شعار سال: اولین دیدگاه اساسی در زمینه اقتصاد به نظریات کلاسیک ها بر می گردد، که در آن بر کارایی اقتصاد مبتنی بر بازار و توانایی بازار در انتقال اطلاعات بین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان تاکید دارد.
اقتصاد کلاسیک: بازار همه تولیدکنندگان را از رهگذر رقابت گوش به زنگ نگه می دارد، بنابراین بازار را به حال خودش رها کنید.
اقتصاد نئوکلاسیک: افراد می دانند چه کاری می کنند، پس آنها را به حال خودشان رها کنید؛ مگر در مواقع کژکارکردی بازارها.
مکتب مارکسیستی: سرمایه داری ابزاری قدرتمند برای پیشرفت اقتصادی است؛ اما فرو خواهد پاشید، همچنانکه مالکیت خصوصی به مانعی برای پیشرفت تبدیل می شود.
سنت توسعه گرا: اقتصادهای عقب مانده نمی توانند توسعه یابند اگر آنها امور را کلا به بازارها بسپارند.
مکتب اتریش: هیچکس به اندازه کافی نمی داند، بنابراین هر فردی را تنها به حال خودش رها کنید.
مکتب (نئو) شومپتری: سرمایه داری ابزار قدرتمند پیشرفت اقتصادی است، اما سرمایه داری، همینطور که بنگاه ها بزرگتر و بروکراتر می شوند، تضعیف خواهد شد.
مکتب کینزی: آنچه برای افراد خوب است ممکن است برای کل اقتصاد خوب نباشد.
مکتب نهادگرا- قدیم و جدید: آدمها محصول جامعه خودشان هستند، حتی با اینکه ممکن است آنها قواعد جامعه را تغییر دهند.
مکتب رفتارگرا: ما به اندازه کافی باهوش نیستیم، بنابراین نیاز داریم تا عامدانه آزادی انتخاب خودمان را از طریق قواعد محدود کنیم.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری ایفنا، تاریخ 7 مهر 98، کد مطلب: 52205: www.ifnaa.ir