او حتی اگر به صورت غیرفراکسیونی هم این دیدار را انجام می‌داده است، این حق را داشت. هرچند، دیدار او پس از نامه درخواست فراکسیون امید برای ملاقات با رئیس جمهور صورت گرفت.

اما کار به اینجا ختم نشد، دو سه روز از این دیدار که گذشت، عارف در سخنرانی اش لب به گلایه گشود و به خاطر همه حملاتی که در این مدت علیه او شده بود شکوه کرد، حملاتی مثل دیکتاتور خوانده شدن او یا به دنبال سهم خواهی بودن وی از دولت ....

محمدرضا عارف این بار در نشست هم‌اندیشی شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان گفت: تا چندی پیش هجمه علیه فرد که مهم نبود اما حالا به جریان است، حتی برچسب دیکتاتوری زدند. کسانی این برچسب را می‌زنند که خودشان در دوره گذشته در شورا بودند. ما که گفتیم از نقد استقبال می‌کنیم، به دوستان هم گفتم در خانه‌ام به روی شما باز است چرا در فضای مجازی

گفتمان کنیم؟"

وی همین طور از مظلومیت اصلاح‌طلبان گفت و اینکه عده‌ای پیروز که می‌شوند همه زحمات ما یادشان می‌رود.

او ادامه داد: " پیروزی روحانی مدیون اصلاح‌طلبان است. خواهش ما در آستانه تشکیل دولت دوازدهم همراهی و هماهنگی با فراکسیون امید است و هیچ سهم‌خواهی‌ای نخواهیم داشت. انتظارمان از روحانی این است که با شورای عالی اصلاح‌طلبان مشورت کند."

حالا حتی این دفاعیات عارف از خود، اصلاح‌طلبان و شورای سیاست‌گذاری، از سوی برخی از احزاب حامی دولت و رسانه‌هایشان؛ حمله عارف به روحانی برای سهم خواهی تعبیر شده.

برخی چهره‌های احزاب اصلاح‌طلب و همین طور طیف کارگزاران به همراه بعضی از حامیان دولت و با بهره‌گیری از سایت‌های اصولگرا در لباس اصلاح‌طلب جا مانده از لیست شورای پنجم با انتشار مصاحبه‌ها و گفتگوهایی در رسانه‌ها یا در فضای مجازی به تخریب سیاستمدار با اخلاق اصلاحات پرداخته‌اند.

این در حالی است که در جدیدترین حمله به عارف پای مشاور پرحاشیه روحانی حسام الدین آشنا نیز به میان آمده، چرا که آشنا در پاسخ پست توئیتری عارف که نوشته بود: "همراهی، هماهنگی و همدلی با جریان اصلاحات رمز موفقیت دولت دوازدهم است و گفتمان اصلاحات در این مسیر به دنبال سهم‌خواهی نیست؛ " نوشته است: " درست است که گفتمان از جنس سهم خواهی نیست اما امان از سهم‌خواهی‌های افراد به اسم جریان.» آشنا شخص عارف را کسی دانست که به نام جریان اصلاحات به دنبال منافع خود است.(!)

هرچند ساعتی بعد، عارف در پستی در اینستاگرام که می‌توان آن را پاسخی به آشنا تعبیر کرد، نوشت:"نتیجه تعامل و همدلى در دولت اصلاحات نه سهم‌خواهى بود و نه مجادلات تندِ رسانه‌اى."

او در این آخرین پست اینستاگرامی خود درباره هماهنگی مجلس و دولت اصلاحات نیز سخن گفت و با مطرح کردن این سوال که چگونه می‌شود هماهنگى و همدلى بین مجلس و دولت بدون سهم‌خواهى فراهم شود؟ به مرور آن سال‌ها پرداخت و نوشت: "پس از پیروزى جریان اصلاحات در انتخابات دوم خرداد ٧۶، نوبت تشکیل کابینه دولت اصلاحات بود و همزمان نگرانى از راى اعتماد وزراى پیشنهادى در مجلس پنجم وجود داشت .از یکسو رئیس دولت وقت باید پاسخگوى مطالبات برخاسته از راى بیست میلیونى خود می‌بود و از طرف دیگر نمایندگان مردم که خود مستقیما با راى مردم انتخاب شده بودند باید در انتخاب کابینه دولت همدل و همراه می‌شدند.

پیش از معرفی کابینه، برخى گمانه‌زنى‌ها حکایت از این داشت که به سختى می‌توان از مجلس پنجم راى اعتماد گرفت و نقل قول‌ها‌یی که در آن روزها مطرح می‌شد هم حکایت از همین رویه داشت.

