شعار سال: در خصوص
سقوط اسرائیل، پیش بینیهای متعددی از سالیان دور تا دوره حاضر با مبدا و منشا اسلامی و یهودی و مسیحی صورت گرفته است. یکی از این پیش بینیها به انتشار
کتاب " سال سقوط اسرائیل" نوشته حجتالاسلام والمسلمین سیدعبدالله حسینی، دانشآموخته دانشگاه علوم اسلامی رضوی در مشهد مقدس، استاد دانشگاه المصطفی در ژوهانسبورگ و مدیر مرکز اسلامی آفریقای جنوبی بر میگردد. این کتاب در سال ۱۳۹۱ رونمایی شده و سال ۱۴۰۱ را سال سقوط اسرائیل دانسته است (آغاز قرن جدید هجری شمسی). کتاب «۱۴۰۱ سال سقوط اسرائیل» با ارایه نوعی برداشت و تفسیر از یک پیشبینی قرآنی (بر اساس نظرات بسّام نهام جرّار و ماجد المهدی) و همچنین بررسی برخی ارتباطات ریاضی ادعا شده از وضعیت حروف در سورههای مبارکه اسراء و کهف، اقدام به ارایه نوعی پیش نگری کرده است.

دومین اثری که در خصوص پایان اسرائیل بحث میکند (این اثر، ۵ سال بعد از فرمایشات حضرت آقا در خصوص نابودی اسرائیل، در ایران ترجمه و منتشر شد)،
کتاب "پایان اسرائیل: فروپاشی از درون" است. نویسنده این کتاب گِرِگ کارلستروم (Gregg Carlstrom) معتقد است که رژیم صهیونیستی اسرائیل از آغاز اشغال فلسطین و از آنجاکه رژیمی غیرطبیعی و فاقد مؤلفههای حقیقی دولت-ملت است، با تهدیدات متعددی از بیرون و درون مواجه بوده و از اینرو پرسش در مورد میزان بقا و دوام آن چیز عجیبی نیست. بهبیاندیگر علاوه بر آنکه این رژیم در سرزمین ملتی دیگر به گونه اشغالگرانه، جعل شده، در درون خود چه در ساحت سیاسی و چه اجتماعی، چالشهای متعددی دارد که ادامه حیات آن را با، اما و اگرهای زیادی مواجه میسازد. وجود شکافها و گسلهای متعدد اجتماعی در کنار ناهمگونی جامعه به زور به هم چسبانده شده صهیونیستی و نیز روندهای تشدید کننده تعارضات درونی و تضادهای هویتی ساکنان سرزمینهای اشغالی، اکنون به یکی از مهمترین چالشهای بقای این رژیم تبدیل شده است، به گونهای فردی همچون تامیر پاردو، رئیس سابق موساد صراحتاً در مورد وقوع جنگ داخلی در این رژیم هشدار میدهد. به تعبیری شاید بتوان گفت این احتمال جدی است که پیش از آنکه آزادی فلسطین توسط امت اسلامی یا فلسطینیان تحقق یابد،
طومار عمر رژیم صهیونیستی به واسطه بحرانهای درونی خویش درهمپیچیده شود. در خصوص عقبه و سبقه گِرِگ کارلستروم (Gregg Carlstrom) باید بیان نمود که وی، اهل نیویورک و دارای تباری یهودی، دانشآموخته دانشگاه نورتوسترن، روزنامهنگار و خبرنگار اکونومیست خاورمیانه مستقر در قاهره و تلآویو است و تحولات منطقه را از مراکش تا خلیجفارس را برای رسانههای غربی پوشش میدهد. کتاب در سال ۱۳۹۹ توسط احسان محمدی و محمدجواد اخوان، ترجمه گردیده است.

مطلب قابل بحث بعدی
" سقوط اسراییل در سال ۲۰۲۲ و اعجاز عددی " است. این متن هم تاکید بر روشهای مورد استفاده توسط شیخ بسام جرار دارد. بسام جرار میگوید که یک ساختار ریاضی قابل تفسیر بر اساس عدد ۱۹ وجود دارد که بارها در مورد رابطه خورشید و ماه و زمین به کار رفته. خداوند متعال گفته است: «علیها تسعة عشر». برخی خاخامها به نقل از تورات میگویند دولت اسراییل ۷۶ سال عمر خواهد کرد (۱۹×۴) یعنی سال ۱۴۴۳ ه. ق = ۲۰۲۲ م. تعداد کلمات پیشگویی از ابتدای «وآتینا موسی الکتاب» تا «فاذا جاء وعد الآخرة جئنا بکم لفیفا» مساوی ۱۴۴۳ کلمه یعنی همان رقم است: ۱۳۶۷ ه. ق (تاسیس اسراییل) + ۷۶ سال عمر آن = ۱۴۴۳).
زمان معراج سال ۶۲۱ م یعنی یک سال قبل هجرت بوده است و پایان اسراییل ۱۴۴۳ هـ. زمان معراج تا پایان اسراییل مساوی است با ۱۴۴۴ که حاصل ۷۶×۱۹ است. تعداد آیات سوره یوسف که درباره منشا بنی اسراییل سخن میگوید ۱۱۱ آیه است. سوره اسرا هم که درباره آخرین حضور بنی اسراییل در سرزمین مبارک سخن میگوید ۱۱۱ آیه دارد. در قرآن سوره دیگری با ۱۱۱ آیه وجود ندارد. آخرین کلمات آیات سوره اسرا به این شکل است: وکیلا، شکورا، نفیرا، لفیفا و به این شکل. اگر کلمات تکراری را حذف کنیم ۷۶ کلمه باقی میماند که این عمر اسراییل است. (۱۹×۴). لازم به توضیح است که، یهود و اعراب پیش از اسلام جملات را حساب میکردند. برخی از مسلمانان هم از ابجد برای تاریخ وقایع استفاده کردند. اگر آیه «فاذا جاء وعد الآخرة جئنا بکم لفیفا» را حساب کنیم معادل ۲۰۲۲ در میآید.

