اختصاصی- خزر: این روزها اگر نگاهی اجمالی به اخبار شهرداری رشت در رسانه های مکتوب و مجازی بیندازیم، با تقابل دیدگاه فزاینده ای بین دو طیف موافق و مخالف طرح ترافیک شهرداری رشت روبرو می شویم.

هر چند مخالفان دلایل فراوانی را برای مخالفت با این طرح بر می شمارند اما از نبود زیر ساخت های لازم به عنوان اصلی ترین دلیل مخالفت با طرح ترافیک نام برده می شود. در مقابل اما موافقان عقیده بر آن دارند که طرح ترافیک شهرداری راهکاری برای جلوگیری از ترافیک فزاینده شهری بوده و به نحوی آرامش را به میدان اصلی و تاریخی شهر باران هدیه می کند.

فارغ از اینکه کفه ترازوی حق و درستی به سمت کدام دسته و گروه سنگینی می کند، کمی توجه در پروژه هایی که ثابت قدم در بدو ورود به شهرداری به سراغ آنان رفته است این سوال را به ذهن متبادر می کند که آیا این پروژه ها با اولویت بندی مناسبی همراه بوده است؟ به قول دیگر چرا شهردار همواره دست به فعالیت هایی می زند که نام وی را به کانون اخبار و سوژه های روزمره رسانه ها تبدیل می کند؟ قطع درختان چند ده ساله در خیابان امام خمینی را می توان شاهدی بر این مدعا دانست. درختان سر به فلک کشیده ای که جای خالی شان در این خیابان به شدت ذوق هر شهروندی را سرکوب می کند.

با این حال در همواره بر یک پاشنه نچرخید. نام شهردار رشت پیش از این هم بارها به سوژه اول رسانه ها تبدیل شده بود. وی که در بدو ورود با انتقادات فراوان روبرو بود، نشان داد چندان هم تاب و تحمل لازم در برابر انتقادات را ندارد و به قولی بند را به آب می دهد! نمونه آن "ابله" خواندن منتقدان و تکذیب آن بود که غائله آن سرانجام با بارگزاری صوت آقای شهردار خاتمه پیدا کرد.

شایعه دعوت از شهردار رشت برای سکانداری شهرداری اصفهان هم شاید راه اشتباهی بود که ثابت قدم برای فرار از دست منتقدان برگزید. راهی که خیلی زود با تکذیب گسترده آن از سوی شورانشینان اصفهانی نشان داد که به ترکستان می رود!

اکنون این سوال مطرح است که چرا شهردار رشت در ابتدا به سراغ پروژه هایی نمی رود که منتقدی برای آن پیدا نمی شود؟ به عنوان مثال اگر شهردار رشت دستی به سر و روی دو شاهرگ حیاتی می کشید و زرجوب و گوهررود را از این وضعیت نابه سامان نجات می داد به دلیل نبود منتقدان، نه تنها تقابلی بین منتقدان و موافقان پیش نمی آمد بلکه نام ثابت قدم هم همواره به نیکی یاد می شد تا شهردار هم بتواند به خواسته احتمالی خود برسد!

حتی در خصوص طرح ترافیک و پیاده راه سازی و امثالهم هم اگر ثابت قدم ابتدا به فکر بازگشایی چند خیابان جدید و به قولی فراهم نمودن زیرساخت ها می پرداخت، دیگر منتقدان واقعی بهانه ای برای مخالفت با شهردار نداشته و راحت تر می شد بازاریان و کسبه را متهم به نگرانی برای جیب خود کرد! در این میان اما از نقش مشاوران ثابت قدم هم نمی توان غافل بود.

مختار جباری، مشاور ارشد ثابت قدم و فردی بود که ناگهان سر از شهرداری رشت درآورد و حتی به عنوان دست راست شهردار و نفر دوم در شهرداری لقب گرفت. با این حال جباری حداقل در میزان حضور در رسانه ها این قاعده را به هم ریخته است!

جباری که دانش آموخته علوم سیاسی است، شاید به دلیل آن چه سال ها آموخته و تجربیاتی که در طول مدت خدمت خود کسب کرده بیشتر به مسایل شهری از نگاه سیاسی بنگرد.

انتخاب به یکباره او از سوی ثابت قدم آن هم بدون داشتن تجربه چشمگیری در حوزه شهرداری، می تواند نشان از نفوذ فراوان او بر شهردار رشت داشته باشد و لذا نمی توان نقش وی را در پروژه های در دست احداث مدیریت شهری نادیده گرفت.

با این حال باید منتظر ماند و دید موضع گیری های منتقدانه اخیر نمایندگان رشت حتی نماینده ای که همواره ثابت قدم از حمایت های او برخوردار بوده است، می تواند شهردار رشت را مجاب به تغییر در خصوص سیاست های اتخاذ شده کند؟

شاید روزی برسد که ثابت قدم باور کند اهمیت رسیدگی به وضعیت دو رودخانه با توجه به رشد فزاینده سرطان و بیماری های ناشی از آلودگی های زیست محیطی، کم از طرح ترافیک و بی آر تی و امثال آن ندارد و می تواند موجبات دیده شدن ثابت قدم را البته از منظر دیگر فراهم آورد!!