شعار سال: فرشاد مؤمنی، پژوهشگر اقتصاد توسعه:

خیلی جالب است که تمام آنچه را که ما تذکر می دادیم و به عنوان انتقاداتی جدی طی ربع قرن گذشته دائماً با مدیریت توسعه ی ملی در میان می گذاشتیم و تمام سیاست هایی را که شکنندگی آور و بحران زا می خواندیم؛ ریچارد نفیو از زاویه اینکه چه کاری کند تا اقتصاد ایران را زودتر دچار فروپاشی کنند به آن پرداخته است.

در سندی به نام سیاست های اقتصادی دولت برای خروج غیر تورمی از رکود طی سال های 93 و 94 که در تیر ماه 1393 توسط ستاد هماهنگی امور اقتصادی دولت منتشر شده است تصریح شده هدف اصلی برنامه هایی که در زمینه تشدید تحریم ها در ایران در دستور کار قرار گرفته است، فعالیت های تولیدی و بازار های مالی کشور بوده است. با کمال تعجب ما مشاهده می کنیم که گویی سیستم بانکی ما دقیقاً در چارچوب همان اهداف طرح شده از سوی ریچارد نفیو عمل کرده است.

کوشش هایی که در زمینه توسعه و توسعه نیافتگی شده نشان می دهد که نابرابری ها ناموجه وقتی از حدودی فراتر می روند شکنندگی نظامی ملّی را افزایش می دهند. و اما الآن در بسیاری از سطوح حیات جمعی خود شاهد این هستم که نابرابری های ناموجه به مرزهای بسیار خطرناک رسیده اند.

در اوج شکوفایی درآمد نفتی (در فاصله ی 1385 تا 1390) مطالعه هایی که وجود دارد نشان می دهد چیزی بالغ بر 621 میلیارد دلار به اقتصاد تزریق شده ولی اثر این مسئله روی اندازه ی جمعیت شاغل ایران معادل کم تر از صد هزار نفر بوده است.

همواره بزرگ ترین شکایت صنعت گران ها و به طور کلی تولید کننده های ما از این است که سیستم بانکی به هیچ وجه با بخش های مولّد همراهی نمی کند.

وضع کشاورزها و صنعتی ها اگر بدتر نباشد بهتر نیست به طور مثال سهم کشاورزی در سال 1384 از کل مانده ی تسهیلات 16 درصد بوده است و در سال 1396 به 8.8 درصد رسیده است. تقریباً این هم نصف شده است.

دقیقاً وقتی می گویم مشکوک است به این خاطر است که روند تنزل توجه نظام تأمین مالی کشور به نیازهای مالی تولید کننده ها دقیقاً شدت یابی آن از زمانی شروع شده که تحریم ها شروع شده است.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری مخبر ، تاریخ انتشار 23تیر 97، کدمطلب: 1081063، www.mokhbernews.ir