برای نمونه دانشجویان دانشگاه گیلان، همواره از کیفیت و ظرفیت خوابگاه های دانشجویی شکایت دارند، چرا که ساختمان ها قدیمی و فرسوده است. در مقابل تعداد دانشجویانی که در سال های اخیر جذب دانشگاه شده‌اند و شرایط حداقلی برای استفاده از خوابگاه را دارند بسیار بیشتر از خوابگاه هایی است که در سال‌های دور ساخته شده اند. هرچند بنابر تصمیم ریاست جدید دانشگاه دکتر احمد رضی، به منظور بالا بردن کیفیت خدمات دانشگاه، جذب دانشجو در مقطع کارشناسی شبانه به جز چند رشته، متوقف شده است، اما همچنان ظرفیت خوابگاهی دانشگاه، جوابگوی اسکان بخشی از دانشجویان هم نیست و به همین دلیل معمولا دانشجویان جدید الورود با مشکل مسکن مواجه می‌شوند. البته دکتر علی باستی، معاون دانشجویی دانشگاه، سیاست‌های خصوصی سازی وزارت علوم را هم مزید بر علت می داند و در این رابطه به «فرهیختگان گیلان» می‌گوید: «ما طبق قانون باید بخشی از مسوولیت ها را به بخش خصوصی واگذار کنیم و به همین خاطر به دانشجویان، خوابگاه های خود گردان در سطح شهر را معرفی می کنیم که زیر نظر دانشگاه فعالیت می کنند.»

دکتر رضی رییس دانشگاه گیلان نیز ضمن اعلام خبر انجام تعمیرات ساختمان خوابگاه‌ها برای حل نسبی مشکلات موجود، به «فرهیختگان گیلان» گفتند: «ما از دانشجو، رفتاری در خور شان دانشجو توقع داریم و انتظار می‌رود از این پس در حفظ و نگهداری آنچه به امانت به آنها واگذار شده دقت لازم را به عمل آورند.»

مسأله حمل و نقل دانشجوها از شهر نیز یکی دیگر از مسائلی است که همواره مورد گلایه این قشر جوان قرار می‌گیرد. ساختمان مرکزی و دانشکده‌های اصلی و پرمخاطب دانشگاه گیلان، در خارج شهر رشت و در کیلومتر ۱۰ جاده رشت-قزوین واقع شده است و این مسافت طولانی، از شهر تا دانشگاه، سیستم حمل و نقل دانشجویان را دارای اهمیت بسیاری کرده است. تغیراتی که به تازگی در محل ایستگاه های سرویس اتوبوس ایجاد شده، دانشجویان را به اعتراض واداشته است. دانشجویان که خدمات حمل نقل را در دو ایستگاه در خیابان‌های مرکزی شهر به صورت رایگان دریافت می کردند، همواره به دلیل کمبود اتوبوس و نبود جا برای نشستن معترض بودند و حالا با تغییر مسیر اتوبوس ها و تبدیل شدن دو ایستگاه به یک ایستگاه واقع در حدفاصل میدان مصلی و نیروی دریایی،دور شدن مسیر رسیدن به ایستگاه سرویس را دلیل افزایش اعتراض خود می‌دانند. به این جهت وهاب سوری نژاد،دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه گیلان، به عنوان نماینده دانشجویان مذاکراتی را برای حل مساله انجام داده‌ است. مهندس فرزاد شیرزاد، مدیر امور مالی دانشگاه گیلان، در این رابطه از پروندهای بسیار قطور و برگه‌های جریمه پلیس راهنمایی و رانندگی و امتیاز های منفی لحاظ شده برای رانندگان اتوبوس‌ها یاد می‌کند.