اما جریان اصلاحات که همواره به گفتگو در ابعاد ملى قائل بوده است، پیشقدم شد و در جلسات منظمى، با نمایندگان شریف مردم در مجلس شوراى اسلامى گفتگو و رایزنى کرد.

نتیجه این تعامل و همدلى، نه سهم‌خواهى بود و نه مجادلات تندِ رسانه‌اى، بلکه محیطى را فراهم کرد که وزراى پیشنهادى دولت اصلاحات که بنده هم یکى از آنها بودم با راى چشمگیرى موفق به کسب راى اعتماد شدند و تشکیل دولتى مطابق خواسته‌ها و مطالبات مردم محقق شد."

با این حال سایت‌ها و خبرگزاری‌ها همچنان به کوبیدن عارف مشغولند و انگار سیاست عارف زدایی در جریان اصلاحات را به عارف‌کشی در این جریان تغییر داده‌اند و هرچه قدر هم محمدرضا عارف دلیل بیاورد و حرفش را بفهماند، انگار که بعضی‌ها قصد فهمیدن ندارند و مرتب یا از این می‌گویند که عارف در دیدار اخیر خود درباره وزرای کابینه سهم خواهی کرده و یا اینکه رفتارهای دیکتاتورمابانه در پیش گرفته است.

این در حالی است که محمدرضا عارف به عنوان یک از خود گذشته سیاسی، با کناره‌گیری در سال 92 باعث شروع اتفاق میمون روی کار آمدن دولت تدبیر و امید شد و در سال 96 نیز در ردای ریاست فراکسیون امید و شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان برای دفاع از حسن روحانی سنگ تمام گذاشت و هیچ‌گاه نیز لب به شکوه نگشود. اما حالا مثل آنکه پروژه کنار زدن عارف آنقدر برای عده‌ای که داعیه حمایت از دولت را دارند از نان شب هم واجب‌تر شده که به جای آنکه مخالفین دولت را در سخنرانی‌ها‌ و قلم‌ها‌یشان مورد عتاب و سرزنش قرار دهند، تیغ تیز حملات خود را بر گلوی یکی از جدی‌ترین و بانفوذترین و با اخلاق‌‌ترین شخص حامی روحانی قرار داده‌اند و می‌خواهند از این طریق شاهرگ شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان را قطع و مرد با اخلاق سیاست را از گردونه تصمیم‌گیری حذف کنند تا با این کار، دانسته یا ندانسته آب در آسیاب دشمن ریخته و همانی کنند که رقیب اصلاحات و دولت، چهارسال تمام آرزویش را داشت اما به واسطه رای مردم از رسیدن به آن عاجز مانده بود.

اکنون این درگیری داخلی و حمله به عارف به خاطر جنگ قدرت، مطمئنا بزرگترین ضربه را به پایگاه اصلی اجتماعی اصلاحات و دولت تدبیر و امید خواهد زد و موجب دلسردی ملتی می‌شود که حماسه 24 میلیونی را در سال 96 رقم زده‌اند.

باید گفت که در آغاز راه دولت دوازدهم ادامه چنین روندی تیشه به ریشه اصلاحات است و استمرار این وضعیت، مطمئنا شکست مجلس را در سال 98 و ریاست جمهوری 1400 را رقم می‌زند.

هجمه‌ها به عارف در حالی صورت می‌گیرد که رئیس فراکسیون امید تنها یک درخواست دارد و آن هم هماهنگی دولت با فراکسیونی در مجلس است که بزرگترین حامی اوست. حال با این اوصاف آیا توقع عارف توقع بی‌جایی است و یا بیانگر سهم خواهی اوست؟ عارفی که در دولت یازدهم علیرغم مطالبه اصلی رای‌دهندگان به روحانی چون معاون اولی و .... حتی وزیر یا رئیس دانشگاه تهران هم نشد (!) اکنون برای موقعیت‌ها و سمت‌های خود در دولت دوازدهم تلاش می‌کند؟

حمله‌ها به عارف درحالی است که همه اعضای فراکسیون امید نیز هم‌رای و هم‌نظر با رئیس‌شان هستند؛ موضوعی که نشان می‌دهد صحبت‌های عارف نه موضع شخصی بلکه موضعی فراکسیونی است، درست مثل طیبه سیاوشی که در اینباره می‌گوید:" متاسفانه تاکنون ایده‌ها و خواست اصلاح‌طلبان و فراکسیون امید در چینش کابینه درنظر گرفته نشده است و منتظر هستیم با مذاکرات و تعاملی که قرار است توسط کمیته‌ای که به این منظور تشکیل شد، انجام می‌شود به نتیجه مطلوب برسیم."

