شعار سال: سرانجام پرونده خلأ دو سال و نیمه کرسی ریاست جمهوری لبنان با انتخاب ژنرال «میشل عون» به عنوان رئیس جمهور جدید لبنان بسته شد.

میشل عون کیست؟

«میشل عون»، سیاستمدار مسیحی لبنانی رهبر «التیار الوطنی الحر» (جریان ملی آزاد) و فرمانده اسبق ارتش لبنان 18 فوریه 1935 در محله «الشیاح» در منطقه «حارة حریک» ضاحیه جنوبی بیروت که امروز به پایگاه «حزب الله» معروف است، به دنیا آمد.

زندگی شخصی عون

میشل عون می‌تواند، ادعا کند، زاده «تنوع و تعدد لبنانی» است. ضاحیه جنوبی که حدفاصل بیروت و منطقه جبل لبنان است، منطقه مختلطی بود که عون دوران کودکیش را در آن سپری کرد و تحصیلات مقدماتی‌اش را در مدارس متعددی چه خصوصی چه دولتی به پایان رساند.

خاطرات کودکی و جوانی در حارة الحریک هیچ وقت از عون جدا نمی‌شود. روزهای یک‌شنبه و عید در تراس منزل ساعت‌ها به تماشای جمعیت انبوه مسیحیانی مشغول می‌شد که برای دعا و نماز به کلیسا می‌رفتند.

میشل عون سودای مهندسی در سر داشت، اما وضعیت بد مالی و معیشتی اجازه نداد، رویایش را محقق کند و جبر روزگار او را وادار کرد، به ارتش ملحق شود.

درگیری‌های سیاسی حزب «ائتلاف ملی» به رهبری «ریمون ادّة» با حزب حاکم «ائتلاف قانون اساسی» به رهبری «بشارة الخوری» که بر فضای سیاسی لبنان آن دوره سایه افکنده بود، نتوانست عون جوان را تحت تاثیر خود قرار دهد و این یکی از دلایل پذیرفته شدن وی به خدمت نظام بود، چون دستگاه نظامی در لبنان همواره خود را برکنار از منازعات سیاسی اعلام می‌کرد. لذا ارتش برای عون دستگاهی‌ به دور از سیاست و بازی‌های سیاسی بود.

دانشگاه طرابلس جای خاصی در خاطرات گذشته عون دارد، دانشگاهی با دانشجویان مختلط از مذاهب و طوایف مختلف و تساهل و تسامح.

حاصل ازدواج وی با «فادیا شامی» سه دختر بود. عون بعد از فراغت از تحصیل مأموریت‌های متعددی را در مناطق مختلف لبنان از بیروت گرفته تا صیدا و طرابلس بر عهده گرفت.

وقتی در سال 1984 ژنرال «ابراهیم طنوس»، از سمت فرماندهی ارتش و نیروهای مسلح لبنان استعفا داد، عون جانشین وی شد تا طی سال‌های 1984 تا 1988 میلادی فرماندهی ارتش و نیروهای مسلح لبنان را برعهده داشته باشد.

در سال 1988 میلادی اولین بحران ریاست جمهوری در لبنان رخ نمود و از آنجا که اختلافات و منازعات گروه‌ها و جریان‌های سیاسی لبنانی انتخاب جانشین برای «امین جمیل» را غیر ممکن ساختند، میشل عون به عنوان فرمانده ارتش و نیروهای مسلح لبنان مکلف به تشکیل دولت نظامی در این کشور شد که تقابل دولت وی با دولت مدنی لبنان به ریاست «سلیم الحص» را به دنبال داشت تا در عمل برای یک سال لبنان دارای دو دولت در صحنه سیاسی باشد.

امضای توافق «طائف» به میانجیگری سعودی‌ها و پایان جنگ داخلی در لبنان که با درگیری‌های سخت و شدید جریان‌ها و نیروهای لبنانی همراه بود، عون ناکام در حمله به کاخ ریاست جمهوری را وادار به پناهندگی در سفارت فرانسه در بیروت کرد.

او مدتی در سفارت فرانسه در بیروت بود تا پس از آن برای 15 سال به فرانسه تبعید شود، اما تحولاتی که عرصه سیاسی لبنان در این یک دهه و نیم شاهد آن بود، موجب بازگشت وی به وطن در ماه مه 2005 میلادی شد.

استقبال عمومی و گسترده مردم از وی در فرودگاه بین المللی بیروت نقطه عطف بزرگی در زندگی سیاسی ژنرال شمرده می‌شود و موجب آغاز دور جدیدی از فعالیت‌های سیاسی وی شد.

