پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
جمعه ۳۱ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 April 19
کد خبر: ۳۵۷۴۰۲
تاریخ انتشار : ۱۰ شهريور ۱۴۰۰ - ۲۳:۱۱
دفتر نخست درآمدی بر فهم تمدنی قرآن به اهتمام پژوهشکده مطالعات تمدنی و اجتماعی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی امسال منتشر می‌شود.

شعار سال:  پروژه «درآمدی بر فهم تمدنی قرآن» با اولین هم اندیشی قرآنی تمدنی با عنوان «روش شناسی مطالعات تمدنی قرآن» در ماه مبارک رمضان سال ۱۳۹۵ آغاز شد و در ماه های رمضان سالهای بعد نیز ادامه یافت.
 
در این مجموعه نشستها و هم اندیشیها حجج اسلام والمسلمین محمدعلی مهدوی راد، محمدتقی سبحانی، احمد مبلغی، عبدالکریم بهجت پور، سعید بهمنی، محمدعلی میرزایی، محسن الویری، احمد آکوچکیان و علیرضا قائمی نیا و آقای احمد پاکتچی حضور داشته و به ارائه بحث پرداخته اند.
 
دفاتر بعدی «فهم تمدنی قرآن» به دو صورت «تفسیر موضوعی – تمدنی»(که به صورت مجموعه مقالات آماده شده) و «تفسیر ترتیبی – تمدنی» تقدیم پژوهشگران و علاقمندان خواهد شد.
 
در مجموع، می توان مباحثی را که از سوی اساتید و محققان طرح گردیده در چند قسمت «مبانی»، «قواعد»، «روش» طبقه بندی و دسته بندی کرد؛ در این باره، پیش از اینکه برآیند گفتگوها در مورد مبانی، روش و قواعد اشاره شود، باید به نوع تلقی از «تمدن» در این مجموعه اشاره ای داشت.
 
«تمدن» در این مجموعه از گفتارها، یا موضوع و یا رویکرد در نظر گرفته شده است؛ در میان گفتارهای ارائه شده، بیشتر آنها «تمدن» را به مثابه «رویکرد» در نظر گرفته اند و بخش اندکی از آنها «موضوع تمدن» را مورد توجه قرار داده اند؛ به عنوان نمونه، آنجا که حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی مهدوی راد به عینیت گرایی، به تفسیر علمی، به توسعۀ معنایی و تطبیق قرآن بر شرایط زمان و مکان سخن می گوید و یا آنجا که دربارۀ مضمون دعاهای امام رضا(ع) بدین نکته تأکید می کند که این دعاها کمتر در مورد شیعیان و بیشتر درباره امت اسلام است، رویکرد تمدنی و فهم تمدنی از آموزه ها را مورد توجه قرار می دهد.
 
همینطور وقتی که حجت الاسلام والمسلمین سبحانی در مورد تفسیر استطباقی و تطبیق آن بر عینیات اجتماعی سخن می راند، با همین رویکرد تمدنی، قرآن و آموزه های نهفته در آن را می کاود.
 
همینطور وقتی حجت الاسلام والمسلمین سعید بهمنی در ترسیم الگوی کشف داده های تمدنی به پنج مولفۀ انسانی بودن، دنیوی بودن، اجتماعی بودن، بزرگ بودن، و ساخته بودن اشاره می کند، با همین رویکرد تمدنی به قرآن و مفاهیم قرآن می پردازد. همین رویکرد را می توان در بیان استاد مبلغی نیز مشاهده کرد که در توضیح مرحله اول از فرایند نظریه پردازی تمدنی(بر مبنای قرآن) به موضوع مدنی انگاری، نظام انگاری، و انسانی انگاری اشاره می کند و مرور نظریات مربوط به تمدن را در فهم تمدنی از قرآن و استخراج نظریه تمدنیِ مرجع از قرآن حائز اهمیت می داند.
 
همین نگاه را در بیان حجج الاسلام والمسلمین محمدعلی میرزایی و محسن الویری هم به وضوح می توان دید؛ آنجا که حجت الاسلام والمسلمین میرزایی در یک نگاه، تمدن را به عنوان سطحی از دلالتهای قرآنی ترسیم کرده و مثلا «اقوم» بودن قرآن را در سطح امت و تمدن معنا می کند و یا حجت الاسلام والمسلمین الویری در پی سنتهای الهی در قرآن و تطبیق آن بر فرایند تمدنها می گردد با همین رویکرد تمدن پیش می رود و بالاخره همین رویکرد را میتوان در تحلیل حجت الاسلام والمسلمین آکوچکیان در «مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه» و منظومه چهار وجهی تفسیری (تفسیر سیستمی سامانه کلان مفهومی، نظام تنزیل، نظام موضوعی، و نظام آینده نگار توسعه ای) پی گرفت و آن را در شکل بندی نظام مفهومی تمدن در قرآن حائز اهمیت دانست.
 
