شعار سال: دیر یا زود ناآرامی‌ها به اتمام می‌رسند و آنچه در نهایت می‌ماند پلیسی است که مردم برای امنیت خود بدان مراجعه می‌کنند؛ بنابراین نباید اجازه داد چند مأمور خطاکار با سوء استفاده از نام، جایگاه و لباس پلیس، هم مردم را بیازارند، هم برای رسانه‌های خارجی - که دلسوز ملت ایران نیستند - سوژه درست کنند و هم اعتبار پلیس مملکت را از بین ببرند.

دیروز دو خبر خوب از پلیس منتشر شد: اولی مربوط به فیلمی بود که در آن دختری در میان انبوهی از موتورسواران یگان ویژه در حال دستگیری است و یکی از ماموران، رفتاری غیر اخلاقی از خود نشان می‌دهد.

در بیانیه پلیس راجع به این اتفاق شرم آور آمده است: پلیس ضمن اقدام در خصوص تأمین امنیت شهروندان خود را مکلف به پاسخگویی می‌داند و رفتار‌های خارج از ضوابط و مقررات را به هیچ وجه تأیید نمی‌کند و در صورت وقوع هرگونه تخلف برابر قوانین و مقررات با متخلفان برخورد خواهد کرد.

دومین خبر نیز توسط مرکز اطلاع رسانی پلیس پایتخت منتشر شد و طی آن از شهروندانی که در حوادث اخیر متحمل خسارت‌های مادی و مالی شده اند خواسته شده برای برآورد و جبران خسارت به مقر پلیس پیشگیری پایتخت واقع در میدان انقلاب مراجعه کنند.

البته این که نتیجه پیگیری پرونده آزار جنسی یک دختر توسط مامور پلیس به کجا خواهد انجامید و خسارت‌های شهروندان چگونه جبران خواهد شد، موضوعات مهمی هستند که در آینده معلوم خواهند شد. با این حال، این دو حرکت پلیس را به فال نیک می‌گیریم و دو نکته را برای حفظ حیثیت پلیس و تامین حقوق مردم یادآور می‌شویم:

۱ - فیلم‌هایی وجود دارد که در آن رفتار برخی ماموران پلیس به هیچ روی شایسته شهروندان و خود پلیس نیست.
در هر گونه تجمعی ولو آن که به اغتشاش کشیده شود، وظیفه اصلی و اولیه پلیس پراکندن افراد است و فقط در موارد ضروری استفاده از ابزار‌هایی مانند باتوم مجاز است، آن هم نه به هر شکلی (مثلا به ماموران ضد شورش آموزش داده می‌شود که به سر افراد نکوبند و یا استفاده از تجهیزاتی مانند خودرو‌های آب پاش تا حد امکان با کمترین آسیب به طرفین، غائله را ختم کنند).

با این حال در برخی از فیلم ها، شاهد آن هستیم که تعدادی از ماموران، افرادی را بدون آن که در تجمعی باشند، مورد ضرب و شتم شدید قرار می‌دهند و حتی گاه چند نفری یک فرد را می‌زنند و می‌روند.

۲ - در ویدئو‌هایی نیز شاهد هستیم که برخی ماموران پلیس به اموال مردم آسیب می‌زنند، مثلاً شیشه‌های خانه یا خودرو‌ها را می‌شکنند یا در یکی از فیلم‌ها ماموری روی سقف خودروی یک شهروند در یک خیابان خلوت رفته بود و بر آن پای می‌کوبد.

فرماندهان پلیس می‌دانند که حتی اگر کسی جرمی مرتکب شده باشد، هیچ ماموری حق ندارد به او یا اموالش آسیب بزند و حداکثر کاری که باید انجام دهد، دستگیری است (جز در مواردی که پلیس برای دفاع از خود یا دیگران یا اموال عمومی، ناگزیر به خشونت متقابل و البته کنترل شده می‌شود.)

بی گمان این رفتارها، جزو آموزه‌های پلیسی در هیچ جای دنیا و از جمله در ایران نیست و قطعاً چنین رفتار‌هایی فقط به فرد مضروب آسیب نمی‌زند بلکه اعتبار پلیس یک کشور را لکه دار می‌کند.

همچنین تخطی چند مامور پلیس را به حساب کل این نیرو نمی‌گذاریم چرا که معتقدیم پلیس هر کشور باید به عنوان حافظ امنیت مردمانش معتبر و محترم باقی بماند.

این نکته‌ای است بدیهی که همانگونه که افرادی از سایر مشاغل ممکن است دچار خطا و جرم در انجام وظایف شان شوند، پلیس‌ها هم معصوم نیستند و ممکن است دچار لغزش و جرم شوند.

قاعدتاً مقامات ارشد پلیس نیز با چنین رفتار‌هایی مخالف اند، ولی اگر سکوت کنند، ممکن است در افکار عمومی این گونه جا بیفتد که آن‌ها هم راضی به این برخورد‌های غیر قانونی و خشونت بار هستند.

فیلم‌های منتشره در فضای مجازی که بعضاً سر از رسانه‌های آن سوی آب هم در آورده اند، اتفاقاً امکان خوبی برای فرماندهان نیروی انتظامی پدید می‌آورد تا عملکرد نیرو‌های تحت امرشان را از منظر دوربین‌های دیگران ببینند و رفتار‌های ناصواب را اصلاح کنند. مثلاً درباره همین فقره اخیر که دستور بررسی آزار جنسی آن خانم صادر شده است، اگر دوربین شهروندان این صحنه را ثبت نمی‌کرد، واقعاً چگونه می‌توانستند از بروز این رفتار زشت مطلع شوند و رسیدگی کنند؟!

برخورد سریع با عوامل خاطی پلیس توسط خود پلیس و معرفی آن‌ها به قوه قضائیه برای محاکمه علنی، گام مهمی برای آرام سازی فضا و اعاده حیثیت از پلیس خواهد بود.

ممکن است برخی بخواهند با القائاتی مانند این که اگر با این ماموران خاطی برخورد شود، روحیه نیرو‌های دیگر تضعیف می‌شود یا حمل بر ضعف پلیس خواهد شد و حرف‌های بی پایه‌ای مانند این مانع از تحقق عدالت شوند. اما واقعیت جز این است چرا که پلیسی که با قانون شکنان داخلی اش مقابله می‌کند، برای مبارزه با هر گونه قانونی شکنی بیرونی، معتمدتر است.

به هر ترتیب، دیر یا زود ناآرامی‌ها به اتمام می‌رسند و آنچه در نهایت می‌ماند پلیسی است که مردم برای امنیت خود بدان مراجعه می‌کنند؛ بنابراین نباید اجازه داد چند مأمور خطاکار با سوء استفاده از نام، جایگاه و لباس پلیس، هم مردم را بیازارند، هم برای رسانه‌های خارجی - که دلسوز ملت ایران نیستند - سوژه درست کنند و هم اعتبار پلیس مملکت را از بین ببرند؛ و سخن آخر این که حفظ حرمت امامزاده با متولی آن است.