شعارسال: واگذاری سهام باشگاه پرسپولیس به کنسرسیومی متشکل از ۶ بانک، فارغ از اینکه بنوعی مصداق بنگاه‌داری و تخلف است، به واسطه به زیان‌ده بودن این باشگاه، یک بازی دو سرباخت برای بانک‌ها و سهامداران آن‌ها به حساب می‌آید. حال در این وضعیت خبر می‌رسد که، بانک تجارت و ملت هرکدام یک صندلی و بانک شهر ۳ صندلی از هیئت‌مدیرۀ باشگاه را در اختیار خواهند داشت و البته، بانک‌های اقتصاد نوین، رفاه و بانک صادرات که هرکدام حدود ۵ درصد از سهام پرسپولیس را در اختیار دارند به‌صورت امانی سهام خود را در اختیار بانک شهر قرار دادند تا این بانک که ۳۰ درصد از سهام پرسپولیس را در اختیار دارد به‌مدت یک سال، با ۴۵ درصد، سهام‌دار اصلی پرسپولیس لقب بگیرد و ...

نکته جالب توجه دیگر اینکه، بانک شهر تنها عضو کنسرسیوم خریدار پرسپولیس است که در ردیف بانک‌های زیان‌ده قرار دارد و تا پایان آذرماه ۱۴۰۲ منفی ۱۳.۳ همت زیان انباشته داشته که نسبت به دوره قبلی ۴۴ درصد بیشتر شده است (اتاق ایران آنلاین).

در اصل و از نظر نفس ذاتی، بانک‌ها واسطه وجوه هستند. یعنی منابع مازاد جامعه که به آن پس انداز گفته می‌شود را جمع آوری کرده و با ساماندهی این منابع، به بخش‌هایی که در آن فعالیت اقتصادی صورت می‌گیرد و با کسری منابع روبرو هستند، کمک مالی صورت می‌گیرد تا کسب و کار ایجاد شود و رونق داشته باشد که یکی از وظایف بانک‌ها این موضوع است. آیا مالکیت باشگاه ورزشی و کمک مالی بدان، با این رسالت بانکی همخوانی دارد؟ حتی اگر بانک شهر، قصد کسب منفعت اقتصادی از این بنگاهداری مستقیم و غیرمستقیم را دارد، چرا برنامه زمان بندی شده و قابل بازخواست خود را برای افکار غمومی، مشتریان و سهامداران، شفاف نمی‌کند؟ آیا قرمز بودن لگوی دو موسسه دلیلی بر سهامداری است؟

توجیهات بانک شهر در ابتدای اردیبهشت ۱۴۰۳: اولویت ما برای خرید پرسپولیس رد دیون دولتی برای تهاتر بدهی است؟!

در ابتدای اردیبهشت ۱۴۰۳، بانک شهر در اطلاعیه‌ای به بیان توضیحاتی درباره خرید سهام باشگاه پرسپولیس پرداخت و اعلام کرد: این بانک در نظر دارد از اولویت رد دیون دولتی برای تهاتر بدهی و مطالبات از شهرداری‌ها به عنوان سهام دار باشگاه استفاده نماید. در این اطلاعیه آمده بود: " پیرو تصمیمات دولت محترم جهت حل مشکلات باشگاه صدرالاشاره و مذاکرات و رهنمود‌های وزارت محترم امور اقتصادی و دارایی و شورای محترم پول و اعتبار و بانک مرکزی ج. ا. ا و همچنین تأکیدات معاون اول محترم رئیس جمهور در خصوص واگذاری سهام باشگاه فوق الذکر به بانک‌ها جلسه‌ای در تاریخ ۱۴۰۳.۰۱.۲۱ توسط شورای پول و اعتبار تشکیل و مصوب شد کنسرسیومی متشکل از بانک‌های غیر دولتی در چارچوب شرایط اعلامی با هدف کمک به باشگاه مذکور تشکیل تا به خرید سهام شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس و سرمایه گذاری در آن اقدام گردد که این کنسرسیوم متشکل از این بانک و سایر بانک‌های غیر دولتی می‌باشد.

حکایت خدمت یا داستان خیانت؟!

ارتباط مالکیتی بانک و بنگاه موجب می‌شود پروژه‌هایی تأمین مالی شوند که شرکت‌های زیرمجموعه بانک پیشنهاد می‌کند و نه پروژه‌هایی که خلاقانه طراحی شده و با کارایی بالا برای اقتصاد مفید هستند. کارشناسان معتقدند بنگاه‌داری، همچنین ممکن است بانک شهر را با مسئله تعارض منافع در وصول مطالبات مواجه کند و در بلندمدت موجب ورشکستگی و انجماد دارایی‌های بانک خواهد گردید؛ بانک به‌واسطه روابط مالکیتی، انگیزه کافی برای اعمال فشار در وصول مطالبات ندارد؛ چراکه در برخی موارد، وصول مطالبات می‌تواند به ورشکستگی بنگاه انجامیده و این مسئله خود برای بانک سهام‌دار، زیان‌آور خواهد بود.

ما سه سوال از مدیرعامل بانک شهر می‌پرسیم، جواب داد که هیچ، پاسخگو نبود، قضاوت در خصوص داستان خدمت یا حکایت خیانت را به مردم و نهاد‌های نظارتی می‌سپاریم: چه تعداد از مشتریان بانک شهر موافق باشگاه داری این بانک هستند؟ باشگاه داری فوتبال به چه میزان با وظایف ذاتی یک بانک سنخیت دارد؟ چه تعداد بانک دارای باشگاه فوتبال در دنیا می‌شناسید؟


پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون