شعارسال :  اخبار عجیبی که از هیات‌مدیره شرکت بیمه دانا در خصوص تعیین سرخود اعضای هیات‌مدیره توسط مدیرعامل به گوش می‌رسد نشان از اتفاقاتی ناخوشایندی دارد که به خاطر قدرت‌طلبی گروهی از افراد، آینده نامعلومی را برای شرکت بیمه دانا رقم زده است.
در ابتدای پاییز، ابراهیم کاردگر به دلیل فروخته شدن سهام دولت در شرکت بیمه آسیا، مجبور به ترک این شرکت شد اما صرفا به دلیل تلاش‌ها و رایزنی‌های امیر باقری ـ معاون وقت وزارت امور اقتصادی و دارایی ـ که دوست و همکلاسی سابق او بوده است، موفق شد مدیرعاملی شرکت بیمه دانا را به دست بگیرد.
رایزنی و لابی‌های امیر باقری برای کاردگر چیزی نبود که آشکار نباشد و بسیاری از نمایندگان مجلس هم در این خصوص  آگاه بودند و شاید دلیل اینکه عمر معاونت بانک و بیمه برای باقری به شش ماه هم نکشید همین هواداری‌های آشکار او از برخی افراد و اصرار بر پست گرفتن آن‌ها بود.
در هر حال ابراهیم کاردگر با حمایت معاونت وقت بانک و بیمه وزارت اقتصاد و استفاده از فرصت مناسبی که بین رفتن کرباسیان و آمدن دژپسند ایجاد شده بود، توانست حکم عضویت در هیات‌مدیره و مدیرعاملی بیمه دانا را به دست آورد اما او شرط کرده بود که همزمان با حضور او، اعضای هیات‌مدیره این شرکت هم به خواست او تغییر کنند و به همین دلیل قول گرفت که به جای اسماعیل مهدوی‌نیا که از دو سال و نیم قبل عضو هیات‌مدیره بیمه دانا بود، عبدالحسین پهلوان که از همشهریان وی هم هست به عنوان عضو هیات‌مدیره معرفی شود.
از آنجایی که مدیرعامل بیمه دانا کار معرفی فرد مورد نظر خودش را تمام‌شده می‌دانست، دفتر کار عضو هیات‌مدیره را هم به همین فرد داد و منتظر صدور حکمش از سوی باقری ماند. اما معرفی فرهاد دژپسند به عنوان وزیر اقتصاد بازی کاردگر را به هم زد و دژپسند حکم انتصاب فرد مورد نظر را متوقف کرده و ظاهرا بر ابقای اسماعیل مهدوی‌نیا یعنی عضو قبلی اصرار دارد.
با اینکه هنوز به صورت قانونی اسماعیل مهدوی‌نیا، عضو هیات‌مدیره شرکت بیمه د انا به شمار می‌رود اما اتاق و دفتر کار او تحویل فردی شده که حکم عضویت در هیات‌مدیره را ندارد اما کاردگر قول گرفته بود که او را عضو هیات‌مدیره کند.
برخی شنیده‌ها حکایت از آن دارد که در روزهای گذشته، اتاق هیات‌مدیره شرکت بیمه دانا به صورت مشترک از جانب عضو قانونی و عضو مد نظر مدیرعامل استفاده شده است!

شنیدن چنین اخباری در این اوضاع نابه‌سامان اقتصادی فقط حکایت از آن دارد که خوی قدرت‌طلبی و ریاست‌خواهی بعضی از مدیران به حدی است که حتی دستورات بالادستی در موارد مبرهنی مثل حکم هیات‌مدیره را هم رعایت نمی‌کنند.

شعارسال، بااندکی اضافات و تلخیص برگرفته از کانال نود اقتصادی