وقتی دو دو تا چهارتای آرد فانتزی پز را نمی‌فهمید، قیمت می‌شود آسمان!

مثلا قیمت آرد را بالا نبردند؟ مثلا معاون استاندار تهران می‌گوید که افزایش قیمت نان غیر قانونی است؟ مثلا ما نمی‌دانیم که مدیر دولتی بی عرضه‌تر از این است که بتواند حتی جلو اجحاف نانوا جماعت به مردم را بگیرد! مثلا می‌خواهند یارانه دادن به آرد را هدفمند نموده و جلو هرز روی یارانه را بگیرند؟ نتیجه شده افزایش قیمت انواع نان فانتزی و نان‌های صنعتی. می‌شود زندگی در کشوری که فست فود گرانتر از غذای متعارف در می‌آید! بخندیم یا گریه کنیم به این حجم کارنابلدی مسبوق به سابقه مدیران اجرایی. آقای رئیسی شما نیازمند دریافت مشاوره و بازو‌های نظارتی هستید، اتاق‌های فکر آماده اند، چندبار باید اعلام حضور کنیم.

شعار سال: با آزاد سازی قیمت آرد فانتزی پزها، نان‌های صنعتی و حجیم و نیمه حجیم، آزاد سازی آرد ماکارونی و کیک و بیسکویت، چنان بلایی دارند سر اقتصاد کشور می‌آورند که هیچ نادانی هم با خودش نمی‌کند.

بار‌ها گفتیم که راه حل این نیست. راه حل در بستن عوارض صادراتی برای اخذ مجدد و برگشت یارانه ارایه شده به نهاد‌ها به داخل کشور است. کلیه کالا‌هایی که در روند تولیدشان از مواد اولیه‌ای که یارانه استفاده کرده اند استفاده شده باشد، کلیه کالا‌ها بدلیل استفاده از کارگر ارزان داخلی، کلیه کالا‌ها بدلیل استفاده از حامل‌های انرژی ارزان، کلیه کالا‌ها بدلیل تخریب محیط زیست (مثل محصولات تولیدی توسط پتروشیمی ها)، باید الزاما عوارض صادراتی بپردازند.

گفتیم اگر گفتند که فلان کالا به خارج قاچاق می‌شود، خفت مرزبانی و گمرگ و دستگاه متولی صدور مجوز را بگیرید. همه این بازی‌ها کشک است. اما کسی گویا قرار نیست که بشنود. منافع کدام به همه چیز‌های پوست کشی در میان است که با ایجاد اختلال در چرخه‌های تولید و مصرف داخلی و صادراتی و یا تک حلقه‌ای بینی مشکلات، اسباب افزایش نارضایتی‌ها را دنبال می‌کنند؟ منافع کدام مدیر دولتی فاسدی در میان است که با اهمال و برنامه ریزی نادرست، قصد تامین منافع کثیف خودش را دارد؟

بعضی احمق‌ها هم روند کلی کار را بلد نیستند و دوستی خاله خرسه می‌کنند. می‌آیند ابرو را درست کنند، چشم را کور می‌کنند. مثلا به بهانه جلوگیری از فلان استفاده نادرست در فلان موقعیت، کل چرخه تولید، توزیع و مصرف را بهم می‌ریزند.