سیاوشی ادامه می‌دهد: طی روزهای پس از انتخابات همواره بر لزوم اعمال تغییرات در کابینه جدید نسبت به دولت یازدهم تاحدود ۶۰ درصد تاکید شده است. وی اعلام کرد: البته هنوز نسبت به اعمال این میزان تغییر امید داریم اما فکر می‌کنم این تغییر محقق نشود.

این نماینده اضافه می‌کند:" همواره تاکید کرده‌ایم که نماینده مردم هستیم، نه نماینده دولت، مسلماً خطوط قرمزی نیز داریم اما به هر حال در زمان رای دادن، مصالح کشور و منافع ملی را در نظر خواهیم گرفت."

محمدرضا تابش دیگر عضو فراکسیونی هم دراینباره می‌گوید: "ما حامی و هم‌پیمان رئیس جمهور در جهت تحقق مطالبات و خواست‌های مردم و انجام وظایف قانونی ایشان هستیم و معتقدیم نباید فضا به گونه‌ای پیش برود که در مردم ایجاد ناامیدی کند." او می‌افزاید:" کابینه دوازدهم وفادار به مطالبات مردم و شعارهای رئیس‌جمهور باشد."

اما آیا هجمه‌های اخیر به عارف نمی‌تواند به‌معنای بازگشتی به اشتباهات اصلاح‌طلبان در شورای شهر دوم و یا انتخابات ریاست جمهوری84 باشد که برآیند آن ظهور و بروز معجزه هزاره سوم (!) محمود احمدی نژاد شد؟ و آیا نباید از اتفاقات کنونی به عنوان فتنه‌ای از سوی جریان رقیب در دامن اصلاحات تعبیر کرد؟ فتنه‌ای که از مرز عارف‌زدایی عبور و به جنون عارف‌کشی

ختم شده؟

علی صوفی وزیر دولت اصلاحات در اینباره به آفتاب یزد می‌گوید: «محمدرضا عارف به دو دلیل خودش را در چینش کابینه از سوی روحانی ذی‌حق می‌داند. نخست به دلیل نقشی که در سال 92 با کناره‌گیری‌اش از ریاست جمهوری ایفا کرد او سهم بزرگی در پیروزی روحانی داشت. دوم اینکه او هم‌‌اکنون علاوه بر جایگاه اجتماعی، از موضع رئیس فراکسیون امید و رئیس شورایعالی سیاست‌گذاری تمام‌قد و بدون شرط از آقای روحانی حمایت کرده است، پیش از این هم قبل از حمایت از آقای روحانی ملاقاتی با او داشته است، این موضوع انتظاراتی به وجود می‌آورد تا رئیس‌جمهور به آن عمل کند."

وی گفت:" از طرفی بی‌تردید، در رای اعتماد به کابینه آینده دولت روحانی، فراکسیون امید عمده‌ترین نقش را خواهد داشت، رئیس جمهور فعلی برآمده از این نوع حمایت‌هاست. وقتی سرنوشت روحانی به سرنوشت حامیان او گره خورده و حامیان وی نیز باید در برابر مردم پاسخگو باشند باید چنین توقعاتی هم باشد، دو سال دیگر انتخابات مجلس یازدهم برگزار می‌شود و کارنامه دولت در سرنوشت انتخابات آتی مجلس و

تک تک نمایندگانی که حامی دولت بودند مشخص خواهد شد ."

وی اضافه کرد: " از طرفی دیگر در این انتخابات آقای روحانی به طور کامل خود را نماینده اصلاح‌طلبان معرفی کرده و حتی نقش حزب اعتدال و توسعه را نیز در این وادی کنار زده است، این یعنی آنکه روحانی فقط کاندیدای مورد حمایت اصلاح‌طلبان نیست، بلکه شخص او نیز یک کاندیدای اصلاح‌طلب محسوب می‌شود، بنابراین همه اصلاح‌طلبان می‌خواهند که در دولت دوازدهم، روحانی رویکرد اصلاح‌طلبی داشته باشد. "

این فعال سیاسی افزود:" به هر روی، طرفین از هم توقع دارند؛ توقعاتی که به جا نیز هست، اما باید آن را از حالت احساسی و رسانه‌ای و حالت فشار خارج کرد. سران اصلاحات همراه با عارف نشست‌هایی می‌گذارند و بهتر است از همین نشست‌ها باب مذاکره را با دولت باز کنند، بدون آنکه توقعات دوطرف، رسانه‌ای شود.»

