شعار سال: میگوید "فراموش نکردیم وقتی شرق و غرب ما را در جنگ تحمیلی تنها گذاشتند؛ مستشاران سوریه و لیبی به کمکمان آمدند". منتظر کسی مثل ماهاتیر محمداست تا با فساد مبارزه کند. میپرسد "ما چه چیزی برای پیشرفت کم داریم؟".
میگوید "من خودم منتقد دولت احمدینژاد هستم و به دلیل انتقادهایم تهدیدهای جدی هم شدم" و بلافاصله ادامه میدهد"انصاف هم چیز خوبی است؛ من از خدا میترسم، نمیتوانیم بگویم احمدینژاد فاسد است". گله میکند که اصلاح طلبان نگذاشتند ندای ایرانیان آنطور که باید شکل بگیرد و میگوید"فکر میکردند ما مأموریتی داشتیم".
صادق خرازی، دبیرکل حزب ندای ایرانیان با غرور میگوید " ما در حزبمان ژنرال نداریم.
مشروح گفتو گوی صادق خرازی، دبیرکل حزب ندای ایرانیان با ایسنا، به شرح ذیل است:
- گفتوگو را از مواضع دفاعیشما از حضور نیروهای نظامی ایران در سوریه آغاز کنیم، دلایل شما برای این حمایتها چیست؟یک خبرنگار خارجی گفت شما برای سوریه خیلی تلاش کردید، من گفتم ما برعکس فکر میکنیم؛ سوریه برای ما خیلی تلاش کرد. قبل از اینکه اینها سوریه را وارد جنگ داخلی کنند، جبهةالنُصره به سوریه پیغام داد کسریهایت را میدهیم و سرمایه گذاری خارجی را برائت تأمین میکنیم؛ اما فقط به ایران، حزبالله و مقاومت کار نداشته باش. شبیه این پیام را به عراق داده بودند؛ سوریه هم میتوانست مثل عراق برود. بشار مردانگی کرد و قبول نکرد. کسی این زاویه را نمیبیند و فقط میگویند ایران برای کمک به سوریه رفته است.
- فکر میکنید چرا بشار اسد آن پیشنهاداتی که گفتید را قبول نکرد؟فراموش نکنیم متحد استراتژیک ما در زمان جنگ سوریه بود؛ او در کنار ما ایستاد. مگر یادمان رفتهاست؟ ما توان پرتاب موشک نداشتیم. نظامیان ارشد لیبی و سوریه به ما آموزش حوزه موشکی دادند. تا آن زمان تمام ساختار نظامی ایران غربی بود و ما استفاده از جنگافزارهای شرقی را دستور کار نداشتیم. در این زمان مستشاران ارشد سوریه به ما کمک کردند؛ بعد ما همه کمکهای آنان را فراموش کنیم؟
-تنها دلیل حضور نظامی ما پاسخگویی به کمک سوریها در دوران دفاع مقدس است؟ما میله امنیتی خودمان را بغل گوش اسرائیل کوبیدیم؛ این وقایع اتفاقات مهمی برای تاریخ ایران است.
حالا دلار گران شده است؛ بله اما موضوعی است که میگذرد. این موضوع در برابر قدرتی که ایران برای خود اختیار کرده است، چیزی نیست.
داماد ترامپ گفته ترامپ میگوید من یک headache( سردرد-دردسر) دارم و آن ایران است. نه توان جنگیدن با ایران داریم و نه میدانیم با آنچه کنیم؛ حتی تحریمهایش هم غیر مؤثر میشود.
(خرازی از رابطه ایران با سوریه گفت؛ در همین راستا در رابطه با سایر کشورهای منطقه را جویا شدم و از خاورمیانه پرسیدم.)-تصویر امروز ایران در خاورمیانه را چگونه ترسیم میکنید؟برای به دست آوردن چنین تصویری باید بروید در خیابانهای خاورمیانه قدم بزنید و به حرفهای روشنفکرها هم توجه نکنید. از مردمی که در خیابانهای خاورمیانه هستند، بپرسید که درباره ایرانِ امروز چه میگویند. خاورمیانه را مردمی که در آن زندگی میکنند تشکیل داده است. در مناطق سنی نشین عربستان؛ طرفداران جمهوری اسلامی امروز بیشتر از طرفداران سعودی هستند. تکلیف مناطق شیعه نشین هم که روشن است. من اخیراً در یکی از کشورهای عربی بودم، در راه فرودگاه راننده از من پول نگرفت؛ چرا که من ایرانی بودم. همین موضوع را در عراق و سوریه هم میبینید.