علاوه بر رویکرد تمدنی که یکی از نقطه های مشترک در همه گفتارهای موجود در این کتاب است، برخی از مبانی فهم تمدنی از قرآن نیز در گفتارهای مختلف، مشترک بوده است، اینکه موضع ما نسبت به قرآن چیست و جهت گیری کلان آیات قرآن و اساسا دین چه می باشد؟ اساسا هدف از رسالت چه بوده است و در میان آموزه های دینی آیا ماده بر معنا غالب بوده یا معنا بر ماده؟ پاسخ به هر یک از این پرسش ها می تواند نگاه ما و تمدنی بودن آن را به قرآن و آموزه های قرآنی معلوم نماید.
 
این پرسش مبنایی را حجت الاسلام والمسلمین مهدوی راد هم در ارائه نخستش در سال ۱۳۹۵ و هم در ارائه دیگرش در سال ۱۳۹۷ مورد تأکید قرار داده و توضیح می دهد که اساساً نصوص دینی برای ساخت حیات آمده اند و خداوند نصوص دینی را برای همین در اختیار بشر قرار داده است که یک حیات بسازند.
 
وی این مبنا را در گفتار دومِ خود به گونه ای دیگر مورد تأکید قرار می دهد که «قرآن برنامه سلوک اجتماعی و فردی با نگاه انقلابی و واقعیت گرا و عینیت گرا است؛ اگر کسی در کشاکش مسائل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی نباشد امکان ندارد قرآن را بفهمد؛ چون اصلا ذات قرآن این است، برنامه است و برنامه اش انقلابی است».
 
شبیه همین مبنا در بیان حجت الاسلام والمسلمین بهجت پور نیز اشاره شده است که «متن قرآن ناظر به واقعیات عینی است» و اساسا یکی از هنرهای قرآن این است که مسائل بسیار عمیق فکری را معطوف به واقعیات خارجی و نمونه های عینی پیاده و بیان کرده است.
 
مبنای دیگری که در این مجموعه مورد تأکید قرار گرفته، مبانی مربوط به انسان و اشتراکات انسانی است؛ اینکه انسانها فطرتا یکسان هستند(در بیان حجت الاسلام والمسلمین سعید بهمنی) و اینکه انسانها ذاتا تمدنی هستند و اساسا نمی توان انسان را بدون تمدن سازی در نظر گرفت(در بیان محمدعلی میرزایی) و اینکه زبان قرآن نیز زبان فطری و انسانی است(در بیان حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی مهدوی راد به نقل از علامه طباطبایی).
 
دیگر مبنای متن شناختی که در هر دوگفتار حجت الاسلام والمسلمین مهدوی راد و در بیان حجت الاسلام والمسلمین بهمنی مورد تأکید قرار گرفته است، «توسعۀ معنایی» از یک طرف و «روح معنا» از طرف دیگر است. «روح معنا» به معنایی فرا زمانی و فرامکانی اشاره می کند، ولی توسعۀ معنایی به گستردگی و شمولیت معنای لفظ دلالت می کند.
 
از این منظر الفاظ اولاً به صورت لابشرط برای یک معنا وضع می شوند(معنا بسیار گسترده و فراگیر است) و ثانیاً آنجا هم که وضع صورت می گیرد دارای روح معناست و آن روح معنا می تواند همین معنای گسترده را فراتر از زمان و مکان تسری بدهد.
 
علاوه بر مبانی مطرح در گفتارهای مختلف، نکته های روش شناختی متعددی نیز در خلال این گفتارها و گفتگوها مطرح شده است که قسمتهای زیادی از آن مشترک هستند و می تواند زمینه را برای شکل بندی نظریات مشترک در فهم تمدنی قرآن فراهم آورد.
 
در این میان، موضوع «استنطاق تمدنی قرآن» در بیان حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی مهدوی راد و ضرورت ارائه نظریه تمدن با استفاده از تجمیع نظریه های مختلف تمدنی و عرضه به قرآن و سپس تحلیل آنها برای کشف نظریه تمدنی قرآن در بیان حجت الاسلام والمسلمین احمد مبلغی و ضرورت ارائه مدل و الگوی استخراج داده های تمدنی از قرآن در بیان حجت الاسلام والمسلمین سعید بهمنی و همینطور «تفسیر استطباقی» در مقایسه با «تفسیر استنباطی» و «تفسیر استنتاجی» و «حرکت از چالشهای عینی به سمت قرآن» در بیان حجت الاسلام والمسلمین محمدتقی سبحانی، موضوع «جری و تطبیق» در بیان حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت پور و طرح سطح تحلیل تمدنی در بیان حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی میرزایی و بالاخره طرح همسانی تاریخ و تمدن و تفسیر تاریخی در بیان حجت الاسلام والمسلمین الویری نکته های بسیار مهم روشی را برای فهم تمدنی از قرآن در اختیار مخاطبان این کتاب قرار می دهد.
 
در نوعِ روش های ارائه شده برای فهم و خوانش تمدنی از قرآن، جستجو برای ایجاد ارتباط بین متن و عینیت اجتماعی دغدغه و مسئله ای مشترک است. در این نگاه، اساسا بدون ایجاد چنین ارتباطی بین آنچه که در متن می گذرد و آنچه که در کف میدان رخ می دهد، فهم تمدنی ممکن نخواهد شد.
 
ذیل روش فهم تمدنی از قرآن، می توان به برخی از قواعد فهم تمدنی از قرآن نیز پرداخت که در این مجموعه گفتارها برخی از اساتید بدان پرداخته اند، مانند قاعدۀ حجیت گزاره های مستقل(یا جملات مستقلی که یصح السکوت علیها) در سیاق و بیرون سیاق، قاعده «توسعۀ معنایی» و قاعدۀ «روح معنا» در فهم تمدنی از قرآن، قاعدۀ نگاه تاریخی به موضوعات قرآن، قاعدۀ تفکیک میان دلالتهای متنی و فرامتنی، قاعدۀ «ترتیب نزول» و توجه به آن در فهم تمدنی از قرآن، و قاعدۀ شروع از دردهای انسان معاصر، و نهایتا قاعدۀ «تکرار» در رفت و برگشت مکرر به قرآن برای نزدیکتر شدن به معارف ناب قرآنی و دور ماندن از القائات صرفا علمی و سکولار.
سرانجام، آنچه در این گفتارها به صورت مشترک مورد توجه قرار گرفته است، بحث مرحله بندی فرایند فهم تمدنی از قرآن است که محمدتقی سبحانی آن را به ترتیب «تفسیر استنباطی» (متن محور)، «تفسیر استنتاجی» (پرسش محور)، و «تفسیر استطباقی» (عینیت محور) ذکر می کند.
 
حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت پور هم که وظیفه مفسر را رفع ابهام از الفاظ، دفع شبهه، و کشف مراد و بیان مقاصد می داند، چهار مرحله در استخراج مهندسی فرهنگی(و احیانا تطبیق آن به مهندسی تمدنی) می شمارد: استخراج بر اساس سیر نزول، الحاق سنت، ضرورت ملاقات و گفتگوهای قرآنی با متخصصان دیگر، و استخراج تفاوتها؛ احمد مبلغی هم به سه مرحله ۱. جمع آوری و تنقیح نظریات تمدنی(مدنی انگاری، نظام انگاری، و انسانی انگاری)، ۲. عرضه به قرآن(آرمانشهر قرآنی، مراجعه واژگانی، تلاشهای انبیاء، و تحلیل جایگاه فوقانی)، و ۳. تحلیل و جمع بندی(با تلاشی جامع الااطراف و در یک فرایند رفت و برگشتی و همراه با جرأت نظریه پردازی) به عنوان مراحل دریافت و استخراج نظریۀ تمدنی از قرآن می پردازد.
 
دوباره توجه به هریک از این مراحل البته اشتراکاتی را نشان می دهد و آن اصل «رفت و برگشت» بین قرآن و زندگی روزمره و عینیات اجتماعی، و بین قرآن و مسئله های علمی در علوم مختلف انسانی است که به آموزه های قرآنی امتداد اجتماعی در مقیاس کلان تمدنی می بخشد و آن را در سطح یک تمدن فعال می نماید.
 

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته ازپایگاه خبری شفقنا  ، تاریخ انتشار:  10شهریور1400، کدخبر: ، www.fa.shafaqna.com،1215137

اخبار مرتبط
خواندنیها و دانستنیها
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین