شعار سال: گریه و عزاداری بر امام حسین (ع)، نه تنها بعد از شهادت ایشان بلکه حتی قبل از شهادت آن حضرت در روایات اهل بیت (ع) به فروانی نقل شده است، که این مسئله نه تنها نشانه‌ی رایج بودن فرهنگ عزاداری در بین اهل بیت (ع) می‌باشد بلکه از اهمیت گریه و عزاداری برای امام حسین (ع) حکایت دارد. گریه حضرت رسول و خانم فاطمه زهرا بر امام حسین ، نمونه ای از این گریه هاست. در ادامه روایات وارد بر گریه حضرت رسول (ع) بر نحوه شهادت امام حسین (ع) جمع آوری شده است.

گریه حضرت رسول اکرم (ص) هنگام بیان چگونگی شهادت اباعبدلله

هر گاه حضرت حسین بن على (ع) بر پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله داخل مى شدند حضرت او را به خود مى چسباندند و سپس به امیر المؤمنین (ع) مى فرمودند: او را نگاه دار و پس از آن او را بوسیده و مى گریستند. حسین (ع) عرض مى کرد: اى پدر چرا گریه مى کنى؟ رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم مى فرمود: فرزندم جاهاى شمشیر را بوسیده و مى گریم. حسین عرضه مى داشت: اى پدر من کشته خواهم شد؟ رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله مى فرمود: بلى به خدا قسم تو و پدرت و برادرت جملگى کشته خواهید شد.

عرض مى نمود: پدر، قبور ما از هم متفرق و پراکنده مى باشد؟ رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله مى فرمود: بلى پسرم. عرضه داشت: از امت شما چه کسانى به زیارت ما می آیند؟ رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله مى فرمود: من و پدرت و برادرت و تو را زیارت نخواهد نمود ، مگر راست گویان امتم .

گریه حضرت رسول اکرم (ص) و حضرت زهراء برامام حسین (ع)

حضرت فاطمه (س) بر رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم داخل شده در حالى که چشمان آن جناب اشک بار بود. حضرت فاطمه (س) از آن جناب پرسیدند: شما را چه مى شود؟ رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم فرمودند: جبرئیل (ع) به من خبر داده که امّتم به زودی حسین را مى کشند. پس فاطمه (ع) به جزع آمده رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم که حال دخترش را مشاهده نمودند به آن حضرت خبر دادند که یکى از فرزندان این مولود مالک امور گشته و انتقام از قاتلین خواهد گرفت. در این هنگام ایشان حضرت زهرا (س) آرام گرفت.

گریه حضرت رسول اکرم (ص) هنگام خبر دادن از شهادت پنج تن ال عبا

على بن ابى طالب فرمود در این میان که من و فاطمه و حسن و حسین نزد رسول خدا (ص) بودیم آن حضرت بما رو کرد و گریست من گفتم چرا گریه کنید یا رسول اللَّه؟ فرمود می گریم براى آنچه با شما عمل مى شود، گفتم آن چه باشد یا رسول اللَّه؟ فرمود گریه کنم از ضربتى که بر فرق تو زنند و از سیلى که بر گونه فاطمه زنند و از نیزه اى که بر ران حسن زنند و زهرى که باو نوشانند و از قتل حسین (ع) . فرمود:همه اهل بیت گریستند؛ امیر مؤمنان می‌فرماید: گفتم یا رسول اللَّه خدا ما را نیافریده جز براى بلا، فرمود مژده گیر اى على که خداى عز و جل با من عهد کرده که جز مؤمن تو را دوست ندارد و جز منافق با تو دشمنی نمی‌کند.

نقل گریه حضرت رسول اکرم بر امام حسین (ع) از زبان امام صادق (ع)

امام صادق (ع) فرمود: پیغمبر در خانه ام سلمه بود و باو سفارش کرد کسى نزد او نیاید امام حسین (ع) که در آن زمان خردسال بود، آمد و نتوانست مانع او شود و وی بر پیامبر وارد شد؛ حضرت ام سلمه دنبالش رفت؛ حسین روى سینه پیغمبر بود و پیغمبر گریه می کرد و چیزى را در دست خود زیر و رو می کرد. پیغمبر فرمود اى ام سلمه این جبرئیل است که به من خبر می‌دهد که حسین کشته مى شود و این پاره ای از خاک مکانی است که روى آن کشته شود . آن را نزد خود نگهدار و وقتی خون شد، حبیبم حسین کشته شده است، ام سلمه عرضه داشت یا رسول اللَّه از خدا بخواه که این مساله را از او دفع کند، فرمود خواستم و خدا فرمود او را درجه اى باشد که احدى از مخلوقات بدان نرسیده و او را شیعیانى است که شفاعت کنند و پذیرفته شود و به راستى مهدى از فرزندان او است خوشا بر کسى که از دوستداران حسین باشد و همانا شیعیانش روز قیامت کام یابند.


شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از شفقنا، تاریخ انتشار:۸ مرداد ۱۴۰۱، کدخبر:۱۴۱۶۸۴۰، fa.shafaqna.com