شعار سال: موضوعی که باید در این باره بدانیم نحوه تعامل خودروهای خودران با محیط اطراف است. چگونه این خودرو متوجه جسم سخت مقابل خود می‌شود و به صورت اتوماتیک ترمز می‌کند؟

خودروی خودران چگونه می‌تواند انحراف خودرو را از یک لاین به لاین دیگر تشخیص دهد؟ پس اجازه دهید ابتدا با ابزارهای خودروهای خودران آشنا شویم و سپس عوامل محتمل را بررسی کنیم.

سیستم رانندگی خودکار از کنار هم قرار گرفتن مجموعه سنسورها(Sensor)، پردازنده(Processor) و هوش مصنوعی(Artificial Intelligent) ساخته شده است.

دنیای بیرون و درون کامپیوترها توسط قطعاتی به نام سنسور یا حسگر به یکدیگر پیوند می‌خورند، به این صورت که سنسورها کمیت‌های محیط بیرون شامل رطوبت، دما، حوزه مغناطیسی، میزان نور، فاصله و… را احساس می‌کنند و میزان این کمیت‌ها را به کمک دیگر اجزای مدارات الکترونیکی در اختیار پردازنده‌ها قرار می‌دهند.

سپس پردازنده با کمک الگوهای هوش مصنوعی شامل یادگیری ماشین(Machin Learning) و یادگیری عمیق(Deep Learning)، می‌تواند فرامین لازم را به عملگرهای خودرو اعمال کند.

اگر بخواهیم انسان را یک خودروی خودران تجسم کنیم، حواس پنجگانه ما نماد سنسورها و مغز نماد پردازنده است.

توانایی تعقل و تجربه‌ نمایانگر هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و یادگیری عمیق است. اگر یکی از حواس پنج گانه انسان دچار اختلال شود، مشکلی مغزی برای او پیش آید و یا نتواند تشخیص درستی از خطرات محیط داشته باشد، دچار مخاطراتی خواهد شد که یک خودروی خودران در صورت خرابی سنسورها، مشکل پردازنده و خطای الگوهای هوش مصنوعی با آن روبه‌رو می‌شود.

ایجاد اشکال در سنسورها و عملکردشان موضوع دور از دهنی نیست و بسیار محتمل است، برای مثال کثیف شدن یک سنسور نور می‌تواند آن را به طور کامل تا قبل از تمیز شدن از کار بیندازد.

کثیفی سنسور نور جلوی رسیدن نور واقعی محیط به سنسور را می‌گیرد و سنسور به اشتباه فکر می‌کند محیط بیرون کاملا تاریک است. این شرایط مشابه زمانی است که شخصی جلوی چشمان شما را بگیرد، البته در خودروها از چند سنسور مشابه در مکان‌های مختلف استفاده می‌شود تا احتمال بروز این چالش را به حداقل برساند.

علاوه بر کثیفی سنسور، وقتی عوامل محیطی برای سنسورها مهیا نشود، باعث خطا خواهد شد، برای مثال به پایان رسیدن ناگهانی خط‌کشی خیابان و یا خط‌کشی غیراستاندارد باعث می‌شود که خودرو به طور ناگهانی موقعیت خود را روی جاده گم کند.

 

سنسورهای خودروهای خودروان ممکن است خطا کنند

عامل پر ریسک دیگر، عدم دقت ایده‌آل الگوریتم‌های هوش مصنوعی مربوط به رانندگی خودکار است و هر لحظه می تواند احتمال تصادف یک خودروی خودران را بالا ببرد.

مجموع این دلایل باعث می شود که شرکت‌هایی نظیر تسلا درباره ترک کامل صندلی راننده به مشتریان خود هشدار دهند. به همین منظور است که یک خودروی خودران هر چند دقیقه یک بار از راننده می‌خواهد دستانش را روی فرمان بگذارد.

وجود چنین عواملی می‌تواند حادثه بیافریند، به طوری که شاهد هستیم یک تسلای مدل S با وجود دارا بودن سیستم ترمز خودکار، با یک درخت تصادف کرد.

در واقع تصور ما از این که خودروهای خودران، کاملا هوشمند، دارای حداقل هوش شبه انسانی متناسب با رانندگی تمام ایمن هستند، اشتباه است.

صنعت خودروهای خودران در این سال‌ها مانند جوانی است که تازه گواهینامه رانندگی گرفته باشد، پس هیچ گاه نباید در ابتدای امر، به اندازه یک راننده با تجربه، مورد اعتماد قرار بگیرد.

دیگر تصور اشتباه مردم جهان درباره خودروهای خودران، رفتار خداگونه آنهاست، به نحوی که انتظار دارند هیچ خطایی از این خودروها بروز نکند و سازندگان آن تمام تهدیدها را خنثی کنند.

این انتظار حتی از یک انسان با تجربه و محتاط با یک هوش قدرتمند انسانی نیز نابجا است، چه رسد به هوش مصنوعی ابتدایی که در ابتدای راه خود قرار دارد.

در نهایت می‌توانیم بگوییم که خالی بودن صندلی راننده در خودروی تسلای مورد نظر، نشانه یک بی‌احتیاطی بزرگ است.

عدم توانایی ترمز خودکار قبل از برخورد خودرو با درخت نیز یک خطای ناشی از سیستم هوشمند یا عدم آشنایی کاربر از تنظیمات مختلف خودرو است.

با این حال دلیل این اتفاق ناخوش آیند هر چه باشد نباید با دید صفر و صد، تقصیر را به تنهایی گردن سیستم خودران تسلا و یا آن دو مرد میانسال انداخت، بلکه باید با بررسی میزان خطای هر کدام از دو طرف، تجربه‌های جدیدی برای پیشبرد این فناوری بسیار مفید به دست آورد.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از قطعه‌نیوز، تاریخ انتشار ۵ اردیبهشت ۱۴۰۰، کد خبر: 15966، www.ghatenews.com.