شعار سال: استفاده ازسیاستِ چماق و هویج در این بین و موضع گیری هایی که گاهی با چماق تحریم ها و تهدیدهای نظامی وگاهی با لبخند ها و قدم زدن های ویترینی از سوی غربی، بیش از پیش بر عمق این بی اعتمادی می افزاید و این شائبه را در ذهن ایجاد می کند که هر لحظه باید مراقب بهانه های جدیدی با هدف سنگ اندازی در به سرانجام رسانیدن برجام بود. بالاخره سوالی که در این بین مطرح می شود این است که در تقابل اجرای برجام یا پی ام دی کدام در اولویت قرار گرفته است؟برجام یا پی ام دی؟

از نظر طرف غربی مادامی که گره پی ام دی گشوده نشود راه برای اجرای برجام هموار نخواهد بود و در مقابل از نظر هیات ایرانی، پایه و اساسِ پی ام دی بر ادعاهای واهی بنا نهاده شده است و نبایستی در اولویت قرار گرفتن آن شرط لازم برای عملیاتی کردن برجام تلقی شود.

به هر حال اتخاذ تحریم هایی با این شدت بر پایه ادعاهایی واهی که بر پایه پی ام دی بنا نهاده شده است اکنون گلوگاه حل برجام تلقی می شود.

نکته ای که در این بین حائز اهمیت است این است که اکنون وارد مرحله پیش درآمدِ عملیاتی کردن برجام شده ایم و لاجرم مفاد برجام بیش از پیش درکانون توجهات قرار می گیرد، اما در این بین ماده 14 برجام از اهمیت نسبتاً بیشتری به سایرین برخوردار است، با این دلیل که بر طبق این ماده اعضای 5+1 ملزم به عملی کردن تعهد خود هستند و بایستی با ارائه پیش نویس قطعنامه ای ازسوی آنها به اعضای شورای حکام، فضا را برای ازمیان برداشتن تحریم ها آماده کنند، به هر حال از سوی 5+1 تعهدی باید انجام شود که یا به سرانجام خواهد رسید و یا ناسرانجام. راه میانه ای وجود نخواهد داشت در اثنای این کش و قوس ها پیش نویس قطعنامه آژانس درباره «پی ام دی» نیزاز طرف 5+1 ارائه شده است، در این قطعنامه به گفته طرف ایرانی تمامی دیدگاه های ایران لحاظ شده است، ولی آن چیزی که باید لحاظ شود این موضوع است که همچنان پرونده پی ام دی باز است.

در گزارشی که آمانو ارائه داده است، درست است که حاوی نکات روشن و مثبتی است، ولی جایی که اشاره می کند تا سال 2003 فعالیت هایی از سوی ایران انجام می شده است به نوعی فضای اختتام این پرونده را غبارآلود کرده است، اگر نگاهی به بازتاب این گزارش در رسانه های بین المللی داشته باشیم خواهیم دید که نقطه تمرکز این رسانه ها دقیقاً به نقطه تاریک گزارش معطوف شده است.

حتی اگر فرض کنیم که گزارش نهایی شورای حکام هم تصویب شود همچنان سد فنی برجای خود باقیست و اتفاقاً در پیش گرفتن اهرم فشار فنی در کنار فشارهای سیاسی در طول هشت سالی که نظر نهایی آژانس در مورد پرونده هسته ای ایران اعلام شود برجای خود باقیست.

با این موضوعاتی که در مقدمه آمد چنین می توان نتیجه گرفت که در تقابل برجام و پی ام دی،طرح مساله طوری نوشته شده است که مادامی که در مورد برجام، اقداماتِ اعتماد ساز از جانب ایران صورت نگیرد، پرونده پی ام دی همچنان پابرجا خواهد بود و به نوعی اتخاذ مواضع خاکستری از جانب آمانو نیز برای رسیدن به این مقصود می تواند تعبیر شود.

اما در مقابل اتخاذ این استراتژی از جانب طرف غربی و به کارگیری جملاتی که همچنان با هدف امتیاز گیری بیشتر انجام می شود، بهترین پدافند را در مقابل آفندِ غربی همان طور که در ابتدای مقال بیان کردیم، نامه رهبری به رئیس جمهور در مورد الزامات اجرای برجام بود که برچیدن ساختار تحریم ها را مطالبه ابتدایی ایران معرفی کرد که به نوعی با اجرایِ برچیده شدن تحریم ها، سنگ بنای پی ام دی نیز فرو می ریزد.

کمترین وظیفه همکاران رسانه ای من در این بزنگاه تاریخی و سرنوشت ساز، رصد موشکافانه، پیگیری نقادانه، مواضع عاِلمانه و بازتاب بی طرفانه فعل و انفعالات مرتبط با پرونده هسته ای کشورمان است.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از وبسايت خبرگزاري موج نیوز، تاریخ انتشار 22 آذر 1394، کد مطلب: 4098: www. mojnews.com