بچه‌های المپیادی از جزئی‌ترین مشکلاتشان مثل آب خوردن در خوابگاه تا کم لطفی وزارت آموزش و پرورش، بنیاد ملی نخبگان و شورای عالی انقلاب فرهنگی برایمان گفتند، این جوانان تیزهوش المپیادی تصریح کردند: در جواب هر چیزی که می‌خواستیم می گفتند بودجه نداریم.

یکی از المپیادی ها گفت: بعد از المپیاد به دلیل نبود شرایط مساعد جهت ادامه‌ تحصیل رشته‌ شیمی را انتخاب نکردم ، الان دانشجوی پزشکی هستم و عملا تمام علم قبلی ام را دور ریخته ام.

ادغامی که دودش به چشم المپیادی ها می رود

فاطمه مهاجرانی رئیس مرکز ملی پرورش استعداد‌های درخشان و دانش‌پژوهان جوان در تایید درد و دل بچه‌های المپیادی اظهار کرد: مشکلات‌ها و کمبود‌ها شاید به چشم افراد معمولی نیاید، ولی امکانات کم است و در آن سطحی که باید وجود داشته باشد، قرار نگرفته است.

او گفت:شروع این مشکلات از زمانی آغاز شد که سال ۸۹ باشگاه دانش پژوهان جوان و سازمان استعداد درخشان که دو سازمان و هویت مستقل بودند، با هم ادغام و به یک مرکز تبدیل شدند.

مهاجرانی تصریح کرد:وقتی یک مجموعه به مرکز تبدیل می شود، دیگر بودجه‌ مجزا در کار نیست و عملا بودجه به دست معاونت پشتیبانی و توسعه‌ی منابع وزارت خانه می افتد و طبیعی است که به دلیل تعدد و تنوع کار‌های وزارت، مشکلات ما اولویت نباشد وقاعدتا نیازهایمان به موقع رسیدگی نمی شود.

رئیس مرکز ملی پرورش استعداد‌های درخشان و دانش پژوهان جوان بیان کرد:در تلاش هستیم که یک سازمان به نام استعداد درخشان را که دو حوزه‌ المپیاد و مدارس زیر نظرش باشد ایجاد کنیم.

چرا المپیادی‌ها بعد از کسب مدال رها می‌شوند؟

مهاجرانی گفت:هدف از احداث باشگاه از ابتدا، فراهم کردن فضایی برای گپ و گفت، انتقال تجربه این استعداد‌های برتر و مسئولان بود، ولی حالا به دلیل ساختار نادرست، عملا باشگاهی دیگر وجود ندارد و اینجا بیشتر شبیه یک آموزشگاه المپیاد و به عبارتی نقض غرض است.

مهاجرانی ادامه داد: خیلی از اوقات دانش آموزان المپیادی بعد از اتمام دوره، با ما قطع ارتباط می‌کنند. گرچه این موضوع نه مورد رضایت ما و نه خواسته‌ی آنهاست، ولی این ساز وکار باشگاه دانش پژوهان جوان، اجازه‌ی رفت و آمد بیشتر را نمی‌دهد.

عنایت سالاریان معاون مرکز استعداد درخشان و باشگاه دانش پژوهان جوان در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه آموزش و پرورش اظهار کرد: فراهم کردن امکانات در گذشته بسیار راحت بود، چون تنها دغدغه باشگاه دانش پژوهان جوان برگزاری المپیاد بود یعنی باشگاه دانش پژوهان جوان فقط آزمون برگزار و پس از شناسایی، نفرات برتر را برای مسابقات جهانی اعزام می کرد اما بعد از سال ۸۹ به یک مرکز کوچک تبدیل شد، به تبع از اختیارات آن کاسته و به مشکلاتش افزوده شد.

پول نداریم، نخبه ها توقعشان را کم کنند

او بیان کرد:ما الان به اندازه‌ی مسئولیت‌های زیادی که برایمان تعریف شده، اختیارات و امکانات نداریم، حتی جالب است بدانید اغلب اوقات برای تهیه‌ حیوانات آزمایشگاهی مثل موش و ماهی دچار مشکل می شویم و این برای وزارت آموزش و پرورش مضحک است در حالی که واقعا نیازمندشان این ابزار هستیم.

معاون باشگاه دانش پژوهان جوان تاکید کرد: این‌ها زمانی به سرانجام می‌رسند که باشگاه مثل سابق مستقل شود و این محقق نخواهد شد مگر زمانی که مصوبه‌ شورای عالی انقلاب فرهنگی مجددا از طریق دولت ابلاغ و قدرت تصمیم گیری‌ ما بیشتر شود.

او افزود: ما با کمک خود المپیادی‌ها درصدد هستیم اندیشکده‌ای ایجاد کنیمو مسیر المپیاد را کمی تغییر دهیم و از استعداد‌های برتر خواهشمندیم که توقعاتشان را مدیریت کنند.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری باشگاه خبرنگاران جوان ، تاریخ انتشار: 16 مهر 1398 ، کدخبر: 7096936 ، www.yjc.ir