ضرورت محاکمه کیفری شعار‌ها و وعده‌های انتخاباتی

ارایه شعار‌های تبلیغاتی توسط نامزد‌های انتخاباتی شورا، مجلس و ریاست جمهوری و برخی از مدیران ارشد سیاسی- اقتصادی، کشور را از مسیر شایسته سالاری و انتخاب مبتنی بر عقلانیت دور ساخته و زمینه توسعه نیافتگی و تخریب تمدنی را فراهم می‌سازد. آیا زمان بازنگری در قوانین و جرم انگاری و پیگیری کیفری این حوزه، فرا نرسیده است؟

شعار سال: دروغ ، تزویر، تدلیس ، جعل، خیانت در امانت ، عدم توانمندی در پاسخگویی به وظایف ، ایجاد تشویش ، افترا ،کلاهبرداری و ..... ، حوزه ها و مصادیقی هستند که قانون آنها را جرم انگاری نموده و برایشان مجازات کیفری و حقوقی در نظر گرفته است. سوال اینجاست که چرا در انتخابات و جائی که رای مردم و عقلانیت آنها تعیین کننده انتخاب بهینه و شایسته کارگزاران می تواند باشد و در عین حال، در پیش گیری رویکردهای پوپولیستی ، ارایه شعارهای بدون پشتوانه، ارایه وعده های گوناگون و ...، می توان اثرگذاری معنادار روی انتخاب مردم داشته باشد، قانون سکوت کرده و جرم انگاری مشخص صورت نگرفته است ؟

آیا زمان آن نرسیده که متفکران و سیاستگذاران حوزه های حقوقی و سیاسی، دستگاه قضای کشور ، مجلس و ..... ، آستین همت بالا زده و مصدایق جرم برای شعارها و وعده های انتخاباتی را مشخص کنند؟

آیا افکار عمومی مدعی وجود این چالش در 8 سال ریاست جمهوری احمدی نژاد و 7 سال ریاست جمهوری روحانی نیست؟ تا کی باید چوب اهمال های خودمان را بخوریم؟ لطفا مجددا نگاهی به آیه 11 سوره رعد بیندازید.