزار و ۲۹ نفر در این آزمون ثبت نام کردند و آمار داوطلبان شرکت کننده در فرصت مجدد «۱ تا ۴ مهر» به ۵۶۵ هزار و ۱۶۴ نفر رسید! این آمار حدودا ۶۰۰ هزار نفری از داوطلبان استخدام در حالی است که ثبت نام در این آزمون‌ها نیازمند شرایط متعدد و خاصی اعم از رشته تحصیلی، سن داوطلبان، محل سکونت و ... است که اکثریت علاقه‌مندان را از شرکت در آزمون باز می‌دارد و در نهایت هم مجموعه دستگاه‌های دولتی تعداد تقریبی ۳۰ هزار نفر از این افراد را به خدمت می‌گیرند.

اما چگونه به این نقطه رسیدیم که جوانان پرانرژی و با انگیزه و تحصیل کرده ما اینچنین در هوای استخدام دولتی بی قراری می‌کنند؟

به نظر می‌رسد تداوم بحران اقتصادی، فقدان ثبات پولی و ارزی، قوانین و مقررات دست و پاگیری که هر سال بیشتر و موثرتر هم می‌شوند و نیز نبودِ افق روشن و امیدوار کننده برای سرمایه گذاری و راه اندازی بیزینس‌های شخصی، خیل عظیمی از مردم را به این نتیجه رسانده است که پول‌ها و سرمایه‌های هر چند اندک خود را در بازار‌های مطمئن، ولی غیرتولیدی همچون مسکن و ارز و ... نگهداری کنند و برای امرار معاش و گذران زندگی نیز به حوزه‌ای کم دردسر، بی نیاز از خلاقیت و نوآوری و راحت و بی استرس کوچ کنند و منتظر شرایط و حوادث آینده باشند.

هر چه باشد، یک کارمند دولت در حال حاضر در یک سال با احتساب پاداش‌ها و پرداخت‌های غیرنقدی و ... بیش از کشاورز مورد اشاره ما در ابتدای این یادداشت کاسب می‌شود و علاوه بر اینکه دغدغه کمبود بذر و کود و استرس بارش باران و خشکسالی و آفت و ... را ندارد، برای سال‌های پیری و بازنشستگی خود هم کورسوی امیدی دارد و خیالش از دریافت‌های بخور و نمیر آن دوران هم راحت است.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از اقتصاد ۲۴، تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۳۹۹، کد خبر: ۹۹۶۴۴، eghtesaad۲۴.ir
اخبار مرتبط
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۲۳ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۲
0
0
ریسک کمتری داره چون اون هم تو ایرانی که هرروز باید جواب هزاران نفر رو بدی و هیچی ته جیبت هم نیست
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۱:۲۶ - ۱۳۹۹/۱۲/۲۳
0
0
خودم به شخصه به خاطر امنیت مالی که در شغل دولتی هست این شغل رو ترجیح میدم ولی شغل آزاد یه روز پول داره یه روز نداره
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین