شعار سال: استارتاپ ویکند یک رویداد آموزشی - تجربی (Experiential Education) در سراسر دنیاست که معمولا در سه روز متوالی برگزار می‌شود. در این برنامه شرکت‌کنندگان پر‌انگیزه‌ای شامل برنامه‌نویسان، مدیران تجاری، علاقه‌مندان به استارتاپ، بازاریاب‌ها و ایده‌پردازان دور هم جمع می‌شوند تا در 54ساعت ایده‌هایشان را مطرح کنند، گروه تشکیل بدهند و هر گروه ایده‌ای را اجرا کند. این برنامه جهانی تا الان در بیش از 1000شهر دنیا (135کشور) برگزار شده است. تاکنون در کشور استارتاپ‌ویکندهای متعددی برگزار شده است، اما وجه تمایز این استارتاپ ویکند واحد الکترونیک دانشگاه آزاد اسلامی تخصصی بودن آن در حوزه محتوای آموزشی و همچنین استقرار تیم‌های برگزیده در مرکز رشد واحد الکترونیکی است. «فرهیختگان» با حضور در این برنامه طی گفت‌وگو‌هایی با تعدادی از این افراد از چگونگی رسیدن به این ایده‌ها و نوآوری‌ها پرسید که در زیر متن این مصاحبه‌ها منتشر می‌شود. گفتنی است، در پایان این استارتاپ‌ویکند سه‌تیم برتر دانشجویی به‌مدت یک‌سال در مرکز رشد واحد الکترونیکی استقرار خواهند یافت و سه‌تیم برتر دانش‌آموزی به‌ترتیب هدایای پنج، سه و یک‌میلیون ریالی دریافت خواهند کرد.

برگزاری آزمون‌های مجازی بدون محدودیت

حمید رستمی، فارغ التحصیل ارشد برق دانشگاه علم و صنعت

من در واحد الکترونیک دانشگاه آزاد اسلامی مشغول به کار هستم و چون تمام فرآیند تحصیل در این دانشگاه مجازی و در بستر وب است این ایده به ذهن رسید که آزمون‌های آنلاین را بدون مشکل ایجاد کنیم.

در حال حاضر این آزمون‌ها در کشور بسیار هستند و هرکدام نقص‌هایی نیز دارند مثلا در برخی از این آزمون‌ها محدودیت تعداد شرکت کننده وجود دارد و هنگامی که به حدود ایجاد شده می‌رسد سیستم به طور معمولی دچار اختلال می‌شود و افراد شرکت کننده دچار مشکل می‌شوند.

ایده دیگری نیز ارائه کردیم که در واقع برگزاری آزمون‌های مجازی فقط تستی نباشد، ما تصمیم گرفتیم به صورت تشریحی، ویدئویی و یا حتی به صورت ویس این آزمون‌ها را مجازی راه‌اندازی کنیم اما بیشتر این ایده‌ها مربوط به قبل از آزمون است و ما باید برای حین و بعد از آزمون نیز راهکارهایی داشته باشیم که این ایده سوم بود.

احراز هویت افراد در آزمون‌های مجازی یکی دیگر ایده‌هایی بود که مد نظر داشتیم برای همین تصمیم گرفتیم برای احراز هویت از ایمیج پروسسینگ و پرسیسکشن استفاده کنیم یعنی ما تصویر را از طریق فردی که امتحان می‌دهد بگیریم و با پردازش تصویری که از او داشته‌ایم اجازه آزمون برای فرد صادر کنیم.

ایده دیگر برای پس از آزمون هم این بود که مانند بقیه آزمون‌ها که تنها یک پیام دارد که شما قبول شده اید نباشد و باید آن را پیشرفت داد که فرد بداند نسبت به آزمون گذشته چقدر پیشرفت داشته و خودش را با دیگرانی که در این آزمون شرکت کرده‌اند مقایسه کند از طرفی دیگر این آزمون‌ها باید بتوانند گزارش گیری مناسبی نیز برای مجموعه ارائه کنند.

