شعار سال : یدالله رویایی مشهور به رویا، در سال ۱۳۱۱ در دامغان بدنیا آمده و در نوجوانی رهسپار تهران شد و خیلی زود فعالیت های سیاسی خود را با اندیشه های مارکسیستی آغاز کرد. رویایی آموزش‌های دبستانی و دبیرستانی خود را در زادگاهش آغاز کرد و در تهران در دانشسرای شبانه‌روزی تربیت معلم به پایان رساند. چندسالی به کار تدریس و سرپرستی امور اوقاف دامغان اشتغال داشت. نوجوانی و جوانی او به تمایلات مارکسیستی و مبارزه در حزب توده ایران گذشت. در جریان کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ در سن ۲۲ سالگی توسط ماموران امنیتی بازداشت و مدت کوتاهی زندانی شد. او همزمان اولین کتاب شعر خود با عنوان «رویا» را منتشرکرد. مجددا رویایی در سال 1336 بدلیل انچه که نزدیکی به حزب توده نامیده شد، دستگیر و به زندان افتاد.

یدالله رویایی همزمان در میانه های دهه سی خورشیدی، در رشته حقوق بین المل در دانشگاه تهران درس خواند و مدرک دکترا نیز در این رشته گرفت. در سال ۱۳۴۴ رویایی شاعر با همکاری احمد شاملو هفته نامه بارو، ترکیبی از تخلص دو شاعر بامداد و رویا، را منتشر کرد.دو سال بعد در همکاری با ابراهیم گلستان، دفتر انتشاراتی روزن را براه انداخت.

اما شهرت اصلی یدالله رویایی به خلق آنچه امروز «شعر حجم» (اسپاسمانتالیسم) نامیده می شود در اواخر دهه ۴۰ خورشیدی بر می گردد. پس از آن اغلب شعرهای بی بدیل این شاعر دامغانی با حجم گرایی خلق شدند. رویایی اولین بار در سال ۱۳۴۷ عازم پاریس شد و چند بار تا سال ۱۳۵۷ بصورت متناوب به این شهر سفر کرد. اما در سال ۱۳۵۹ بدلیل تهدیدهایی که علیه او وجود داشت ، اقدام به مهاجرت دائم نمود و تا زمان مرگ خود در پایتخت فرانسه زندگی کرد. یدالله رویایی در طول ۴۰ سال بین دهه ۴۰ خورشیدی تا اواخر دهه ۸۰، بیش از ۸ کتاب شعر و ۴ اثر نثر منتشر کرد.