مهمترین تحول میشل عون در این دوره تغییر رویکرد سیاسی و چرخش مواضع قبلی وی بود که با هم پیمانی و اتحاد با جنبش «حزب الله» لبنان و ورود به جرگه گروه‌ها و احزاب تشکیل دهنده جریان «8 مارس» همراه بود.

عون پس از آن فراکسیون «التغییر و الاصلاح» را تشکیل داد و رهبری آن را در دست گرفت. این فراکسیون در انتخابات پارلمانی سال 2009 میلادی لبنان با کسب 27 کرسی از مجلس 128 کرسی پارلمان به عنوان بزرگترین فراکسیون شناخته شد.

از اولین روز ورود لبنان به بحران خلأ ریاستی، جریان 8 مارس و حزب الله ژنرال میشل عون را به عنوان گزینه پیشنهادی خود برای تصدی پیست ریاست جمهوری معرفی و از وی حمایت کردند.

مردی که به دلیل دفاع از ایران تحریم شد

از میشل عون به عنوان کسی که به خاطر دفاع از ایران از سوی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس تحریم شد، یاد می‌کنند. دفاع سرسختانه میشل عون، از جمهوری اسلامی ایران چنان خشم شیوخ عرب را برانگیخته بود که اعضای شورای همکاری قراردادهای اقتصادی میشل عون در کشورهای خود را به صورت یک طرفه لغو و اعلام کردند، هر فرد یا شرکتی که به نوعی با میشل عون همکاری داشته باشد، را تحریم خواهند کرد.

ماجرا از آنجا شروع شد که میشل عون در گفت‌وگو با شبکه خبری العالم از فعالیت‌های ایران در کشورهای منطقه خلیج فارس دفاع و تصریح کرده بود، این حق ایران است که در هر نقطه از منطقه به صلاح دید، از خود دفاع کند.

مقاومت نیروی بازدارنده در برابر اسرائیل

درباره دیدگاه میشل عون نسبت به مقاومت کافی است اظهارات وی در این خصوص را یادآوری کنیم که گفته بود: نیروهای مسلح و ارتش لبنان برای تامین امنیت نقاط مرزی و خارج از کشور به ویژه مناطق هم مرز با سرزمین‌های اشغالی آماده نیستند، چون بیشتر از آنکه آنها به خارج توجه داشته باشند، مشغول داخل هستند، به همین سبب مقاومت باید به‌عنوان یک قدرت بازدارنده در برابر اسرائیل باقی بماند و تجاوز به لبنان را پر هزینه کند. این نقطه اساسی در تفاهم ما با حزب‌الله است.

من و سید حسن نصرالله یکی هستیم

در بیان رابطه ژنرال عون و دبیرکل حزب الله لبنان به مصاحبه 16 بهمن 1394 پایگاه خبری «العهد» با وی استناد می‌کنیم که وقتی از ژنرال سوال شد، برخی معتقدند از اینکه شما گفته‌اید «من و سید حسن نصرالله، یک روح در دو بدن هستیم» از جایگاه مردمی شما کاسته شده، نظر خودتان چیست؟ پاسخ داد: بله به عنوان دو شهروند لبنانی، من و سید حسن نصرالله یکی هستیم، به ویژه اینکه در روزگاران سخت گاهی بدون اینکه با هم صحبتی کرده باشیم، یک راه را انتخاب و طی کرده‌ایم.

وی می‌افزاید: برداشت من و سیدحسن نصرالله از حاکمیت مردم و حاکمیت ملی و آزادی بیان یکی است، بنابراین مشکلی وجود دارد که بازهم بگویم «من و سید حسن نصرالله یکی هستیم»؟

عون و بحران سوریه

میشل عون سوریه را قربانی توطئه‌های قدرت‌های جهانی و رژیم‌های مرتجع عربی از جمله شیوخ عرب حوزه خلیج فارس می‌داند و معتقد است، اگر با تروریسم در سوریه مقابله نشود، این پدیده به تمامی کشورهای منطقه از جمله لبنان سرایت خواهد کرد.

لذا وی از حضور مقاومت حزب الله در سوریه حمایت می‌کند و در این‌باره می‌گوید: واقعیت اوضاع لبنان به‌ سبب خلأ موجود در مرزهای لبنان از جمله باز بودن مرزها و عبور راحت گروه‌های مسلح از آن و عملیات مسلحانه‌ای که از داخل خاک لبنان در داخل خاک سوریه انجام می‌شود و بالعکس، می‌توانست به جنگ داخلی در عرسال منجر شود، از نظر بسیاری از لبنانی‌ها که من هم یکی از آنها هستم، ورود حزب الله به عرصه میدانی سوریه (القصیر) برای جلوگیری از وقوع جنگ داخلی در لبنان ضروری است.

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری فارس، تاریخ انتشار 10 آبان 95 ، کد مطلب: 13950810000827: www.farsnews.com