-رابطه عراقیها را با جمهوری اسلامی چگونه میبینید؟آقای العبادی حرفی زد و مردم مخالفت خود را با حرف او نشان دادند. حاج قاسم (قاسم سلیمانی) به من گفتند که در این ماجرا من رفتم از العبادی دفاع کردم و گفتم به او کاری نداشته باشید؛ حالا یک حرفی زد. مردم بی چارهاش کردند، انداختند او را. آمریکاییها به برهم صالح گفتند رئیس جمهور نشو و شد، چون ما خواستیم. گفتند عادل عبدالمهدی را به عنوان نخست وزیر معرفی نکن، او هم نخست وزیر شد.
در اربعین ببینید چه استقبالی از مردم ایران میکنند. سرکنسولگری ایران در بصره را چه کسی باز سازی کرد؟ تجار بصره. ایران یک ِقران پول برای بازسازی نداد، خودشان بازسازی کردند. برای تبیین این موضوع تظاهراتی که مردم جلوی سر کنسولگری کردند را هم ببینید.
(با توجه به نارضایتی عمومی از وضعیت معشیتی و اقتصادی کشور، از دبیرکل حزب ندای ایرانیان خواستم تا بحث سیاست خارجی را به عرصه داخلی سیاست متصل کنیم.)-تعاریف شما از سیاست خارجی بدون توجه به سیاست داخلی؛ برای مردم بی اهمیت خواهد بود.من هم مثل مردم کاری به مسائل داخلی ندارم؛ چراکه مسائل داخلی ما افتضاح است و دولت مشکلاتی دارد. من نسبت به عملکرد دولت منتقد هستم و عقیده دارم دولت از ظرفیتهایش نتوانست استفاده کند. مقداری از افزایش قیمت دلار طبیعی بود، اما نه این طور که اتفاق افتاد؛ دولتیها باید ریشههایش را پیدا میکردند، اما با وجود همه این موضوعات من به آینده ایران خیلی امیدوار هستم.
-شاخصههایی که طبق آنها امیدواری خود را تببین میکنید چیست؟توسعه از مهمترین شاخصههای ما برای امید داشتن به آینده است.
-توسعه کلان بدون توسعه اقتصادی نشدنیاست و با این وضعیت اقتصادی، گفته شما را نمیپذیرم؟ببینید، به خاطر عملکرد بد مسئولین است که شاخصه توسعه امروز عقب افتاده است. امروز اگر فردی مثل ماهاتیر محمد قدرت را به دست بگیرد و با قدرت در صحنه اجرایی حضور پیدا کند ما چه چیزی برای پیشرفت کم داریم؟ انرژی؟ منابع؟
-اما فکر میکنم بحران اقتصادی امروز پیچیدهتر از این موضوعات است.اقتصاد یعنی استفاده و درک ظرفیتها و شناخت پتانسیلها. همه اینها در ایران هست. نتوانستند فرمولش را بنویسند. مثال میزنم در امر کشاورزی، نظام بعد از سالها تصمیم گرفت در گندم خودکفا شود ؛۱۲ میلیون تن گندم تولید کرد. منابع انسانی ایران با خیلی از کشورهای دنیا قابل مقایسه نیست، اما مدیریت و بهرهوری ما ایراد دارد. واقعاً نمیتوانستند دلار را مدیریت کنند؟ واقعاً منابع آب کشور را نمیتوانند مدیریت کنند؟ همه آنها قابل کنترل است . بحران ما Good Government است؛ دولت مطلوب نداریم.
-و نداشتهایم؟چرا؛ دولت ما در زمان جنگ و دولتهای آقایان هاشمی و خاتمی دولتهای خوبی بودند. اما چهار دولت اخیر فاجعه تاریخ مدیریت سیاسی و اقتصادی ایران است.
(از او میخواهم تا وقتی میگوید چهار دولت اخیر فاجعه تاریخ مدیریت سیاسی و اقتصادی است؛ دلایلش را عنوان کند و به موضوع میراثداری و آوار برداری دولت روحانی از عملکرد دولت احمدینژاد اشاره میکنم.)-دولتمردان امروز میگویند دولت یازدهم و دوازدهم میراثدار دو دولت احمدی نژاد است و به همین علت نتوانستند خوب عمل کنند.برای فرار به جلو این حرفها بد نیست. من خودم منتقد دولت احمدینژاد هستم و هیچکس به اندازه من ادبیات ضد احمدی نژاد را در زمان ریاستش بر دولت مطرح نکرد. به خاطر این صحبتها تهدیدهای جدی هم شدم، اما انصاف هم چیز خوبی است. این حرفها را یک سال میتوانستند بگویند، دو سال میگفتند؛ نه این همه سال.
-یعنی معتقد هستید که دولت روحانی در یک الی دو سال اول کارش میتوانست خرابیهایی که از دولت پیشین به جا مانده بود را بر طرف کند؟به جای طرح این موضوع تصمیمات گرفته شده را ببینید. کشور هفت سال تحت فشار تحریم شورای عالی امنیت بود. این آقایان پنج سال رکود را به کشور تحمیل کردند. هفت سال آنجا به اضافه پنج سال رکود، کشور را نابود کرد. در حالی که میتوانستند اقتصاد را طور دیگری مدیریت کنند.
همه جای دنیا درصدی از تورم وجود دارد، محال است، کشور در حال توسعه را پیدا کنید که بدون تورم توسعه پیدا کرده است. تصمیماتی که دولت گرفت در این زمینه درست نبود. وزارتخانهها و سازمانهای اقتصادی باهم و با نهادهای دیگر هماهنگ نبودند. یک بحران وجود داشته و آن تصرف در منابع مالی بود. چهار دولت مثل هم عمل کردند خصوصی سازی نکردند، بلکه خاص سازی کردند.
پتروشیمی هم قصه پر غصهای است. خوراک پتروشیمی را به قیمت مفت میگیرند و صادر میکنند، بعد فاکتور را کمتر میگیرند و همان پول را مجدد وارد ایران میکنند، این کار جنایت است.
(در اینجا احساس میکنم انتقاداتش به دولت روحانی بدون توجه به سابقه مدیریت نادرست پیش از او است؛ به همین دلیل میخواهم نظر خرازی را درباره نقش سایر نهادها و دولتهای گذشته در ایجاد وضع فعلی بدانم.)-این انتقادات فقط به دولت بر میگردد؟ نقش سایر نهادها در ایجاد این وضعیت را چهطور میبینید؟وقتی دولت، دولت مقتدری نباشد همه طغیان میکنند. چرا در زمان جنگ و زمان آقای هاشمی اقتدار داشتیم؟ زمان آقای خاتمی هم شرایط این طور نبود که الان هست. قبول کنید که نظارت لازم بر حوزههای مثل پتروشیمی، کشاورزی و امثال آن نیست.
من کشاورز هستم؛ با وجود اینکه پدرم روحانی است، اما کشاورز زاده محسوب میشوم. کشور هلند ۱۲ درصد بزرگتر از سه استان شمالی ما است. میزان بارش این سه استان هفت الی هشت درصد از استان بیشتر است. از لحاظ اقلیمی هم مثل هم هستند. هلندیها با اقیانوس میجنگند که آب کشورشان را نگیرد؛ اما سال گذشته نزدیک ۵۰۰ میلیارد دلار صادرات داشتند؛ اما در استان مازندران ما بحران اشتغال بی داد میکند.
مسئولین خواب هستند؛ نمیبینند مردم از سیستان و بلوچستان به سمت شمال کشور مهاجرت میکنند. نابود کننده اقتصاد، کشاورزی است. اقتصادِ کشاورزی ما یعنی امنیت غذایی مردم. دولت فاقد نظارت بر این حوزه است. سیب زمینی را کیلویی ۵۰۰ تومان میفروختند یک دفعه معاون وزیر، صادرات سیب زمینی را باز میکند؛ با این تصمیم ۲۸ کارخانه سیبزمینی که در کشور باز شده بود بسته میشد. الان سیب زمینی ۵,۰۰۰ تومان است. به کشاورز که چیزی نمیرسد. دلالان مردم را بیچاره کردند. تخم مرغ را یک هفتم قیمتی که در ایران است میتوان خرید. گوشت را یک پنجم قیمت فعلی باید به مردم داد. چون فاقد مدیریت هستیم، متأسفانه دچار فقر بینش در زمینه اقتصادی شدهایم.
-در واقع از کاهش واردات مواد غذایی دفاع میکنید؟من نمیگویم همه چیز را باید در ایران تولید کنیم. در برخی موارد خوب هستیم و در برخی کالاها خوب نیستیم. الان نرخ دلار بالا رفته و عدهای همه چیز این کشور را صادر میکنند. بخش دولتی یا بخش خصولتی در این کشور ایجاد شده، اینها را بدون نظارت به برخی افراد واگذار کردند. اگر شما به عنوان یک شهروند ۱۰ هزار دلار بخواهید ببرید خارج، در فرودگاه متوجه میشوند؛ اما نتوانستند جلوی قاچاق ارز را بگیرند. طرف با کارت اعتباری، ارز ارزان در ایران میگیرد و دوباره به ایران باز میگرداند. بیزنس کاذب ایجاد شده است. کسی مگر میتواند با توان مالی یک ملت بازی کند؟
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری دانشجویان ایران، تاریخ انتشار: 7 بهمن 1397، کدخبر: 97110603061 ، www.isna.ir