شعار سال: محمد درویش، فعال محیط‌زیست طی یادداشتی در روزنامه «فرهیختگان» نوشت:

  ۱   اگر به دانشجویی که پیوسته در آزمون‌های میان‌ترم و پایان‌ترم مردود می‌شود، جایزه داده و او را برخوردار از امکانات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری بیشتر کنیم، آشکار است که نه‌تن‌ها انگیزه تلاش بیشتر را از او گرفته‌ایم، بلکه دیگر همتایان سختکوش آن دانشجو را هم خشمگین و نظام آموزش عالی را دچار سکته خواهیم کرد؛ رخدادی که می‌تواند منافع ملی را به خطر انداخته و کارمایه‌ها را به هدر دهد.

۲   اینک خبر می‌رسد از ابتدای سال ۱۳۹۸ تا امروز در هر ثانیه یک تن محصولات کشاورزی تبدیل به ضایعات می‌شود. همچنین هر ۱۵ثانیه هم یک تن نان، گندم و آرد به مجموع ضایعات در این بخش افزوده می‌شود. تامل‌برانگیزتر آنکه در همین دوره زمانی میزان آب شرب هدررفته در شبکه لوله‌کشی شهری بیش از ۱۰ برابر حجم آب ذخیره‌شده در پشت سد کرج بوده است! آیا به جای آنکه با تخریب جنگل‌ها و مراتع و نابودی تالاب‌ها و تنوع زیستی و صرف هزینه‌های گزاف بخواهیم سد مخزنی جدید ساخته یا طرح انتقال آب اجرا کرده یا به شیرین‌کردن منابع دریایی بپردازیم تا آب بیشتری برای بخش کشاورزی یا شرب فراهم کنیم، بهتر نیست تا نخست این هدررفت وحشتناک را مهار کرده و انگیزه تلاش برای ارتقای بهره‌وری را محفوظ داریم؟

۳   متوسط آب قابل‌استحصال در حوضه آبخیز دریاچه ارومیه، چندین‌برابر متوسط کشور به نسبت درصدش از مساحت ایران است. اگر هم در ارومیه، خوزستان و گیلانِ پرآب و هم در یزد، کرمان و اصفهانِ بی‌آب با کمبود آب روبه‌رو هستیم، آیا نشان نمی‌دهد که چیزی خطرناک‌تر از خشکسالی طبیعی کشور را تهدید و تحدید می‌کند؟ چیزی که نامش را #خشکسالی_مدیریتی باید نهاد.

  ۴   چرا به جای جراحی علمی و فنی شیوه مدیریت آب در حوضه‌آبخیز دریاچه ارومیه و بازنگری اساسی چیدمان توسعه در این حوضه راهبردی کشور، همچنان می‌کوشیم با تزریق دوپینگ و انتقال آب زاب و ارس حل مشکل را به عقب اندازیم؟

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت فرهیختگان، تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۳۹۹، کدخبر: ۴۳۵۵۷، www.farhikhtegandaily.com