وزیر دولت اصلاحات در پاسخ به این سوال که هجمه‌های اخیر علیه عارف را چگونه می‌بیند؟ گفت: «مطمئن باشید با این حملات نه تنها عارف بلکه روحانی، مجلس و کابینه آسیب خواهد دید. اساساَ این روند را به ضرر جامعه می‌دانم. به نظرم نباید این هجمه‌ها از رسانه وتریبون مطرح شود و البته از بزرگان اصلاح‌طلب و دولتیون نیز انتظار داریم تا با این روند کار، سطح کابینه دولت و اصلاحات را پایین نیاورند.»

اما حسن رسولی عضو هیئت بنیاد باران و سخنگوی عارف در انتخابات 92 درباره اینکه آیا عارف به دنبال سهم‌خواهی‌ شخصی از حسن روحانی است؟ به آفتاب یزد می‌گوید: «گواهی می‌دهم که آقای عارف در این چهار سال اخیر هیچ‌گونه تمنای شخصی از رئیس دولت نداشته است. هیچ کدام از ما نزدیکان عارف و نه خود ایشان در دولت روحانی سمتی نداشتیم، بعید هم می‌دانم که سمتی داشته باشیم. درباره شخص آقای عارف هم فراموش نکردیم که بعد از کناره‌گیری‌اش در انتخابات 92 ، شعار معاون اولی او در صورت پیروزی حسن روحانی داده می‌شد، دیدیم که چنین نشد، بنابراین عارف آنچه را که مطرح می‌کند به نمایندگی از جریان اصلاحات است نه منافع شخصی اش. رسولی ادامه داد: "رهبر اصلاحات کاملا مشخص است و در کنار او یک مدیر برجسته، پاکدست، منظم و اخلاقی هم به نام عارف وجود دارد که او در درون این حوزه، همراه با دیگر بزرگان اصلاحات مدیریت استراتژیک جریان اصلاحات را بر عهده دارد. عارف رئیس شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان و فراکسیون امید است پس آنچه از زبان عارف بیان می‌شود نخست در راستای منافع ملی و دوم در چارچوب اصلاح‌طلبی است.»

وی درباره عارف‌زدایی که اکنون در دستورکار عده‌ای از درون جریان حامیان دولت قرار گرفته است، گفت: «در یک فضای سیاسی نسبتا آزاد، همگان اظهارنظر می‌کنند. طبیعتا اگر عارف قرار بود از این قبیل هجمه‌ها آزرده خاطر شود، در جایگاه هدایت مدیریتی اصلاح‌طلبان قرار نمی‌گرفت، اما من معتقدم که مراجع اصلی، احزاب کلیدی، شخصیت‌های موثر جریان اصلاحات تحت تاثیر سوابق ممتاز و عملکرد صحیح و رفتار سیاسی اخلاق‌مدارانه آقای عارف نه تنها درصدد حذف او نیستند، بلکه مشتاقانه خواستار تداوم حضور وی به عنوان جمع‌کننده ظرفیت‌های مختلف جریان اصلاحات هستند."

رسولی گفت: " شورای سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان به رهبری او ، در سال 94 یک لیست 30 نفره را بدون کم و کاست به مجلس فرستاد و یک لیست 21 نفر را هم در انتخابات اخیر به شورای شهر تهران برد. این دستاوردی است که رهبری اصلاحات، مدیریت عارف و همبستگی مشتاقانه احزاب و شخصیت‌های سیاسی باعث آن شد."

عضو جدید شورای شهر تهران اضافه کرد: "طبیعی است که به نسبت وزن موفقیت‌های شورای سیاست‌گذاری، مسببین اصلی این پیروزی در آماج توهین و تخریب قرار بگیرند. اما شخصیت‌های ملی مثل عارف ظرفیت‌های قابل توجهی دارند و با اینچنین برخوردهای رسانه‌ای و سیاسی آسیب نمی‌بینند.»

رسولی ادامه داد: «آنچه که عارف در ملاقات با آقای روحانی گفته است معطوف به تامین منافع ملی و تقویت دولت است. عارف امروز مدیریت جریانی را برعهده دارد که بدون شک مهم‌ترین پشتیبان دولت دوازدهم است و یقین داریم رئیس‌جمهور هم از نظرات دلسوزانه عارف متناسب با فضای واقعی سیاسی کشور و محدودیت‌هایی که با آن مواجه است، حداکثر توان خودش را به کار گیرد.»

این فعال سیاسی گفت: «هجمه‌های علیه عارف را باید گواه آن بدانیم که کاری که در مجلس و شورای سیاست‌گذاری شده کارستان است و باید این هجمه‌ها را ناشی از عصبانیت جریان رقیب یا جریان سهم خواه بر ضد عارف دانست."