در حال حاضر بحث برگزاری آزمون در واحد الکترونیک عملیاتی شده است اما این استارتاپ می‌تواند با آموزشی که در آن به شرکت کننده‌ها ارائه می‌دهد ایده‌ها را پردازش و خروجی‌های هر دوره را نسبت به دوره قبل را مقایسه کند.

نرم‌افزاری برای جزوه ننویس‌ها

سید حامد حسینی، دانشجوی ارشد واحد علوم‌وتحقیقات

من در تمام طول تحصیل چندان علاقه ای به جزو نوشتن نداشتم و اکثر مواقع هم در شب امتحان به دنبال جزو بودم یعنی آخرهای ترم و شب امتحان مصبیت نداشتن جزو ما را در برمی گرفت این جور اتفاق‌ها باعث شد تصمیم بگیرم یکبار جزو یکی از دروس را بنوسیم و به صورت تایپ شده و تمیز آن را آماده کردم و در یکی از شبکه‌های اجتماعی در گروه همکلاسی‌ها آن را قرار دادم.

وقتی بازخوردهای این کار را دیدم و تحسین‌های بقیه دانشجویان را دیدم تصمیم گرفتم یک نرم افزار ایجاد کنم تا افرادی که جزو مناسب دارند در این نرم افزار قرار بدهند و بقیه افراد از آن استفاده کنند.

پس از این ایده با چند نفر در این زمینه مشورت کردم و متوجه شدم می‌توان درآمدزایی نیز برای افرادی که جزو در این نرم افزار قرار می‌دهند نیز صورت بگیرد، به این ترتیب فردی که جزو درسی را تهیه می‌کند به پشتیبانی نرم افزار ارائه می‌دهد و او پس از بررسی قیمت پیشنهادی فرد را در نظر می‌گیرد و جزو را در برنامه بارگذاری می‌کند که از این طریق هم برای نرم افزار و هم برای تهیه کننده جزو در آمدزایی حاصل می‌شود البته چون وضعیت دانشجویان چندان به لحاظ اقتصادی خوب نیست این جزوات می‌تواند با قیمت 1000 یا 2000 تومان لحاظ شود که به نظرم بسیار ایده مناسبی برای افرادی که نمی‌خواهند جزو بنویسند است.

این نرم افزار می‌تواند کشوری و یا حتی دانشکده ای و دانشگاهی نیز باشد چراکه برخی از اساتید در دانشگاه‌های مختلفی تدریس دارند که دانشجو می‌تواند جزو اساتید را در این نرم افزارجستجو کند و آن را که مربوط به دانشگاه دیگری نیز هست انتخاب کند.

وقتی تبلیغات این استارتاپ آموزشی را در دانشگاه دیدم متوجه شدم با حضور سه روزه در این برنامه می‌توان با مربیان و اساتیدی که در آن ارائه بحث می‌کنند و افراد شرکت کننده را آموزش می‌دهند این ایده را بهتر پخت و خروجی کار مناسب تری داشت.

دانشگاه آزاد اسلامی می‌تواند با برگزاری این رویدادها طرح‌های دانشجویان را پرورش دهد و اگر اینجا موفق شوند و بتواند آن را خوب طراحی کنند ایده را عملیاتی و خروجی مثبت بگیرد.

آموزش گام به گام تئوری و عملی

محمد فراغتی، فارغ التحصیل ارشد دانشگاه قزوین

من در رشته ی حسابداری تحصیل کرده ام و طی تحقیقاتی که داشتم متوجه شدم نرم افزارهای کاربردی در این رشته زیاد هستند اما این نرم افزار‌ها چون یکطرفه هستند چندان مخاطب نمی‌تواند با آنها ارتباط برقرا کند.

وقتی فرد نرم افزاری را خریداری می‌کند و میخواهد با آن یادگیری را شروع کنند در بسیاری از مواقع در اواسط مسیر آن را رها می‌کند و به سراغ کلاس‌های حضوری حسابداری می‌رود چون این نرم افزارها نیاز به توضیح اساتید نیز دارند.

عده ای هم هستند که امکان شرکت حضوری در کلاس‌های آموزشی را ندارند و نهایت یک یا دو جلسه می‌توانند شرکت کنند و از طرفی هم با نرم افزار تنها قادر به یادگیری کاملی از حسابداری نخواهند بود چون این دورس فرار هستند و سلسله مراتب خودش را باید برای یادگیری طی کند.

برای همین ایده ای تلفیق این دو به ذهنم رسید، یعنی هم فرد در کلاس شرکت کند و هم نرم افزاری برای پله پله کار کردن نیز داشته باشد.

نرم افزار تعاملی حسابداری همان ایده ای است که من در این استارتاپ آن را ارائه کردم و مرحله به مرحله این آموزش را ارئه می‌دهد تا در نهایت فرد پس از پایان دوره هم به صورت عملیاتی و هم به صورت تئوری مطالب را یاد گرفته باشد.به نظرم با ویدئو و ویس‌هایی که می‌توان از کلاس‌های حضوری ضبط کرد و با هماهنگی که بین نرم افزار ایجاد کرد فرد به راحتی بدون حضور در کلاس‌ها و در هر ساعتی که زمان مناسب داشته باشد می‌تواند با مراجعه به این نرم افزار به صورت حضوری و کاربردی از یادگیری آن استفاده کند.

در واقع نرم افزاری شبیه سازی شده باشد که هم بتواند حین آموزش عملی نیز برای فرد فضا را فراهم کند.برخی ایده‌ها تنها در همان مرحله ایده باقی خواهند ماند اما دانشگاه آزاد اسلامی با برگزاری این استارتاپ و پرورش ایده‌ها توسط اساتید مرتبط ایده‌هایی که حتی احتمال ضعیفی برای اجرایی شدن داشته باشند را به طرح نهایی و کاربردی می‌رساند.

ایجاد تحول توسط استارتاپ‌های آموزشی

مهدیه سادات شاهمرادی، دانشجوی واحد الکترونیک دانشگاه آزاد اسلامی

من سال 78 که دانشجو بودم جشنواره پانتومیمی در آن سال برگزار شد که می‌خواستم در آن شرکت کنم، تئوری مسائل را می‌دانستم اما هیچ تصویری جز اجراهای آقای خمسه از صداوسیما نداشتم و از طرفی هم شنیده بودم که این جشنواره ابعاد گسترده ای دارد و من نوعی برای رقابت خودم را دچار تردید دیدم با نامه نگاری‌های زیادی در حدود یک ماه یک فیلم را در آرشیوها به من دادند تا بررسی کنم چیزی که در کتاب‌ها در‌این‌باره می‌خوانیم چه چیزی است این نبود آرشیو مناسب و عدم در دسترس بودن آن برای عموم مردم و علاقه مندان یک مشکل جدی است که ایده ابتدایی طرح من هم بر همین مبنا است.

من چون مدرس سینما نیز هستم در کلاس‌های سینما راحت درباره مسائل صحبت می‌کنم و به دانشجویان عنوان می‌کنم فیلم‌ها را ببینید و مقایسه کنید اما در حوزه تئاتر با وجود پیشینه تاریخی ایران در این حوزه متاسفانه آرشیو مناسبی وجود ندارد و عزمی هم برای ایجاد آن در مسئولین امر دیده نمی‌شود.

با وجود اینکه تکنولوژی‌های متعددی پیشرفت کرده‌اند اما در برخی مسائل واقعا مشکل هست که تئاتر یکی از این حوزه‌هاست.

در ابتدای ورود اینترنت به کشور در دهه 70 حوزه‌های علمیه بهترین عملکرد را داشتند و توانسته‌اند اکثر متون فقهی و اسلامی خود را در این بستر آرشیو کنند اما در دیگر بحث‌های آموزشی متاسفانه گستردگی فراوان باعث نبود اعتماد به منابع را ایجاد کرده و اصلا در برخی موارد حتی آرشیو کاملی هم ایجاد نشده است مانند حوزه تئاتر.

ما در 100 سال گذشته پیشینه تئاتر خوبی داریم اما تمام آرشیوی که موجود است در حال نابودی اند و هیچ جایی برای دسترسی به این آرشیو هم برای علاقه مندان وجود ندارد از اینجا بود که ساخت نوعی اپلیکیشن در بستر وب به ذهنم رسید که بتوان این آرشیو را در آنجا ایجاد کرد که هم نابود نشود هم مورد استفاده عمومی علاقه مندان قرار بگیرد.

