شیوه انتصابات در ایران سرتا به پا قابل نقد و پیگیری قانونی است. اما کدام دادگاه و دستگاه نظارتی و بازرسی، حاضر به شنیدن است؟ لابی ، محفل گرایی ، امنیتی بازی و حتی اخرین ، شایعاتی درباره رشوه و خرید و فروش پست ، مطرح می باشد. بدبخت مردمی که این حجم ناکارامدی در مدیران دولتی را باید تحمل کنند. آیا عقل سلیمی وجود ندارد که بپرسد که به فرض راست بودن داستان، با کدام سابقه دیپلماتیک و کدام تخم دو زرده باید از اقای صالح آبادی برای پست سفارت دفاع کرد؟ خجالت نمی کشیم از این حجم اهمال و قصور و تقصیر ؟ شرم نمی کنیم فقط یاد گرفته ایم، با اغنتصابات نادرست ، توجیه گر باشیم؟ آقای صالح آبادی عزیر ، اگر این خبر راست باشد، به حاجیت سلام برسون و بگو پرونده اخرویت را خیلی سنگین می کنی اخوی.