شعارسال: نسبت به بومی و غیربومی بودن مسئولان شهرستان‌ها اعتقادات مختلفی وجود دارد. عده‌ای عقیده دارند مسئولان و رؤسای ادارات باید از نیروهای بومی باشند، ولی عده‌ای هم به کارایی نیروهای غیربومی اعتقاد دارند.

اگر هدف خدمت به مردم دیاری خاص و کمک در جهت توسعه آن باشد و مسئول تعهد و وجدان کاری داشته باشد، بومی و غیربومی بودن، تأثیر زیادی ندارد و چه‌بسا مدیران بومی که در مسئولیت محوله چندان موفق نبوده‌اند، ولی مسئول غیربومی با ورود افکار جدید، تغییری شگرف در مدیریت آن منطقه ایجاد کرد است.

چناران، دارای موقعیت خاصی است؛ از کلان‌شهر مشهد ۵۰ کیلومتر فاصله دارد. خیلی از مدیران به چناران می‌آیند تا در مشهد زندگی کنند. چناران را برمی‌گزینند تا فرصت مدیریت، توأم با بهره‌مندی از مشهد (مرکز استان) را هم داشته باشند.

در حال حاضر نیمی از مسئولان چناران در شهرستان سکونت ندارند و اینجاست که خلأ وجود مدیرانی هرچند غیربومی اما در کنار مردم به‌نحوی‌که سرنوشت خود و خانواده‌شان را به چناران گره بزنند، کاملاً مشهود می‌شود.این خلأ در زمان وقوع بحران، بیش از بیش خود را نشان می‌دهد.

در صورت وقوع یک بحران و یا بروز حوادث و بلایای طبیعی در ساعات غیر اداری، چند نفر از مدیران ستاد بحران شهرستان در ابتدای شروع بحران در شهرستان حضور دارند و می‌توانند تصمیمات مقتضی جهت مدیریت و مهار بحران اتخاذ کنند؟

فرماندار محترم به‌عنوان رییس ستاد بحران شهرستان در مشهد ساکن است، معاون فرماندار و برخی از مدیران خدمت رسان نظیر آبفای شهری، شرکت روستایی، شرکت آب، شرکت برق، شرکت گاز، مخابرات، اداره راه، بنیاد مسکن و شهرسازی و … نیز در چناران ساکن نیست.

در بهترین حالت، نیمی از مدیران مرکز استان نشین شهرستان، از طریق عوامل زیرمجموعه خود به وقوع حادثه‌ای در سطح حوزه کاری خود پی می‌برند و سعی در مدیریت اوضاع خواهند کرد اما نمی‌تواند به‌موقع در محل حضور یابند و مشکلات را لمس و مدیریت کنند.

لازم به توضیح است؛ در جلسه معارفه محمد پرویزیان به‌عنوان فرماندار شهرستان چناران، معاون استاندار مسئله اقامت و سکونت وی در شهرستان را از شروط اعطای حکم فرمانداری به وی برشمرد. شرطی بجا و معقول که لازمه اشراف مدیریتی نماینده عالی دستگاه‌های اجرایی در یک شهرستان است.

چگونه می‌توان از مدیران دستگاه‌های مختلف توقع داشت که در شهرستانی سکونت کنند که فرماندار آن هنوز حاضر نشده است به زندگی در کنار مردم آن دیار تن دهد؟

فرماندار محترم واقف است که مدیریت یک شهرستان ساعت اداری و غیر اداری ندارد و بعضاً نیاز است که پاسی از شب برای مدیریت بهتر چالشی خاص، در محل حضور یابد و تصمیم صحیح اتخاذ کند. این موضوع برای سایر مدیران شهرستان نیز صدق می‌کند.

به نظر می‌رسد برای اصلاح این رویه خطرناک که دود آن تنها در چشم مردم شهرستان می‌رود، نیاز است در ابتدای امر فرماندار محترم که در رأس دستگاه اجرایی شهرستان است و بر عملکرد سایر مدیران اجرایی شهرستان نظارت دارد، در خصوص محل زندگی خود، تجدیدنظر کند و باافتخار در کنار مردم و ولی‌نعمتانش به آنان خدمت کند و مشکلات شهری، زیرساختی، آموزش‌وپرورش و … را علاوه بر شنیدن، لمس نماید.

اینجاست که می‌توان از سایر مدیران مشهد نشین توقع داشت که سرنوشت خود را به مردم چناران گره بزنند و نیرویی هرچند غیربومی اما در کنار مردم و برای پیشرفت چناران خدمت کنند.

البته بدیهی است که سخت است مجاب کردن خانواده‌های مدیران که در کنار مردم عادی چناران زندگی کنند و مدارس و امکانات کلان‌شهر مشهد را رها کرده، با مشکلات زیرساختی و شهری میقات الرضا(ع) دست‌وپنجه نرم کنند و فرزندانشان در کنار دلیرمردان شهری به تحصیل بپردارند که پدرانشان موظف به خدمت‌رسانی به آن‌ها هستند.

باید بپذیریم که سرنوشت برخی مدیران با مردم چناران گره نخورده است. کسی که همسر، فرزندان و همه بستگان و دلبستگی هایش در مشهد است و تحت هیچ شرایطی حاضر نیست شبی را در کنار ولی‌نعمتانش بسر برد، چگونه می‌تواند مشکلات مردم را لمس کند، درک کند و همراه با اشک‌ها و لبخندهای آن مردم بخندد و اشک بریزد و مدیریتی دلسوزانه و کارا داشته باشد.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت خبری تحلیلی ندای چناران، تاریخ انتشار: 5آبان1395، کدخبر: 22167: www.neda-chenaran.ir