البته بسترهای اینترنتی برای نگهداری حجم فیلم گران هستند و چون تئاتر نسبت به سینما مخاطب تخصصی و خاص نیز دارد طبیعتا کسی یا سازمانی به سراغ این ایده نمی‌آید سرمایه گذار شخصی هم چون حداقل دو سال خواب سرمایه را باید داشته باشد آن را تحمل نمی‌کند پس ممکن است تمام اسناد تصویری، چهره‌ها و شخصیت‌های قدیمی و حتی حال از دست بروند.

در حال حاضر این استارتاپ چون نوعی آموزشی محور هم نیز هست تصمیم گرفتم در آن شرکت کنم و اگر برتر شناخته شوم طی آموزش‌هایی که در مرکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیک می‌بینم می‌توانم راه حل بهتری برای آرشیو تئاتر طراحی کنم.

به نظر دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیک چون هویت اصلی آن برپایه وب است می‌تواند در این حوزه ایجاد آرشیو مناسب را انجام دهد که ایده من می‌تواند در این برنامه توسط آموزش‌های مناسب به بار بنشیند و حداقل چند علوم مختلف را می‌توان آرشیو مناسب برای آن ایجاد کرد که این فرایند در چند سال باعث پیشی گرفتن دانشگاه آزاد اسلامی از بقیه رقبای خود در این حوزه را فراهم خواهد کرد.

دانشگاه آزاد اسلامی با ورود به استارتاپ‌های آموزشی می‌تواند تحولی در این زمینه ایجاد کند و یقین بدانید تحولی که ایجاد خواهد کرد اگر درست و هدایت شده باشد به‌اندازه طول عمر ورود اینترنت به کشور تحول اساسی ایجاد خواهد کرد.

آموزش زبان به کودکان قبل از تولد

لیلا بابازاده، فارغ التحصیل ادبیات فارسی دانشگاه علامه

طرحی که در این استارتاپ ارائه داده ام قصه گویی چند زبانه است. همانطور که می‌دانید بچه‌ها وقتی به دنیا می‌آیند خودشان متوجه نیستند در چه کشوری به دنیا آمده‌اند و با توجه به صداهایی که می‌شنوند زبان را یاد می‌گیرند که پدر و خصوصا مادر در این فرآیند نقش مهمی دارند.

از طرفی چون نمی‌توان به کودکی که تنها یک یا دوسال سن دارد زبان‌های خارجی آموزش داد پس باید به سراغ مادر این کودک رفت و آموزش زبان را قبل از حتی به دنیا آمدن فرزند به او یاد داد؛ به این روش که مادر در حین بارداری به واسطه ارتباطی که با جنین دارد می‌تواند بر آن تاثیر زیادی قرار دهد از این جهت می‌توان تعدادی داستان و شعر را در دوران بارداری برای مادر فراهم کرد که باید بسیار زیاد نسبت به گوش دادن آنها اقدام کند.

از این طریق جنین متوجه این صدا‌ها می‌شود و وقتی به دنیا می‌آید این روش را تا زمانی که کودک بخواهد زبان بگیرد ادامه دهند متوجه می‌شوند کودک آنها می‌تواند زبان‌های غیرمادری را نیز متوجه شود و پس از آن با کمی آموزش این کودک قادر به صحبت کردن با زبان خارجی است.

کودکان وقتی دایره واژگان در زبان‌های غیر مادری زیادی داشته باشند ناخداگاه دارای چندین زبان می‌شوند و با همه ی این زبان‌ها قادر به صحبت کردن هستند.

این ایده زمانی به ذهنم رسید که می‌دیدم کلاس‌های زبان در حال جذب کودکان برای آموزش زبان هستند اما این کودکان بر خلاف پدر و مادرهایشان چندان علاقه به یادگیری زبان‌های دیگر ندارند و باید حداقل ابتدا علاقه ای داشته باشند البته این ایده به لحاظ پزشکی نیز تایید شد است.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه فرهیختگان، تاریخ انتشار 11 اسفند 97، شماره: 2719