بعد از کلان شهر شدن رشت، ورورد اتوبوس هایی غیر از شرکت واحد به داخل شهر بر طبق قوانین ممنوع شد و نباید در ساعات غیر مجاز اتوبوسی در شهر تردد کند. طبق اعلام مدیر مالی دانشگاه برای هر تردد غیر مجاز اتوبوس های دانشگاه گیلان حدودا مبلغ بیست هزار تومان جریمه منظور می‌شد و دانشگاه گیلان در عرض ۶ ماه بالغ بر ۵ میلیون جریمه پرداخت کرد و البته برای رانندگان هم ۲۰ امتیاز منفی در نظر گرفته می شد. همچنین به طور معمول اتوبوس های دانشگاه بیش از ظرفیت ماشین دانشجو سوار می‌کردند و برای این مسأله هم به طور جداگانه جریمه‌هایی منظور شده است و تمام این هزینه ها به اضافه هزینه تعمیرات و استهلاک ماشین های فرسوده شده بار مالی بسیاری برای این دانشگاه دولتی به همراه دارد. مهندس شیرزاد ضمن ناراحتی از اینکه بودجه دانشجویان در واقع صرف پرداخت هزینه برگه های جریمه می شود از اینکه جریمه کردن ماشینی که متعلق به دانشگاه گیلان است چه باز خورد منفی می تواند در ذهن ساکنین شهر بگذارد، بسیار ابراز نگرانی کردند و به «فرهیختگان گیلان» گفتند: «از شهرداری توقع کمک و همکاری و خدمات رسانی داریم ، نه جریمه و سخت گیری. دانشجویان شهروندان نخبه رشت هستند و دانشگاه هم در حوزه شهرداری رشت است و همان طور که شهرداری از ما عوارض دریافت می کند، توقع داریم که خدمات شهری هم بدهد.خدماتی نظیر آسفالت، حمل زباله و حمل و نقل حداقل بخشی از دانشجویان، تا دانشگاه بتواند با کاهش هزینه های مالی و مشغله فکری بابت این موضوعات، امکانات بیشتری را برای تولید علم که وظیفه اصلی دانشگاه است فراهم کند.» وی همچنین پیشنهاد کرد: « از آنجایی که دانشگاه ها و کارخانه های زیادی در این حوزه شهر قرار دارد؛ خوب است اگر شهرداری بتواند اتوبوس های شرکت واحد را برای حمل و نقل شهروندان این حوزه در نظر بگیرد و چه بسا ترافیک شهری را هم کم کند. همچنین باید به دانشگاه به چشم فرصت نگاه کرد نه زحمت، دانشگاه مبدا تحولات است و آموزش تفکیک زباله از مبدا در دانشگاه، با قرار دادن سطل های زباله و جمع آوری آن توسط شهرداری بسیار کم هزینه تر و تاثیرگذارتر از تبلیغات گسترده است.» با این وجود دکتر احمد رضی معتقد است اقداماتی برای بهتر شدن شرایط دانشجویان صورت گرفته است و در این باره به «فرهیختگان گیلان» می‌گوید:« هر چند ایستگاه را به دلیل فشار شهرداری تغییر دادیم اما با ساختن ساختمان کلاس ها، به کمک خیر بزرگ دانشگاه، جناب آقای ابریشم چیان، برای برگزاری کلاس های عمومی و تغییر ساعات شروع کلاس های بزرگ ترین دانشکده دانشگاه یعنی دانشکده ادبیات و علوم انسانی از ۸ صبح به ۹ صبح از ترافیک بزرگ دانشجویان در ایستگاه اتوبوس کم کرده و شرایطی فراهم شد که دیگر دانشجوها در سرویس ها ایستاده نمانند. هر چند در ابتدا این حرف برای دانشجویان رویایی به نظر می رسید اما گویا نیل به این هدف ممکن بوده است و توانسته رضایت نسبی دانشجویان را فراهم کند» از دیگر مشکلات صنفی دانشگاه گیلان، به تعلیق در آمدن پروژه های عمرانی دانشگاه است، به خصوص دانشکده هنر و معماری که دانشجویان رشته‌هایی نظیر هنر، معماری و شهر سازی را با مشکلات زیادی مواجه کرده و در کلاس هایی با امکانات محدود و ساختمان هایی که از شرایط چندان مناسبی برای این رشته‌های تحصیلی برخوردار نیستند، به تحصیل می پردازند. برای بررسی این مشکل به مدیر پروژه‌های عمرانی دانشگاه، مهندس حمیدزاده، مراجعه کردیم و ایشان به «فرهیختگان گیلان» گفتند: « در سال ۹۰-۹۱ به دلیل مشکلات خاص آن دوره و بی ثباتی قیمت ها پیمانکار دچار مشکل شد و کار را تعطیل کرد و درحال حاظر این پروژه درگیر مسائل حقوقی و اداری شده است و زمان بهره برداری از دانشکده جدید هنر و معماری در بهترین حالت، مهر سال آینده پیش بینی می شود.» در مجموع از دانشگاه گیلان به عنوان استانی دارای فرهنگ بالا و نخبگان متعدد برای برآوردن توقعات صنفی بیشتر انتظار می رود و دانشگاه هم برای نیل به این هدف نیازمند همدلی و همراهی مسوولان شهری است. دکتر رضی در آخرین جلسه که ا دانشجویان عضو شورای صنفی داشت اعلام کرد که مذاکراتی در خصوص رفع مشکلات رفاهی و صنفی با مسوولین شهری در جریان است و ابراز امیدواری کردند که مسوولین دانشگاه و مسوولین شهری با همکاری یکدیگر بتوانند وضعیت بهتری رابرای بزرگترین دانشگاه دولتی استان گیلان فراهم آورند.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از وبسایت تدبیر شرق ، تاریخ انتشار 26 آذر 1393، كدمطلب: - :www.tadbireshargh.ir