برخی از تحلیل گران سیاسی،
بحث نابودی اسرائیل تا ۲۵ سال آینده را به مناقشات بین المللی منجر به جنگ سوم جهانی و منجی گرایی مرتبط میکنند. بعنوان نمونه بیان میشود که، حرکت دو مینوهای جنگی (منطقهای و جهانی) به زوال اسرائیل منتهی خواهد شد. معتقدند که اولین حلقه دومینو از ٢۴ فوریه با حمله روسیه به اوکراین آغاز شده باشد. دومینوی دوم الحاق تایوان به چین خواهد بود که منجر به افتادن دومینوی خطرناک بعدی خواهد شد، جنگ جهانی سوم. اشغال چند کشور دیگر توسط روسیه در شرایطی که آمریکا و ناتو در گیر جنگ با چین خواهد بود دو مینوی چهارم را رقم خواهد زد.
بعد از اشغال این کشورها توسط روسیه و الحاق تایوان به چین ناتو عملا مضمحل خواهد شد و آمریکایی که نتوانسته است از الحاق تایوان به چین و اشغال کشورهای دیگر توسط روسیه جلو گیری کند تبدیل خواهد شد به شیری بدون یال و دم و اشکم که حتی اگر اسرائیل ازو دخالت نظامی بخواهد به خدمات شفاهی بسنده خواهد کرد و جرأت دفاع از اسرائیل را نخواهد داشت. دومینوی بعدی خروج عربستان و امارات از یمن خواهد بود. این دو کشور نیز که در برابر پابرهنگان یمنی شکست را تحمل خواهند کرد، هرگز نخواهند توانست از اسرائیل دفاع کنند.
زیرا اصولا روند عادی سازی روابط با اسرائیل را با این امید آغاز کردند که اسرائیل از آنان حمایت کند نه اینکه آنها بتوانند از اسراییل دفاع نظامی بکنند. مرگ سلمان پادشاه سالخورده عربستان و آغاز اختلافات داخلی خونین آل سعود که پایان سلطه این خاندان منحوس بر حجاز را رقم خواهد زد، میتواند دومینوی بعدی باشد که اگر رقم بخورد عملا مانعی بنام سعودی در مسیر حذف اسرائیل وجود نخواهد داشت.
در شرایطی که آمریکا در برابر روسیه و چین شکست خورده است و چین و روسیه نیز در گیر تبعات بعد از جنگ باشند و عربستان و امارات هم سر جای خود نشسته اند، و بحران انرژی اقتصاد غرب را به مرحله نابودی کشانده است، فرصت تاریخی و منحصر بفردی برای نیروهای مقاومت از شش جهت فراهم خواهد شد که در اولین بهانهای که رژیم اشغالگر صهیونیستی به نیروهای مقاومت خواهد داد تکلیف این رژیم برای همیشه روشن شود و فلسطین با نابودی اسرائیل، برای همیشه آزاد میگردد.
نکته جالب اینکه، قرن هجری قمری با پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شد و آنچنان که حضرت امام رحمت الله علیه فرمودند و مقام معظم رهبری هم تاکید کرده اند قرن هجری شمسی با پایه گذای بسترهای پیروزی نهایی حق بر باطل آغاز خواهد گردید.
پیشگویی قرآن نابودی اسرائیل آیات 7 الی 14 سوره اسرا
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون
چندی بعد سال ۱۴۰۲ شمسی باتمام میرسد. یعنی گذشت یک سال از تاریخ پیش بینی آقای حسینی از نابودی اسرائیل!
اکنون به سؤال چرایی عدم تحقق این پیش بینی چه پاسخی باید داد؟ آیا باید گفت شخص پیش بینی کننده اشتباه کرده؟ که در اینصورت باید محاسبات جدید انجام دهند و مشخص کنند در کجا اشتباه کرده بودند! و مسؤلیت آن را نیز بپذیرند!
آیا محاسبات صحیح بوده؟ پس باید به اعجاز قرآن شک کرد!
چرا باید قدم در راهی گذاشت که سرانجام آن به تشکیک در اعتقادات منتهی شود؟ چه اصراری بر استفاده از علم در موضوعات دینی داریم؟؟؟
خدا همه ما را به راه راست هدایت فرماید.