شعار سال: محمد داوری؛ یکی از طرح‌های دولتی در حوزه آموزش و پرورش در مواجهه با شرایط کرونایی سامانه شاد برای جبران خلأ آموزش غیرحضوری است؛ خلئی که از اسفند سال گذشته شروع شد و حالا کم‌کم دارد این تجربه یک‌ساله می‌شود و در این راستا هم وزارت آموزش و پرورش با سامانه شاد تلاش کرده تا پاسخگوی نیاز دانش‌آموزان و مدارس و خانواده‌ها باشد و هم صدا و سیما ظرفیت شبکه آموزش خود را به این موضوع اختصاص داده است و هم مدارس خلاقیت‌های خود را به کار گرفته‌اند، اما آنچه هم چنان محل بحث است، سامانه شاد است.

 

 

چراکه به نظر می‌رسد برخلاف ارتقای این سامانه و افزایش کارآمدی آن و توسعه کارکرد‌های آن، همچنان مقاومت‌های فراوانی برای استفاده از آن وجود دارد و آن بی‌اعتمادی دست از سر این سامانه برنمی‌دارد در حالی که این ظرفیت می‌تواند در بخش عدالت آموزشی موثر باشد، چون مناطق محروم و مدارس دولتی که به دلایل متفاوت مثل مناطق برخوردار و مدارس غیرانتفاعی امکان استفاده از سامانه‌های خصوصی و غیردولتی را ندارند لذا می‌توانند با استفاده از شاد مانع ترک تحصیل یا افت تحصیلی دانش‌آموزان شوند و با زمینه‌سازی‌هایی که شرکت همراه اول به عنوان حامی سخت‌افزاری و نرم‌افزاری شاد تغییرات و تسهیلات فراوانی را به ویژه در ماه‌های آخر ایجاد کرده است، در تحقق این منظور یعنی عدالت آموزشی که یکی از مطالبات دیرینه کنشگران مدنی حوزه آموزش و پرورش و کودکان بوده گام‌های جدی و عملی‌تری را بردارند.

 

هر چند خیلی شرم‌آور است که ما هنوز در تحقق عدالت آموزشی مانده‌ایم در حالی که بسیاری کشور‌ها از آن عبور کرده‌اند و به کیفیت آموزشی می‌اندیشند، اما نمی‌توان آرمانگرایانه گفت و نوشت بلکه این واقعیت تلخ را باید پذیرفت و به شاد به عنوان یک فرصت برای تحقق عدالت آموزشی اندیشید و جایی که ممکن است بردن بسیاری از امکانات و تجهیزات سخت باشد، فرستادن تبلت و امواج اینترنت چندان سخت نباشد و موج امید را به راحتی می‌توان به سوی مناطق محروم و کودکان و نوجوانان مظلوم که تعدادشان هم کم نیست، فرستاد و اگر شاد بتواند این شادی را به ارمغان بیاورد می‌تواند همراه اول آنان در این محرومیت‌زدایی و عدالت‌خواهی و رفع مظلومیت باشد.


شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از معلمان ایران، تاریخ انتشار: ۱۹ دی۱۳۹۹، iranto.ir