شعار سال: شبکه ملی اطلاعات را می‌توان یکی از فرصت‌های جمهوری اسلامی ایران در عرصه حکمرانی فضای مجازی و مقابله با تهدیدات این عرصه دانست. شبکه ملی اطلاعات در یک نگاه کلی، همان اینترنت با مدیریت داخلی است که همه استاندارد‌های امنیتی، فرهنگی و فنی در آن رعایت شده است؛ یعنی همه اطلاعات و ارتباطات، کارها، خریدها، بازی‌ها در یک شبکه داخلی، مدیریت و حفاظت می‌شود.

تعاریف مختلفی از شبکه ملی اطلاعات شده است؛ برای نمونه شبکه ملی اطلاعات این گونه تعریف شده است: «شبکه ملی اطلاعات کشور، شبکه‌ای مبتنی بر قرارداد اینترنت به همراه سوئیچ‌ها و مسیریاب‌ها و مراکز داده است به صورتی که در خواست‌های دسترسی داخلی و اخذ اطلاعاتی که در مراکز داده داخلی نگهداری می‌شوند به هیچ وجه از طریق خارج کشور مسیریابی نشود و امکان ایجاد شبکه‌های اینترانت و خصوصی و امن داخلی در آن فراهم شود.»

همچنین در تعریف دیگر آمده است: شبکه ملی اطلاعات مجموعه پهنای باند ردوبدل شده داخل کشور و داده‌های تبادل شده با پهنای باند خارجی است بدین معنا که در شبکه ملی اطلاعات همانند دیگر شبکه‌های داخلی برای ارتباط کاربر با سرویس‌های داخلی، دیتا از کشور، استان یا حتی شهر کاربر مورد نظر خارج نمی‌شود و ضمن ارتباط سریع و با کیفیت تر، هزینه را برای کاربران، شرکت‌های ارائه دهنده سرویس و شرکت‌های ایجاد کننده زیرساخت‌های ارتباطی، بسیار کاهش می‌دهد.

اما در تعریف ساده و روان شبکه ملی اطلاعات را می‌توان این چنین تعریف کرد: «شبکه ملی اطلاعات یعنی برقراری ارتباطات و ارائه خدمات در فضای مجازی به شکل ارزان، پرسرعت، امن و سالم. در حقیقت این شبکه باید بتواند نیاز‌های واقعی و مشروع مردم را در بستری پرسرعت، قیمتی پایین، امنیتی جامع و پایدار و در عین برخورداری از بالاترین حد سلامت، پاسخگوی نیاز‌های مشروع مردم در فضای مجازی باشد و زمینه ارتباط کاربران ایرانی با یکدیگر را از بستر داخلی و ارتباط با خارج از کشور را از بستر بین الملل مهیا کند.»

راه اندازی شبکه ملی اطلاعات دارای مزایای مختلف است که این مزایا بر هیچ فرد آگاهی پوشیده نیست. در اینجا به شش مزیت از مزایای شبکه ملی اطلاعات اشاره می‌شود:

مزیت اول: با تشکیل ابر اطلاعات و استفاده هوشمندانه از اینترنت بین الملل، شرکت‌ها سرور‌های خود را به داخل کشور منتقل می‌کنند؛ زیرا هم از جهت قیمت و هم از جهت سرعت کاملا به سود آنان است. این موضوع به همین نسبت برای مصرف کننده داخلی با مزیت قیمت و سرعت همراه خواهد بود.

مزیت دوم: بین قیمت اینترنت بین الملل و ترافیک داخلی تفاوت وجود دارد. بدین معنا که اینترنت بین الملل با همین قیمت و ترافیک داخلی با یک دهم قیمت فعلی عرضه خواهد شد. این تفاوت فاحش قیمت موجب می‌شود کاربران غالب نیازمندی‌های خود را با سرویس‌های خوب داخلی برطرف سازند و سرویس‌های خارجی با کاهش استفاده کاربران مواجه شود.

مزیت سوم: شرکت‌های ارائه دهنده خدمات، با توجه به افزایش فراوان سود حاصل از مراجعه کاربران داخلی، ملزم به رعایت پیوست فرهنگی می‌شوند، به این معنا که حق ندارند محتوای ناسالم و یا هر محتوایی که با فرهنگ اسلامی ایرانی در تعارض است، نگهداری و در اختیار کاربران قرار دهند. در صورت تخلف، به راحتی با دیگر شرکت‌ها جایگزین می‌شوند.

مزیت چهارم: به علت استفاده هوشمندانه از اینترنت، نرم افزار پالایه کشور، به جای حالت منفعلانه فعلی، فعال خواهند بود؛ زیرا بررسی محتوای وارد شده به کشور به علت مدیریت هوشمند آسان شده و محتوای ذخیره شده در سرور‌های داخلی نیز به راحتی قابل پالایش خواهند بود.

مزیت پنجم: با راه اندازی شبکه ملی اطلاعات می‌توان با شرکت‌های معروفی مانند گوگل مذاکره کرد؛ زیرا قبل از این گفتگو با چنین شرکت‌هایی اصلا عقلانی نبود و مزیت‌ها به سود این شرکت‌ها بود. با تحقق شبکه ملی اطلاعات وضعیت این شرکت‌ها مانند چین خواهد شد؛ به عنوان نمونه گوگل هر ساله قرارداد فعالیت خود را در چین تمدید نموده و متعهد است که تمامی قوانین چین را مراعات و مطابق سیاست‌های چین اقدام به فعالیت کند.

در این صورت، به راحتی می‌توان مانع پخش فیلمی خصوصی از یک ایرانی در شبکه‌های اجتماعی مانند یوتیوب شد و یا از توزیع محتوا‌های موهن نسبت به دین ممانعت به عمل آورد. این کار ارزشمند، عقلانی و پرسود چندین سال است که به تأخیر افتاده و بار زحمت را به دوش خانواده‌ها و فرزندانشان انداخته است.

مزیت ششم: راه اندازی شبکه ملی اطلاعات، جمهوری اسلامی ایران را تبدیل به مرکز تبادل اطلاعات منطقه خواهد کرد و این مساله در اقتدار و امنیت جمهوری اسلامی نقش موثر را ایفا خواهد کرد.


شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از دیدار، تاریخ انتشار:۱۲ آبان ۱۳۹۹، کدخبر: didarnews.ir، ۷۴۷۳۵